Merhaba arkadaşlar.
Bugün yine çok umutsuzum.
Tenefüse çıkarmama gibi cezaların bile etkili olmadığı 3 öğrencim var.
Ben sınıftayken, ders esnasında kalkıp kavgaya girişiyorlar.
Artık yıldım bu oğlanlardan.
Biri evde dayak yemeye alışmış benden de bekliyor sanırım.
Hiç korkma yok.
Biri babası cezaevinde diye yapmadığı yok.
Babasından daha büyük cezayı sınıfça çekiyoruz sayesinde!
Biri de anne baba ayrıldı bu sene yeni bir düzen kuruyorlar.
Keyfine düşkün, ağzından çıkanı kulağı duymayan saygısı eksik bir çocuk.
Velileri ne yapalım çok üzgünüz, istediğiniz cezayı verin falan gibi yaklaşıyor.
Çaresizim, yetersizim.
Bugün mezun ettiğim çocuklar 10 Kasım için çok güzel bir oratoryo sundular. Geveze olsalar da yetenekli çocuklardı, kızdırdıklarında gönlümü almayı bilirlerdi.
Çok özlediğimi farkettim.
Dolu dolu ders işlemek, saçımı çekti, kalemimi aldı, annem tostuma ketçap koymayı unutmuş ühühüü sorunları yerine daha ciddi konuları konuşmak ve gerçekten anlaşıldığımı görmeyi istiyorum..
Şimdiki çocuklarla o bağı kuramadım.
Ağlasam al mendil biraz daha ağla diyecek kadar pişkin, arsız olduklarını düşünüyorum.
Bu davranış sorunları ile bu okuma yazma krizini nasıl atlatacağım bilemiyorum..
3 gün tamam galiba oluyor desem de dönüp dolaşıp vardığımız yer aynı.
Etkili önerilere ihtiyacım var.
Yapamıyorum bu işi ben sanırım.