Hem Anne Hem Öğretmen Olanların Grubuna Beklenenler

handsome hocam her çalışan annenin sanırım sizinki kadar olmasa da buna benzer ,hatırladığında yürek burkan anıları vardır. Ben de çalışan bir anneyim. 2 oğlum var yaşları birbirine yakın.Cuma günleri eşim namaza gittiğinden okula 5-10 dakika gecikiyordum.Nöbet arkadaşım durumu müdüre anlatmış olacak ki beni uyardı.Çocuklarımın biri 2,diğeri 3,5 yaşındaydı.Ellerine topu verdim.Babanız birazdan gelecek çocuklar,siz top oynayın olur mu diyerek bildiğim duaları okuyup kapıyı kilitledim.5. kattan apatmanın çıkış kapısına geldiğimde içim cızzz etti.Gerisin geriye eve çıktım.Kapıyı açtığımda yavrularım neşe içinde top oynuyorlardı.Anne niye geldin dediler. Hiç bir şeyden habersiz.Oysa ben okula geciksem de derinn bir nefes aldım.

hem anneyim hem öğretmen.2.5 yaşında bir kızım var.çok akıllı çokda yaramaz.halası bakıyor ama onu pek sevmiyor mecburiyetden yanında kalıyor.hep okula gelmek istiyor.onu çok özlüyorum.anne olmak çok güzel ama zorda.derken ev işi fazla ona zaman ayıramıyorum.okul evime yakın şanslıyım.çocuklu olunca çoğu şeylere katılmak zor kendime ait hiç birşey yapamıyorum.saz yada gitar kursuna gitmeyi çok istiyorum.inanın yürümek yok koşuyorum gün başlayınca kolay gelsin sizlere...

Bugün oğlum 3 yaşına girdi.Yazılanları okuduğumda kendimi gerçekten şanslı hissediyorum yada zor günlerin daha gelmediğini düşündüm.Oğluma kayınvalidem bakıyor ve gözüm arkada hiç değil ama bu kocaman yürekli yavrularımızın gitmemize 5-10 dakika kala uyanıp ağlaması,gidecek olmamızı hissetmelerini zor durumda kalsakta anlayabiliyorum.Benim annemde çalışan bi ev hanımıydı.Bizi tek başına okutabilmek için çiftçilik yapardı.Ben annemle yaptığım bi kahvaltıyı ve öğlen yemeğini hiç hatırlamıyrum buna hafta sonlarıda dahil.Akşamlarıda çok yorgun olduğu için hemen uyurdu.Bigün anne bigün birlikte kahvaltı yapalım dediğimde tamam der ama o söz hiç gerçekleşmezdi.Küçük aklımla anneme hep hak vermeye çalıştım asla yargılamadım kızmadım,küsmedim.Şimdi ise ne desem onun için ne yapsam az geliyor.Bugün öğretmenlik gibi kutsal bir mesleği onun sayesinde yapıyorum.Ben inanıyorum ki yavrularımız canlarımız da bizi anlayacaklar.Bu yüzden öğretmenlerim kendimizi üzmeyelim.

İyi Akşamlar Değerli Öğretmenlerim,
Hem anne,hem de meslektaşınız olarak ve yazılanlara da atıfta bulunarak ben de HANDSOME öğretmenimi göz pınarlarımda yaş damlaları ile okudum.
6. sınıfa giden bir kızım ve anasınıfına giden bir oğlum var,Allah bağışlarsa...Kızımla devrelerimiz tamamen farklı,okul dönüşü servisten indikten,ben eve gelene kadar yalnız kalıyor,koskoca Ankara'da.Ne zaman ki cep telefonuma evden arandığına dair çağrı gelirse,yüreğim burkuluyor ama artık evimizin güvenli sınırları içerisine girdi düşüncesi ile bir o kadar da rahatlıyorum.
Matematik sınavından 43 aldı,şu ana kadarki en düşük notu,hiç 80 den aşağısına tanık olmamıştık.Ve diyor ki:"Anne seninle çalıştığımız konulardan çıkan soruları yapabilmişim sadece,sen sanırım onları bana sevgini katarak anlatmışsın ." Nasıl vakit bulayım da her gün onca dersi tekrar ettirip,anlatabileyim?Ben de şu anda 1. sınıfları okutuyorum,o kadar yoğun ve stresliyim ki...Zaten 21.30 da yatıyor,vicdanen bitik durumdayım ona karşı.İlgisiz anneler gibi ödevlerini yapıp yapmadığını,bir şeye ihtiyacı olup-olmadığını soruyor,gününün nasıl geçtiğini dinliyorum o kadar.Kızımla bağımız kopacak diye de ölesiye korkuyorum,hani biz anne-kız ilişkisini derinden yaşayacaktık,ne oluyor bana?Ne yapmalıyım?

