Ahmetce hocam gönül ister ki hepimiz iyimser olalım, ama bulunduğunuz sınıf ortamı insanı ister istemez endişelendiriyor, köydeyim, neredeyse senede bir gün okula gelecek velilerim var, devamsızlık hat safhada, her gün biri yok, bazen bakıyorum sınıfta çırpınan bir ben varım sanki, bende isterim ki iyimser olalımdan öte yol gösterici olalım birbirimize, 3. kez okutmama rağmen hala işin doğruluğunu bilemiyorum, sık sık soruyorum günlüğe bu yüzden, en zorlandığım birler bu yıl oldu, o sesine kadar gelip açık heceleri okuyamamaları normal mi, yoksa bir yerlerde yanlış mı yapıyorum diye sorguluyorum bu kez kendimi