4. kez 1. sınıf okutuyorum. her seferinde daha mı zor oluyor ne anlamadım. eskiden daha kolay kavrardı çocuklar. şimdi yaramazlık tembellik veli ilgisizliği ne ararsan var. kafayı sıyırmak üzereyim. yapmam gereken her şeyi yaptığımı düşünüyorum daha fazlası ne olabilir varsa yapan helâl olsun.
Geçen sene birçok zümremde sizin gibi düşünüyordu. Hatta 40 yıllık zümremde aynı şeyi söylüyordu.Ancak sabır en iyi ilaçtır. Hepsi okumaya geçti. Bende üç tane öğrenci vardı. Harfleri hep unutuyordu. Şimdi hepside okuyor yazıyor. Ancak epey sabır sınırlarımı zorladılar. Bizim gibi gelecek sene bu zamanlar çektiğiniz bu çileler unutulacak başka sorunlarla boğuşacaksınız. Şimdi bizim sorunlarımız başka. Seneye birinci önceliğiniz anlama olacak.