adnan 33 kardeşim ,11 yıl köylerde birleştirilmiş sınıf okuttum.İdaalist olmak çok güzel bunu hiç kaybettme
. çünkü öğretmen olmanın en önemli şartı bu bence.tabiki herşey istediğimiz gibi olmayacak.
yukarıdaki değerli meslektaşlarımın yazdığı gibi zaman geçtikçe şunu kabul etmeye başlayacaksın herkez için aynı hedefi koymak doğru değil ve onları oldukları gibi kabul edip. hayata hazırlamak gerek.kesirli sayılarda problem çözemiyorlar veya ödevlerini yapmadılar diye onlara sınıfı dar etmek doğru değil. morallerini bozmamak hayata sıkı sarılmalarını sağlamak gerek.hayattan ,okuldan,yaşamaktan zevk alan güler yüzlü insanlar olmalarını sağlamak ve yapyığı işi en iyi şekilde yapan dürüst insanlar olmalarını sağlamak amacımız olmalı.Herşeyden önemlisi ben hiç bir işe yaramıyan bir beceriksizim havasına sokulmamalılar.mutlaka bir işi iyi yapmaları sağlanmalı .hiiç bir şey yapamıyorsa iyi bir insan arkadaş oldukları hissettirilmeli.ders başarısı daha sonra gelir .zaten o başarı olan öğrenciler her şarrta ,öğretmeni kim olursa olsun bir şekilde hedefe ulaşacaktır.öğretmenliğim ilk yıllarında bende çok gergin hep ayakta kan ter çalışıyordum.geçken bunlar normal.ama şimdi sınıfta ğrencilerimle öğrenmeyi hatta eğilenmeyi çok seviyorum.dersimiz kahkalarla espirilerle geçiyor.çocuklara bu imkanı sağlar sende rahat olursan.hem az yıpranırsın hem az üzülürsün ve ders başarısıda artacaktır.senin kendine öz güvenin kadar onların da kendilerine öz güvenlerini kazanmalarıda o kadar önemli.mutluluklar dileklerimle kendine iyi bak.
