Eskiden - Şimdi

Eskiden...

Bende hiç uzar mı korkusu yaşamadım🙂

Son sınıfta 2003 te alttan aldığım ders sayım 4.sınıf dersleri;e yakındı. 2 dönemde toplam 12 ders varsa toplamda bu 12  derse ek olarak 9-10 tanede  alttan der sim vardı. 2003 Kpss den sonrada okul derslerinin sınavılarına girmiştim. Çoğu dersim devamsızlık sebepli kalmıştı. Sınıfta 60 kişiydik öss puanına göre ilk sıralardaydım  ama bölüm derslerine göre sınıf ortalamasının belkide  sonundaydım diyebilirim. Ama 2003 kpss de (2 hafta çalışabilmiştim)sınıfımızdan atanabilen sayılı kişilerin arasındaydım. Sınıf hocamız şaşırmıştı🙂

Eskiden kimse bize ders çalış demezdi
Simdi oğlum ders çalış kızım ders çalış.....

Eskiden kimse bize ders çalış demezdi
Simdi oğlum ders çalış kızım ders çalış.....

Üst sınıfların kitabını almamışlar
Çimento kağıdıyla kitap ciltlememişler
Harçlıksız okula gitmemişler
İstekleri için "YOK, HAYIR.. " cevabı duymamışlar

sayın hocam.

Yeni nesil hazırcı ve tüketici.
sonları hayır olur inşallah.

Mazi kalbimde yaradır.

Komşudan üst sınıfın kitabını bulup, silgiyle içini silip, dış kabini kolonyalı pamukla siler, renkli naylonla kaplar, sayfalarının kivrigini düzeltir, sandalyede üstüne oturup düzeltirdim.
Okula gider gelirken o yağmuru yer yine de kitaplarimi islatmazdim.
Şimdi kitap ücretli olsun, insanlar kitap kuyruğuna girsin adım gibi eminim bu çocuklar daha başarılı olacak.
Şimdi e-kitap okuyucumda binlerce kitabım var.

   Benim okul kitaplarını önce ben kullanırdım, sonra iki sınıf arkamdan gelen kardeşim kullanırdı. Arkasından komşunun kızına verirdik ki muhtemelen onun da kardeşi vardı, aynı kitabı o da kullanırdı.
   Tertemiz sayfalarını kullanırdım, kardeşim biraz pasaklıydı, onu da uyarırdım.
   Belki de ondandır, hala okuduğum, kullandığım kitapların üstünü hiç çizip karalamam. Test sorularını bile kitabın üstüne işaretlemem.
   Kitap bulamazdık, birbirimize ödünç roman verirdik. Aynı romanı mahalledeki 7-8 çocuk okurduk. Kitap öyle kıymetliydi.
   Nerede özel ders aldırılacak para! Hepimiz, kardeşlerimizin öğretmeniydik. Anne baba ilkokul mezunu. Kardeşime alan ölçülerini ilkokulda öğretirken, az yanağına tokat atmamışımdır, anlamıyor diye. Yine de kızmazdı, çünkü bir yaş büyüğümüz bile olsa saygılı çocuklardık.
   Şimdiki çocuklar gibi az düşünce zır zır ağlamazdık. Kollarımız, bacaklarımız yara bere içinde kabuk bağlardı, annemize düştük diye sızlanmazdık. Çünkü söylesek, bir de annemiz çakardı bir tokat, niye düştün, yaralandın diye...🙂

   Benim okul kitaplarını önce ben kullanırdım, sonra iki sınıf arkamdan gelen kardeşim kullanırdı. Arkasından komşunun kızına verirdik ki muhtemelen onun da kardeşi vardı, aynı kitabı o da kullanırdı.
   Tertemiz sayfalarını kullanırdım, kardeşim biraz pasaklıydı, onu da uyarırdım.
   Belki de ondandır, hala okuduğum, kullandığım kitapların üstünü hiç çizip karalamam. Test sorularını bile kitabın üstüne işaretlemem.
   Kitap bulamazdık, birbirimize ödünç roman verirdik. Aynı romanı mahalledeki 7-8 çocuk okurduk. Kitap öyle kıymetliydi.
   Nerede özel ders aldırılacak para! Hepimiz, kardeşlerimizin öğretmeniydik. Anne baba ilkokul mezunu. Kardeşime alan ölçülerini ilkokulda öğretirken, az yanağına tokat atmamışımdır, anlamıyor diye. Yine de kızmazdı, çünkü bir yaş büyüğümüz bile olsa saygılı çocuklardık.
   Şimdiki çocuklar gibi az düşünce zır zır ağlamazdık. Kollarımız, bacaklarımız yara bere içinde kabuk bağlardı, annemize düştük diye sızlanmazdık. Çünkü söylesek, bir de annemiz çakardı bir tokat, niye düştün, yaralandın diye...🙂

Aynen hocam çok güzel özetledin kitaplarınız yeni gibi durur kağıda cozerdik

Eskiden çocuk yürümeye başlayınca elinden tutulur,gidilecek yere yürütülürdü.Yorulursa kucağa alınır,kucakta taşımaktan yorulunca yine yürütülürdü.
Şimdi pusetlerle her yere hiç yürümeden gidiyorlar.Sonra da yürürken koşarken çok düşüyorlar.Çünkü kaslar  yeterince çalışmıyor.Denge problemi oluyor.

Eskiden dostluk da başkaydı
Şimdi işine geldiği kadar..

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] Öğretmenim ,Çok hoş çok güzel ama hüzün verici , şimdiki çocuklar çok şanslı

eskiden kadir kıymet bilinirdi.
şimdi herşey zaten görevinmiş gibi davranılıyor..

   Benim okul kitaplarını önce ben kullanırdım, sonra iki sınıf arkamdan gelen kardeşim kullanırdı. Arkasından komşunun kızına verirdik ki muhtemelen onun da kardeşi vardı, aynı kitabı o da kullanırdı.
   Tertemiz sayfalarını kullanırdım, kardeşim biraz pasaklıydı, onu da uyarırdım.
   Belki de ondandır, hala okuduğum, kullandığım kitapların üstünü hiç çizip karalamam. Test sorularını bile kitabın üstüne işaretlemem.

Almanya'dan bir ders Kitabı.Paylaşan kişi 12.sahibiymiş

bir ürün için bedel ödemiyorsanız o kıymetsiz oluyor..bizler  öğretmen arkadaşlarımında yazdığı gibi bir kitabı kullanır dönem başı pazar yerine gider sergi  açar kitabımızı satar kendi kitaplarımızı alırdık.....burda hayatın ta kendisini yaşıyorsunuz küçük yaşlarda...

ücretsiz kitap olayına basından beri karşıydım... bir değeri olmayınca hor kullanılıyor yada kullanılmaya değer bile görülmüyor..

bir ürün için bedel ödemiyorsanız o kıymetsiz oluyor..bizler  öğretmen arkadaşlarımında yazdığı gibi bir kitabı kullanır dönem başı pazar yerine gider sergi  açar kitabımızı satar kendi kitaplarımızı alırdık.....burda hayatın ta kendisini yaşıyorsunuz küçük yaşlarda...

ücretsiz kitap olayına basından beri karşıydım... bir değeri olmayınca hor kullanılıyor yada kullanılmaya değer bile görülmüyor..

İnsanlar sahip olmadıkları şeyin delisi,olduklarının nankörüdürler....