Eskiden - Şimdi

Eskiden mübarek gün ve geceler daha samimi ve birlik beraberlik içinde geçerdi.
Şimdi mesaj yoğunluğundan  bir şey yapılamıyor..

Şimdi ise böyle geceler sonradan çıktı (bidat) deyip,  böyle geceleri kutlamayın günah işlemeyin diye mesaj gönderenler türedi. Alllah hidayet eylesin...

Şimdi ise böyle geceler sonradan çıktı (bidat) deyip,  böyle geceleri kutlamayın günah işlemeyin diye mesaj gönderenler türedi. Alllah hidayet eylesin...

Evet ulema ikiye ayrılmış.
Sonradan kutlanır olmuş.
Fakat alimlerin vardığı ortak nokta mübarek gün ve gecelerin hikmetlerinden ne zamana rastladığı tespit edilerek kutlanır olmuş.Niyet salih.Abartı her zaman zararlıdır.
Haddimizi bilirsek kötüye kullanmamış oluruz..
Güzel niyetle yaklaşılırsa  hayırlara vesile olur.

Eskiden;
"Konuşarak çözebileceğiniz sorunları,kavga ederek uzatmayın."

Şimdi;
"Kavga ederek çözebileceğiniz sorunları, konuşarak uzatmayın."

Eskiden başkalarının başarısına da sevindirdi insanlar.

Şimdi bırakınız sevinmeyi, kendisinden başkasının başarılı olmaması için kafa yorup, emek harcayan insanlar var.

Eskiden arabaların kaç yaptığını öğrenmek için kadranlarına bakardık şimdi kadranlar elektronik hayalet

Eskiden mahalle halkı cümbür cemaat kamyon ya da kamyonetle bir mesire alanına pikniğe giderdi.
Piknikte hem eğlenilir hem dertler dinlenilir çareler aranırdı.
Paylaşım iş birliği, yardımlaşma, sevgi, saygı ve daha nice değerler ön planda olurdu. Piknik yapılan yer tertemiz bırakılırdı.

Şimdi ise tüm bunlar sadece anılarda var.

Eskiden tüm aile aynı oda da oturur muhabbet ederdik. Çocuklar aile büyüklerinin edebinden, ahlakından nasiplenirlerdi.

Şimdi evlerimiz çok odalı oldu.
Çocuklarımızı yemekten sonra göremiyoruz.
Anne babalar "odana git" cümlesini öğrendiler. Çocuklar odalarında neler yaparlar hiç bilemez olduk.

Aile bireylerinin her biri kendine farklı dünya kurdu aynı çatının altında.

En kötüsü çocuklarımızı kaybettik ama bunun bile farkında değiliz.

Bir evde ne kadar çok ışık yanıyorsa, o kadar ayrılık vardır.

Pazar günlerini iple çekerdik, radyoda tiyatro dinlemek için.
Bir de sabah kuşağında Arkası Yarın, akşam kuşağında Çocuk Bahçesi vardı hafta içinde.
Ayrıca çarşambaları da olurdu saat 21.00 de RADYO TİYATROSU

Pazar günlerini iple çekerdik, radyoda tiyatro dinlemek için.
Bir de sabah kuşağında Arkası Yarın, akşam kuşağında Çocuk Bahçesi vardı hafta içinde.
Ayrıca çarşambaları da olurdu saat 21.00 de RADYO TİYATROSU

Bir de "Okul Radyosu" vardı hocam sabahları.

İnsan çocukluğunu anımsayınca,
antik çağlarda yaşanmış gibi geliyor.
-K.Frase

Eskiden Güven çoktu insanlar arasında

Şimdi ise şüphe daha çok.

Siz de "Nerede o eski Ramazanlar..." diyor musunuz?
"Bunun denilmesinin sebebi Ramazan ayının çocuğun hayatında güzel çağrışımlar yapması. Güzel anılar, güzel hikayelerle bağlantılı olması. Ramazan özlemiyle yaşıyor herkes. Neden böyle oluyor? İnsanın ruhunda,açlık çektiği halde neden Ramazan özlemi duyuluyor? Çünkü, Ramazan'da aileler, "Ramazan" diye ses tonunu yükseltmiyor. Çocuğuna daha iyi davranıyor, eşine daha iyi davranıyor. Evde bir kaynaşma oluyor. Aile bağları güçleniyor. Ramazan bu sebeple hep güzel çağrışımlar uyandırmıştır çocukluğumuzda..."

Prof. Dr. Nevzat Tarhan

Eskiden "Kapıyı kapat" denilmezmiş. Allah kimsenin kapısını kapatmasın diye düşünülür "Kapıyı ört veya sırla" denilirmiş. Kapının kapanmadan yavaşça örtülmesi de edebdenmiş. "Lambayı söndür" demezlermiş. Allah kimsenin ışığını söndürmesin diye düşünülür "lambayı dinlendir" derlermiş. Lamba yakılmaz uyandırılırmış...
Gezerken bile yere yumuşak basılır, ses çıkarmamaya çalışılırmış. Kapıdan çıkarken geri geri çıkmak edebdenmiş. Kapı eşiğinde ayakkabılar dışarıya doğru değil içeriye doğru çevrilirmiş. "Git bir daha gelme" der gibi değil de "Gitsen de ayağının yönü buraya dönük olsun" der gibi dizilirmiş ayakkabılar...
(Alıntı)

Eskiden ramazan davulcusu Ramazan ayı sonunda bahşiş için kapıyı çalardı ve bir taneydi. Şimdi İlk günden beri farklı farklı ramazan davulcusu kapıları çalar oldu 🤔

Çocukluğumuzda radyoda şarkıları sıradaki senin olsun  sonraki benim olsun diye söylerdik. Müziklerin ayrı bir yeri vardı.