Hem Anne Hem Öğretmen Olanların Grubuna Beklenenler

benim de 8 yaşında bir oğlum 5 yaşında bir kızım var aynı zamanda oğlumun öğretmeniyim. bizler şimdiye kadar küçük yerlerde çalıştığımız için biraz daha şanslıyız. çocuklarımızla daha fazla birlikte olabiliyoruz. bakıcı yönündende rahattık, tanıdığımız kişilere baktırıyoruz. oğlum 2. sınıfta, kızım anasınıfında, eşim müdürümüz. biz ailece aynı okuldayız ve çok mutluyuz.

Öğretmenlerim ben de yaşadıklarınızın çoğuna benzer şeyler yaşamış bir öğretmen olarak çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum artık.Çocuğum tek büyüyecek ama aynı sıkıntıları bi daha yaşamak istemiyorum.

gözümde yaşlarla mesajınızı okudum handsome öğretmenim ve bende çocuğumun boynuna anahtarı astığım eve gelipte içeri giremeyip merdivende beni beklediği günler aklıma geldi

Allah yavrunuza ve size kolaylık versin...

gözümde yaşlarla mesajınızı okudum handsome öğretmenim ve bende çocuğumun boynuna anahtarı astığım eve gelipte içeri giremeyip merdivende beni beklediği günler aklıma geldi

allah bütün çalışan annelerin yardımcısı olsun

Amin öğretmenim...

handsome öğretmenim yazdıklarınızı yeni okudum.inanın ki ağlamak üzereyim.Kendi kendime ben ne yaşamışım ki diyorum sizin yaşadıklarınızı okuduktan sonra!
Yüce Rabbim bundan sonra geçen her anınıza mutluluk katsın.
2,5 yaşındaki çocuğun evde tek başına kalması ve kendi öz annesine bile kapıyı açmaması!Çok zor günlermiş yaaa!Allah hiçbir öğretmenime ve çalışan annelere yaşatmasın!

22 aylık kızım var sabah evden çıkarkan çok ağlıyor ve çoğu zaman okula gitmeyi istemiyorum çalışan anne olmak çok zorrrrrrrrr[

8 ve 3 yaşlarında iki oğlum var.Gerçekten işimiz çok zor.Ama insan isterse her ikisini de zor da olsa idare edebiliyor.Ben de küçük yerlerde çalıştığım için belki şu ana kadar çok büyük sorunlar yaşamadım şükür.
 Allah hepimizin yardımcısı olsun.

gerçekten zor durumlar yaşıyoruz.çocuklar büyüdüğü için yardımcı abla işten ayrıldı.dün küçük oğlum ateşlendi ama ya evde tek kalınca havale falan geçirirse diye okula o halde yolladım,bu sabah kıyamadım evde tek bıraktım,aklım hep evdeydi:(tekrar bir yardımcı almayı düşünüyorum çünkü okuldan gelince iş yapmaktan çocuklarımla ilgilenemiyorum.

benim 4 yaşında bir oğlum ve 2 buçuk yaşında bir kızım var o kadar zorlanıyorum ki ikiside kreşe gidiyorlar ama aklım hep onlarda daha çok küçükler

Benim de henüz 5  aylık bir oğlum var,müd.yetkiliyim ve birleştirilmiş sınıf okutuyorum.oğluma babaannesi bakıyor, her gün yeni şeyler öğreniyor ben de onun yaptığı her şeyi göremediğim için üzülüyorum.eve geldiğimde hemen kucağıma gelmiyor,bir süre yüzüme küsgün bakıyor ya da ben öyle hissediyorum ve canım yanıyor.Çalışan anne olmak zor .

aslında biz hayatın en güzel işleri ile uğraşıyoruz elimizden geleni de mutlaka ki yapıyoruz ama içimi kemiren bir vicdan azabı yaşıyorum çocuklarıma karşı yeterli hissetmiyorum kendimi benim durumumda olan varmı aranızda

Allah hepimizin yardımcısı olsun arkadaşlar.Bu konuda ben bir çoğunuzdan daha tecrübeliyim .Hem çalılışıp hem çocuk büyütmek gerçekten çok zor.Ben çoğu kez ,biz eğitim neferliği yaparken ,onlarca öğrenciyi geleceye hazırlarkenkendi çocuklarımıza yeterince faydamız olmuyor.hatta bazen elimizden kayıp gittiklerşni düşünüyorum

yazdıklarınıza katıyorum eğitim neferiyiz ama kendi çocuklarımıza sabrımız kalımıyor

Allah hepimizin yardımcısı olsun arkadaşlar.Bu konuda ben bir çoğunuzdan daha tecrübeliyim .Hem çalılışıp hem çocuk büyütmek gerçekten çok zor.Ben çoğu kez ,biz eğitim neferliği yaparken ,onlarca öğrenciyi geleceye hazırlarkenkendi çocuklarımıza yeterince faydamız olmuyor.hatta bazen elimizden kayıp gittiklerşni düşünüyorum