Benim de okumaya geçemeyen öğrencilerim var. Hepsinin kendine göre bir nedeni var. Biri ayağını kırdı bir buçuk ay devamsızlık yaptı. Zaten yavaş öğreniyordu şimdi hiç öğrenemiyor. Biri çok ciddi aile içi bir travma yaşadı hayatı altüst oldu sınıfta yapılan etkilinliklere konsantre olamıyor. Biri hiç konuşmuyordu iki haftadır çok kısık sesle de olsa konuşmaya başladı öğrenemiyor ne yazık ki. Bir de ikizlerim var. Biri ikinci döneme kadar e bile yazamadı. Diğeri çılgınlar gibi ezberlediği halde işin mantığını tüm etkinliklere rağmen öğrenemiyor. Bunların üçü matematikte de en ufak bir ilerlemeyi aylar süren çabalarla sağlayabiliyorlar. Yani çok çok güç öğreniyorlar. Sınıf mevcudu ister 10 olsun ister 50 önemli olan elinizdeki öğrencilerin niteliği. Çocuk hazır değilse, şartların tümü sizin aleyhinizeyse yapacak şey yok. Tek başına öğretmenin niteliğiyle ancak bir yere kadar ilerleniyor ne yazık ki. Ben hergün okul çıkışı birer ders daha yapıyorum geride kalanlarla. Diğer zamanlarda sınıftan ayırmıyorum hiçbirini. Bazıları ilerliyor bazıları olduğu yerde sayıyor. Bu çocuklar henüz yeterli olgunluğa sahip değil. Harfleri çizgilere oturtmayı bile başaramıyorlar. Olgunluk yaşla da ilgili değil. Benimkiler 66-72 arasındalar. Onlar ne zaman hazır olursa o zaman bizi bile şaşırtan şekilde öğrenecekler. Şimdi yapabileceğimiz tek şey yine de yılmadan bu çocuklarla devam etmek. Bazen ben çok üzülüyorum. Kendimi başarısız görüyorum. Ama diğerlerine bakınca -ki aile desteğim tüm çocuklarda sıfır- biraz rahatlıyorum. Henüz okulun kapanmasına bir aydan fazla zaman var. Bu çok uzun bir süre. Biz elimizden geleni yapacağız. Gerisi çocuklarımıza kalmış.
Hepinize huzurlu ve keyifli bir akşam dilerim
