Evli- Çocuklu Bayan Öğretmenler

merhaba benimde 4 yaşında bir oğlum var.evet baştan insan çok yoruluyor çok yıpranıyor ama planlı oldunmu her işe yetişrbiliyorsun.bizde eşimle beraber büyüttük  oğlumuzu .dönüşümlü baktık.birimiz sabahçı birimiz öğlenci olduk.bu sene anasınıfına başladı daha rahatız.ayrıca busene 60 kişilik bir 1 sınıf okutuyorum.insan isterse herşeyi başarır.hem çocuğum için hemde öğrencilerim için vicdanım rahat.yani anneliğide ögretmenliğide hakkıyla yaptığıma inanıyorum.hayatın kendisi zor bir yarış.buna ayak uydurmak zorundayız .ama gerçektende hem çalışıp hem anne olmak çok zor ancak bir o kadarda güzel.oğlum kardeş istiyor karar vermekte zorlanıyorum.kardeşi olsun istiyorum bende ama nezaman olacagı konusunda kararsızım.arkadaşlar zorluklardan korkmayın osizden korksun

aynı sıkıntıları ben de yaşıyorum.ama eşim yardımcı olursa sıkıntı falan olmuyor.

açıkçası bana 1 gün bol bol yetiyor.hatta hemen hemen hergün yatılı misafir ağırlıyorum.sorun bende mi acaba

ben de evliyim ve 2.5 yaşında bir kızım var.sağ olsun eşim bana her konuda yardımcı olmaya çalışıyor.kızımın altına kadar değiştiriyor,bulaşık yıkıyor,evleri siliyor....vs.zaten eşler yardımcı olmazsa hem annelik hem iş çok zor olur.darısı bekarların başına.bazen tartışıyoruz ama olacak o kadar.

evliyim.20 aylık bir kızım var.1.sınıf okutuyorum. eşim o kadar destek ki. saat 3 ten sonra geride olan öğrencilerime hergün ücretsiz 1 saat kurs veriyorum.mesleğimle ilgili tüm ideallerime çok destek.bu sene o kadar çok yoruldum ki 33 yaşında dünyaya getirdiğim tek çocuğumu bile o kadar ihmal ettim ki.... inşalllah emeklerimiz karşılıksız kalmaz...allah eşimden razı olsun...

Evli olmakla birlikte 5 yaşında kızım 4yaşında oğlum var.İkiz gibi büyütdük onları üç yıl öncesi kabus gibiydi benim için.Eşim lise öğr.tam gün çalışıyor.Ama her zaman yardımcı oldu birinin altını ben açıyorsam diğerinide o açardı.Çocuklarımızla aynı anda ilgilenirdik.Şimdi kızım anasınıfında oğluma babaannesi bakıyor.Çocuklara bakmaktan yılmadımda bende kendim anasınıfı öğr.olduğum için sınıfta kafam yoruluyor evde de 2 çocuk sınıfta yaptığım etkinlikleri istiyor iyice bunalıyorum bazen.Ama yinede Allahıma şükrediyorum ikisinide arka arkaya verdiği için.Çok zorluklar çekiliyor evlatlar için ama değer onlar bizim birer parçamız. 

Harika bir söz çok beğendim

hiç bir çocuğun tek çocuk olma zulmüne katlanmasını istemem.düşünün ilerde sırlarını, üzüntü ve sevinçlerini paylaşacak kimsesi yok! anne ve babayla neyi- ne kadar paylaşabilir ki?ilkini büyütmek en zorudur, bunu başarmışsınız, bir tane daha yapmalısınız derim ben.hem her çocuk bir değildir,bu kez işiniz daha kolay,tecrübe kazandınız,hepimiz aynı şeyleri yaşadık, yalnız değilsiniz.eşler de birer çocuğumuzdur bizim, unutmayın!zaman zaman çocuklarımıza gösterdiğimiz ilgiyi bile kıskanabilirler.......bir yerde haklılar, düşünsenize, çocuk olana kadar tüm ilgi ve sevgimiz onlara idi,sonra birden üvey evlat oldular...ÇOK İDDİALI BİR SÖZ BİLİYORUM;SİZ DE BİLİN ,EŞLERİMİZ BİZİM İLK ÇOCUKLARIMIZDIR!SONRAKİLERİ BÜYÜTÜRÜZ, EVLENDİRİRİZ,ONLARSA HALA BİZİM İLGİ VE İHTİMAMIMIZA MUHTAÇ BİRER ÇOCUK OLMAYA DEVAM EDERLER.bu arada beyler lütfen bana kızmayın,oturup iyice düşünün, hak vereceksiniz

Benimde 5 yaşında bir kızım var.Bazan ona haksızlık ettiğimi falan düşünüyorum.3 senedir 1 sınıf okutuyorum.Akşam eve geldiğimde kafam ses bakımından o kadar yoğun oluyor ki kızımla istediğim kadar ilgilenemiyorum.Benim kızım ban çok düşkün belki ona zaman ayıramadığım için üzerime çok düşüyor.Bilemiyoruö???

