Hocam ben sizi anlıyorum.Gerçekten bu yeni nesil çocukları bir tuhaf.Bu seneki sınıfından önce 2 sınıf mezun ettim.Bu seneki sınıfının mevcudu az olmasına karşın daha çok yoruyorlar.Çok şımarıklar.Küsen var,sıranın tepesine çıkan oturan var,küfreden var(bana bile küfrediyor,benimle argo konuşuyor) ve bunlar aynı anda oluyor.Bunun gibi örnekler çoğaltılabilir.Mesleğimi çok seviyorum lakin bu tip saygısız,utanma nedir bilmeyen çocuklar beni soğutuyor.Kızdığım zaman gülüyor çocuk.Çok acayip...
Tahtaya kısa bir metin ve ona ait 3 soru yazdığımda tam 2 ders saati yazmalarını bekliyorum hocam.
Sonuç: Yarım saatte cevapları ile birlikte gelen 10 kişinin defteri,
2 cümle ile geri aldığım 12 kişinin defteri.
Ben hayatımda böyle rezalet görmedim.
12 kişiyi koparmayayım diyerekten aslında keyif bekliyorum, takan yok.
Her şımarıklıkta elleri var, tüm yaramazlıklara kafaları basıyor.
Çirkin söz, şiddet ne ararsan var.
Tatlı dil, iyilik ne anlamamaya gelince adı çocuk oluyor bunların.
Gözlerimle atmadığım bakış kalmıyor, dile gelecekler nerdeyse.
Azarı işitene dek gözümün içine baka baka devam ediyor yaptığı çirkinliğe. Adı çocuk.
Taa üst kattan alt kata ağlama sesi geliyor, bina yıkılacak.
Haber gönderiyorum yanıma gelsin, ne derdi öğreneyim diye.
Gelmiycem diye haber yolluyor. Adı çocuk.
Daha dün 4 tane oğlan birleşip mazlum, köyde büyümüş bir oğlanı yere yatırıp tekmelemiş. Niye yaptınız mantıklı bir sebep söyleyin bana diyorum ağızlarını bıçak açmıyor. Adı çocuk.
Ağzından bir tane kötü söz çıkmazdı. Üç gündür lan deyip duruyor.
Yavrucağı da bozdular el birliğiyle. Çiçek gibi yetiştir, milletin yetiştiremediği ÇOCUKlara karışıp hiç olsun emeklerin..
Zaten biz yamukları düzeltmek yerine, doğrular yamulmasın bari diye savaş verirken buluyoruz kendimizi bir zaman sonra.
Biz çocuk olmadık sanırsın, hiç de çocuk görmedik.
Şımarıklığın adına çocukluk demek moda oldu.
Bunu yapan meslektaşımız varken de velileri suçlamaya gerek yok bence ama..