Hem Anne Hem Öğretmen Olanların Grubuna Beklenenler

başak öğretmenim zor oldu ama kızım için. yarın büyüdüğünde hayatta bir dayanağı bir destekçisi olsun istedim. benim bir abim var iyi ki de var.ya o  da olmasaydı yapayalnız olucakmışım gibi geliyor. ne kadar yakınları , eşi ,dostu da olsa insanın bir kardeş giubisi yok bence, allah sağlık versin herşey olup gidiyor.  

aslında ben de 2.çocuğu istiyorum ama eşim istemiyor. evlilik çocuk tam bir sorumluluk gerektiriyor.bekarlık çok rahattı.ama oğluşum benim bütün dünyam.

  6 yaşında bir oğlum,24 aylık bir kızım var.Eşimle sabahçı-öğleci şeklinde birlikte bakıyoruz.Anneleri yanında olanlara imreniyorum. Ben sabahçıyım.Sabah 07.00 de çıkıp,öğle 12.30 da evde oluyorum..

eşimle bizde dönüşümlü bakıyoduk.ama araştırmadan bir tercih yaptık.eşim il dışı tayinle mersine gitti.ben sınıfçı olduğum için şansım çok zor.o yüzden eşim inşallah eş durumuyla tekrar yanıma gelecek.oğlumu ilk kez bakıcıya verdim.2.5 yaşında.sabahın 6.sında kalkıyo ve arkamdan ağlıyor.bugün okulda yerli malı yaptık ve oğlumuda okula götürdüm.hikaye saatinde öğrencilere masal anlattı.onların anlattıklarını dinledi.çok mutluydu.

sizi defalarca tebrik etmek lazım sevgili zümrem 3 çocuk ve okul bu yoğunlukta bir de eğitimhane....

başa20  öğretmenim 3.çocuğuma hamile iken 45km uzaklıktaki bir dağ köyüne gidip geldim.o kadar kış oluyordu ki anlatamam...üstelik birleştirilmiş sınıftı.insan başına gelince katlanıyor.hepsi geçti çocuklarımı çok seviyorum ama çok yıprandım.

bende 3. sınıf öğretmeniyim ögle arası eve gitiğimde uyuyor onu çok özlüyorum

yavrularım hasta olduklarında bile yanlarında olamıyorum 2 tane yavrum var benim de...

bir tane oğlum var 5 yaşında.eşim adliyede onun işi çok yoğun evle çocukla herşeyle tek başıma ben ilgilendim ve bu durum beni çok yıprattı. faturalar ,pazar,market,ev işleri, OKUL ,2 yı bakıcı ,2 yıl kreş buralarda yaşanan problemler.çok yıprandım. bu yüzden oğluma kardeş düşünemiyorum

2çocuk annesiyim öğrecilere ayıdığım zamanı çocuklarıma hiç ayıramadım çok pişmanım şimdi büyükler amaher fırsatta bunu söylediler

ikin ci bir çocuk hatta 3 olsa iyi olur ama nasıl bakılacak biz 4 kardeşiz çocukken hayıflanırdım ama şimdi keşke bi 4 daha olsaydı diyorum. ama ben 2. yi istesemde nasıl bakarım korkusu var. 4 yaşındaki kızım çok istiyor yalnızlıktan sıkılmış artık. ama onun lösemi tedavisi bakacak kimsenin olmayışı benim çalışıyor olmam hepsi engel ne yapsam aceba. kızımı bu dünyada tek başına bırakmak da istemiyorum. başbakanımız en az 3 çocuk derken ben ve benim gibilerin halini hiç düşün dü mü aceba

bende 3.sınıf öğretmeniyim.oğlum 4 yaşında 2.çocuk elbette istiyoruz ama şartlar ve sabrım hiç kalmadı.oğlum kreşe gidiyor ilkkez buyıl sıkıntıları beni çok yıprattı hem ruhen hem bedenen
allah hepimizin çocuklarına sağlık versin

yapılan araştırmalarda tek çocuğun daha başarılı ve daha mutlu olduğu saptanmış.yeni kardeş çocukta dışlanmışlık,kıskançlık duyguları yaratırmış.bu bilgilerin gerçeklik payıda var.ama bence kardeş bir destektir.acı günde tatlı günde.bana kalsa 4 tane isterim.ama eşim tek çocuk taraftarı.

Ben de aşırı iş yoğunluğuyla boğuşup hayatta her şeyin dört dörtlük olmasına çalışan bir anneyim.3.sınıfı okutuyorum.Oğlum 3 yaşında .Daha fazla zaman ayırmak ve birlikte birşeyler yapmak adına dün elişi kağıtlarıyla güzel şeyler yaptık.Oğlumun hayal gücünün zenginliği mutlu etti beni.Hem eğlendik hem de evdede öğretmenlik yapmak güzeldi.

ikin ci bir çocuk hatta 3 olsa iyi olur ama nasıl bakılacak biz 4 kardeşiz çocukken hayıflanırdım ama şimdi keşke bi 4 daha olsaydı diyorum. ama ben 2. yi istesemde nasıl bakarım korkusu var. 4 yaşındaki kızım çok istiyor yalnızlıktan sıkılmış artık. ama onun lösemi tedavisi bakacak kimsenin olmayışı benim çalışıyor olmam hepsi engel ne yapsam aceba. kızımı bu dünyada tek başına bırakmak da istemiyorum. başbakanımız en az 3 çocuk derken ben ve benim gibilerin halini hiç düşün dü mü aceba

öncelikle güzel kızımıza tedavisinde başarılar diliyorum rabbim onun ve sizin yardımcınız olsun .
ikinci çocuğa gelince bence nasıl bakacağım diye düşünen tüm arkadaşlara sesleniyorum rabbim bir kolaylığını veriyor ben neredeyse kırk yaşına geldim hayatta bakamam diyordum ama 15 aylık oldu bile kuzucuğum.ben tek  çocuğun daha sağlıklı olduğuna inanmıyorum.hayatta herzaman zor zamanlarımız olacak buna çocukken alışsak mücadele ruhu kazansak daha iyi bence .küçük yaşta bir rakibimiz olmalı ki rakiplerle başetmeyi öğrenelim değil mi

10 aylık bir kızım var ve birleştirilmiş sınıf okutuyorum eve gidince onunla oynamak istiyorum ama hiç halim kalmıyo herşeyini ilk gören ben olmak istiyodum ama o büyüyor ve ben kaçırıyorum