Herkes Benim Kadar Dertli Mi?

diyarbakırın 3 ilçesinde çalışım.ikinciyerimde 200 öğreci 2 öğretmen 4 derslik.çılgınlargibi bir o sınıfa bir diğer sınıfa giriyorduk haftada 60 saat...sonuçta hastanelik oldum.daha önce ahır olarak kullanılan bir yeri lojman olarak kullanıyorduk.2 öğretmen arkadaş daha geldi.küçücük bir odada 4 kişi kıvrılarak uyuyorduk.cam yok.elektrik yok su yok ve yıl 1930 lar değil 2002-2003...işin ilginci bazen yaşadıklarımı anlatırken ben bile inanmıyorum..allah hepimize kolaylıklar versin...

slm hocam...sizlerin durumunu okudukça kendi durumumuz mükemmel görünüor.beterin de beteri var drler ya...bizimki de o misal...

yıllarca çalışıp çabaladıktan sonra okulu okula benzettik okutacak çocuk kalmadı bende de iyi mi

hocam allah yardımcınız olsun sizi en iyi ben anlarım herhalde çünki bende aynı şartlarda çalışıyom ama benin yıkıkta olsa bir okul bahçem var tuvaletleri güç bela yaptırdık. hocam nerde çalışıyosunuz.biz böyle tek çalışan arkadaşlara müdür yetkili hademe yetenekli öğretmen diyoz yani meslektaşız..kaç sınıf var hocam

arkadaşlar sizin yazdıklarınıza bakınca kendi halime şükrettim...doğudayken aynı sorunları yaşadım fakat 1,5 ay içerisinde kara kuvvetlerinin yardımıyla okulumuz tamir edildi,lojmanımız yapıldı,okul bahçesine park bile yaptılar...torpilli okul oldu, şu an herkes orayı istiyor...

vallahi biz cennetteyiz o zaman....buna da şükür..

öğretmenliğe ücretli olarak başladım ve bir dönem çalıştım sözleşmeli olarak başka bir şehre ve tabii yeni bir okula gittim bir sonraki dönem kadrom bir başka okula çıktı tam yerleştik, en sonunda bir sınıfı mezun edene kadar devam edeceğim derken askerlik çıktı ve asteğmen olarak askere geldim. ilk okulum birleştirilmiş sınıftı ve tek öğretmen olarak hiç kimsenin gitmek istemediği bir köye gittim, ikinci okulumda birinci sınıf okuttum ve tam okumayı sökmeye başladıkları dönemde kadrom nedeniyle meyveleri toplama mutluluğunu bir başka meslektaşıma bırakarak sınıfımdan ayrıldım. son okulumda ise müdür arkadaş resmen okulun en vahşi sınıfına beni "Allah sabır versin" diyerek attı. şimdide bir dağın başında askerlik yapıyorum. Seneye normal bir görev istiyorum artık.

okulda tek öğretmenim ve ilk görev yerim tecrübesiz olarak başladım.hiçbir şey yapamama, karşılaştığın sorunlar karşısında çaresiz kalma müdür odasında çok ağlatmıştır beni.Türkiye'nin en soğuk yerlerinden birindeyim şimdi bile dışarıda lapa lapa kar yağıyor; ısınmak büyük problemdi bizim için soba yakamıyordum gerçi şimdi iyi yakıyorum ama unutamayacağım bir kış geçirdim.yalnız olduğum için lojmanda kalamıyorum öğretmenevinde kalıyorum gidiş geliş yaptığım için köy yolu kapandığı zaman uzun bir süre yürüyerek gidip geldim odunum bitti odun aldım ama o yolda nasıl taşıyacağım köylünün birinden eşek alıp taşırım diye düşündüm odunu yükledim eşeğe ama yol kötü eşek gidemiyor neyse odun çuvallarını çeke çeke taşıdım.Artık herşeyi üstesinde geliyorum hiçbir şey zor gelmiyor da velilerin çok duyarsız olması beni gerçekten üzüyor kardan dolayı  okulun bahçe kapısını kazma kürekle açarken veya odunları binbir güçlükle taşırken velilerin beni izlemesine çok içerlemiştim bayanım diye belki yardımcı olurlar diye düşünmüştüm duyarsızlar ama bu kadar mı dedim.herşeye rağmen bunlarında bir önemi yok benim için önemli olan öğrencilerim.Herşey gelip geçici bütün yaşadıklarımda benim için tatlı bir anı olarak kalacak umarım hepimizin sıkıntıları geçerde daha güzel şeyler yaparız

bu bahsedilen yer erzurum olabilirmi acaba?

Erzurun olmasa da orası kadar soğuk Ardahan ın Çıldır ilçesinin bir köyü Ardahan da görev yapanlar bilir

erzurum da aynı durum da. dertler hep aynı demek. kolaylıklar dilerim size.

teşekkür ederim kurtbase hocam cümlemize

ben van dayım.bu kış felaketti burda. bizde tuvalet var ama çeşme yani su yok.. çocuklar su taşımaktan bir hal oldular haliyle.. yine kendimi şanslı hissediyorum ulaşımı iyiydi diye.. tüm köy öğretmenlerine kolaylıklar diliyorum..

hocam göreve ilk defa  başlayanların  çoğu  bu sıkıntıları  çekiyor...
       sabretmek lazım  hepsi  unutuluyor,bende  aynı  sıkıntıları  çektim.

Bir şarkı vardır bilirmisiniz...?

Senin derdin dert midir, benim derdin yanında
Hiç kimsede gördün mü, böyle dert hayatında
Otur şöyle yanıma, dinle bak dertlerimi
Anlatınca ağlama, deşme benim derdimi

Beterin beteri var, haline şükret dostum
Yıllardır mutluluğun her gün peşinden koştum

Daha bir çok derdimi ben sana anlatmadım
Genç yaşta saçlarımı boşuna ağartmadım

ben van dayım.bu kış felaketti burda. bizde tuvalet var ama çeşme yani su yok.. çocuklar su taşımaktan bir hal oldular haliyle.. yine kendimi şanslı hissediyorum ulaşımı iyiydi diye.. tüm köy öğretmenlerine kolaylıklar diliyorum..

BEN DE AĞRIDAYIM..BİZ DE FARKLI DEĞİLİZ ÖĞRETMENİM...ALLAH YARDIMCIMIZ OLSUN...