sevgili öğretmenim siz zaten yetrince ilgilendiğinizi belirtmişsiniz ama nacizane fikrim fazla kendinizi hırpalamayın elbette çocuklarımız için en iyisini istiyoruz ama çalışmakda zorundayız. çalışırkende zaten yine onlar için çalışıyoruz.onlara daha iyi bir gelecek için.
elimize geçen fırsatları iyi değerlendirmeliyiz bence.ben eğer istersek onlar için de kendimiz için de zaman ayırabileceğimizi düşünüyorum.tabii bunuda yine kendimizden fedakarlık yaparak ancak yapabiliriz.biz kadınların hayatı zaten fedakarlıklarla dolu.önce eşin için fedakarlık,sonra çocuklariçin,sonra anne-baba için,sonra öğrenciler için derken torunlar için.yani hep fedakarlık hep fedakarlık. valla bende anlamadım yoksa evlenmemelimiydik,ya da çalışmamalımıyız.

HANDSOME hocam bende içim cız ederek okudum yazdıklarınızı.benimde iki oğlum var.eşim başka ilde çalışıyor.hafta sonları eve geliyor.bende bulduğum ve yarattığım tüm fırsatları cocuklarımla değerlendiriyorum.yemeyi dahi onlarla birlikte yapmaya çalışıyorum.tüm calışan annelere allah sabır ve kolaylık versin..

hem anne hem öğretmen...
ikisinin de kıymeti tam bilinmez ne yazık ki

peki arkadaşlar benim çocuğum yok ama merak ettim. bebeğiniz olmadan önceki öğretmenliğinizle şimdiki arasında bir fark var mı? yani bazıları diyor bekarken daha iyiydim filan bu bi bahane mi gerçek mi?ben çocuk istemiyorum ama eşim istiyo. görevimi iyi yapamamaktan da korkuyorum belki tümden işi bırakırım diyorum şimdiki aklımla. bilemiyorum.

benim de 2.5 yaşında bir kızım var ve ben anne oldukta sonra gerçek öğretmen olduğumu anladım.Öğrencilerimi daha çok severek yaklaşıyorum onlara birşey olcak diye içim gidiyor.annelik ve öğretmenlik harika birşeymiş

Çalışan anne çok idealist oldu mu kaybetmeye başlıyor.

peki arkadaşlar benim çocuğum yok ama merak ettim. bebeğiniz olmadan önceki öğretmenliğinizle şimdiki arasında bir fark var mı? yani bazıları diyor bekarken daha iyiydim filan bu bi bahane mi gerçek mi?ben çocuk istemiyorum ama eşim istiyo. görevimi iyi yapamamaktan da korkuyorum belki tümden işi bırakırım diyorum şimdiki aklımla. bilemiyorum.

hocam ben de bunu çok merak ediyorum. şimdi öğrencilerime evde ödevler etkinlikler falan hazırlıyorum. yarın sabah olsa da gitsem, bir ses daha öğrensek diyorum. acaba evlenince ev çocuk derken "amaaan kitapta her şey var" diyen öğretmenler gibi olur muyum diye düşünüyorum. nasıl oluyor bu işler

peki arkadaşlar benim çocuğum yok ama merak ettim. bebeğiniz olmadan önceki öğretmenliğinizle şimdiki arasında bir fark var mı? yani bazıları diyor bekarken daha iyiydim filan bu bi bahane mi gerçek mi?ben çocuk istemiyorum ama eşim istiyo. görevimi iyi yapamamaktan da korkuyorum belki tümden işi bırakırım diyorum şimdiki aklımla. bilemiyorum.

bn de sizin gibi mesleği bırakırım diyordum ama okulun kokusunu içine cekmiş bi öğretmen bu mesleği asla bırakamıyor en azından bn öyleyim her sabah cıvıl cıvıl bi sınıfa girince tüm dertler unutuluyor her ikisininde ayrı ayrı zorlukları var ama bi o kadar da yaşanılası güzellikleri var

öğretmenseniz heyecan verici,anneyseniz gurur duyulasıdır.eğer hem anne hem de öğretmenseniz güçlüsünüz demektir çünkü güzel bir hayat yaşamak için sebepleriniz artıyor.
BUNA DEĞMEZ Mİ?

bayanlar okulda nöbet tutmamalı ayrıca zaten evde de çalışıyor.anne değilim ama konunun başlığındaki gurubu kelimesindeki yazım yanlışı dikkatimi çekti...

Arkadaşlar Benim İkizlerim Var Ve 10 Yıllıkk Öğretmenim Seneye Okula Gidecekler İnanırmısınız Şimdiden Tutuşuyorum

Yalnız Biz Öğretmen Annelerin Meslek Aşkı İle Yanarken Kendi Çocuklarımızı İhmal Ettiğimizi Düşünmekteyim.bunun İçinde Çok Üzülüyorum.okulda Bütün Enerjimizi  Ve Sevgimizi Tüketerek Eve Gelip İşlerle Boğuşuyoruz.sizler Ne Düşünüyorsunuz Sevgimizi Okulda Tükettiğimiz Hakkında