Tek çocuk tavsiye etmem.Çevremdeki arkadaşlarımı ikinciyi yapmaları konusunda ikna etmeyi başardım.Birisi benim gibi hemen yaptı ,diğeri hamile ,diğerinde de umarız olacak.

6 yaşında bir oğlum var. Onun yetişmesinde eşimin ailesinin çok büyük katkıları var, bu seneye kadar yanımıza gelip (evi yurdu bırakıp) onunla ve bizlerle ilgilendiler. Bu yıl evin yükünün büyük bir kısmı eşime kaldı. Hafta içi köyde kalıyorum eşim ilçede her zaman  gidip gelemiyorum.  Akşamları ailemin yanında olabileceğim  bir okula bir şekilde geçmeliyim. Bizim en büyük hazinemiz çocuklarımız onlara öğrencilerimize ayırdığımız zamanın onda birini bile ayıramıyorsak... Bir şeylerin pek de anlamı yok. Umarım ki hasret acılarımız biter ve sevdiklerimize, canlarımıza hak ettikleri zamanı veririz.

Hakikaten arkadaşlar ben çok karamsarım.Asla annem benimle abimleri büyütürken ayrım yapmadı.ikiside bi çok ev işini gayet iyi yapabiliyorlar.Ama başkalarına bakıyorum bu zihniyette çok az insan var.Mesela annemi kaybettiğimizden beri abimle işten hangimiz erken dönerse yemeği o yapar.Bazen çamaşırı yıkayıp makinede unuturum bakarım geldiğimde abim sermiş olur.Ortalık dağınıksa toplar.Tabi bende o zaman onun dağınıklığını toplamakta zorlanmam.şimdi biri evlendi abimden çok mennun.Onunda eşi çalışıyor.Yani bence annenin eğitimi çok önemli.İş sadece kadının üstüne kalıyorsa o insanı evlilik ezer diye düşünüyorum.Karamsar olmak istemiyorum ama karşıma çıkan insanlar buna sebep oldu.En iyisi mi siz bana dua edin...

b enim çocuklarım sizlerin yaşında ..
kızım  27 yaşında  bir şirkette satış yönetmeni
 oğlum 23 yaşında bankacı  .. ikisi de yanım da yok.. biri istanbuuuul..biri bursaa.keşke küçük olsalardı da bakımıyla uğraşsaydık..
 tabii ki her dönemin zorluğu var çocuklar için..
tek çocuk  konusunda  konunun  bilir kişisi değilim ama normal olan, sağlıklı olan kardeşle büyümek olduğunu hepiniz biliyorsunuz.. iki kardeşin birbirlerine desteği hiç bir dayanışmaya benzemez.. yeri doldurulamaz..
 en güzel yıllar çocuklarınızın ilköğretinme gittiği yıllar..  lise yıllarıyla birlikte sorunlar başlar.. üniversiteye yolladığınızda da sanki onlar bu evde yaşamamışlar mı ne..
 sizler gibi bayramları bekle, tatil bekle dur..
 bizim gibi de tatilleri yok

 iki gün izin almak bile sorun..
 bende enerjimi sınıfıma veriyorum .. çocuklarımı en iyi şekilde yetiştirmeye çalışıyorum..
evde de eğitim haneye girip sizlerle  birarada olmaya çalışıyorum..

 
..

benim de biri18 diğeri15 yaşında iki kızım var.onlar küçükken bedenen yoruluyordum,şimdi ise zihnen yoruluyorum.iki ergenin annesi olmak hiç kolay değil eşim yardımcı olmaya çalışsa bile.bazen onların küçüklük yıllarını özlüyorum.çevremdeki ergenlere baktığımda şükrediyorum ama bu yıllarda daha zorlandığımı düşünüyorum.ülkeye ,aileye hayırlı evlat yetiştirmek çok zormuş helede büyük şehirde.Allah herkese yardımcı olsun.

12 yaşında bir oğlum var.Eşim ve kızkardeşi bana çok yardımcı oldular ve hala devam ediyor.ben kendimi eskisi gibi yıpratmıyorum.Allah herkesin çocuğunu bağışlasın .Yokluk çekmek çok zor...

)) Bir anda kendimi öğretmenler odasında sandım, tahtaya vurayım üç kez ) Bi kızım var hiç yorulmadım büyütürken çünkü annem baktı sanırsam biz beraber büyüdük...Çok ilginç raslantı oldu bugünün konusuydu okulda )))))