İlkokuma Yazma Günlüğü

olamaz öğretmenim herkes işini yapacak benim oğlum 5 buçuk yaşında  kronik ürtiker rahatsızlığı var ve stres ve kaygı en büyük tetikleyicisi (bilgi formunda belirtildi) VE 2 haftadır sürekli tırnaklarını kemiriyor ve defteri kitabı benim kafama fırlatıp okula gitmeyeceğim diyor her okul çıkışında gelip kardeşine saldırıyor bunlar benim gözlemlerimden bazıları dahasıda var bu öğretmene benim ısrarım üzerine vermiştik eşim razı olmadığı halde aile huzursuzluğumda cabası tabii hani siz 1 tokat dediniz ya !!!
Dışardan herşey toz pembe değil mi

Tün bu yazdıklarınızın sebebi sadece hafif bir tokat olamaz. Öyleyse bu öğretemen ya gerçekten çocuğunuzu rutin olarak dövüyor yada çocuk sizden aldığı destekle öğretmenin karşısında kendini güçlü görüyor. Şimdi bu benim evladım olsa elbette ben de öğretmene kızar üzülürüm ama inanın ki bu savcılığa kadar uzayacak bir mesele değil.

Geçen sene yeğenimin öğretmeni kendisinden küsmüş ve küstüğü için pikniğe sen gelme demiş gerçekten de götürmemiş ! Abim ve yengem öğretmeni her yere şikayet ettiler nihayetinde maaş cezası aldı fakat aradn biraz zaman geçti ve ben yeğenimi öğretmenin camına taş atarken yakaladım. Çünkü yeğenimin gözünde değerini yitirmesine sebep oldular. Bir güzel dövdüm yeğenimi ve eğer bir saygısızlığını daha görürsem daha çok döverim diye tehdit ettim. Abimle yengeme de mutlaka beni savunun diye tembih ettim. Bakın öğretmen haksız ama abimlerin tutumu yüzünden yeğenim şımarıklıkta çığır açtı. Hiç gelemem böyle şeye dayağı yedi ve şimdi ki öğretmenleri öve öve bitiremiyorlar.

yavaş bir tokat yüzünden öğretmenin hayatıyla oynamayın.biz de öğrenciydik ve bazen hakettiğimizde tokatta yedik.arkama dönüp baktığımda iyi ki öğretmen vurmuş dediğim anlarda var.yoksa şimdi bu mevkide olamayabilrdim de.
işte böyle en ufak şeyde savcılığa giden veliler yüzünden öğretmenlik yerle bir.eskiden öğretmenden herkes korkardı.şimdi öğrencilerin hepsi şımarık.şuan yaptırdığımız etkinliklerde bile sıkılan öğrencilerin şımarıklığı bu yüzden.

kesinlikle katılıyorum öğretmenim.ben de ilkokuldayken 1-2 tokat yemişimdir.ne psikolojim bozuldu ne de okuldan soğudum.bence aileler bu kadar abartmamalı.öğretmenle konuşup uyarabilirsiniz ama savcılığa başvurup hayatıyla oynamayın bence.

Bu tokat olayı hassas bir olay. Atan da atılan da haklı görüyor kendini. Benim çocuğuma yapılsa ben de bozulurum. Ama diğer arkadaşların da dediği gibi savcılığa kadar götürmem işi. Sınıf değiştiririm. Şöyle bir problem de oluşacaktır savcılık aşamasından sonra; ister sınıf değişsin, ister okul değişsin, bu gittiği yerde yayılacaktır. sonuçta alan öğretmen de yapmacık tavırlarda bulunacak, çocuğun eğitimi kötüye gidecektir. bilmiyorum anlatmak istediğimi anlatabildim mi? öğretmen ister istemez kasacaktır kendini bu çocukla ilgilenirken. bu sınıfımda hiç olmadı ama mesela nöbetçi olduğum gün 2. kattan aşağıya,merdivenlerin korkuluklarından kayarak inen(yan da değil tamamen üzerine çıkmış) 3. sınıf öğrencisine öyle bir tokat attım ki, ben bile kızdım sonra kendime. ama o anda nöbetin yorgunluğu üzerine ya düşseydi, başına bi iş gelseydi endişesi ile bunu yaptım. şimdi ben kötü mü yaptım?

bir de geçen gün bir tanesi öğretmen beni dövüyor demiş ailesine. okulda büyük akrabaları var onlar gelip bana söylediler. benim onun kolunu tutmam, çenesini elimle kaldırıp gözlerimin içine baktırmam ona dayak mı geliyor acaba

bir de hayvanları koruma gününde konuşurken, hayvanları korumalıyız, onlara zarar vermemeliyiz, asla vurmayın, anne babanız size vuruyor mu? dedimmm ve "eveeeeetttt" cevabını alınca ne vuruyor mu dedim evet vuruyor dediler. 20 öğrencim var, 16 tanesi evde dayak yiyormuş. 4ünden de şüpheliyim

Bendekilerden biri diğer bir çoğu gibi bedensel kinestetik, şimdiye kadarki her iki beslenmede gelen içecek döküldü 2.veli toplantısında pet şişe yerine suluk gibi dökülme olasılığı az bir kaba konmasını istedim,önümüzdeki beslenmelerde bir bakacağım duruma..bir diğer bedensel kinestetik üstüne de sınır sorunları yaşayan öğrencim kulaklık takması gerekn bir öğrencinin kulaklığını -kendilerince oyun esnasında- vurarak kulağının içinde yamulttu,sene başında vuran hakkında diğer aile beni bir hayli uyarmıştı,her oyunda gidip gidip onu buluyor ve bir vukuat yaşıyoruz,eline sağlık çocuğum arkadaşını ilelebet sağır edebilirsin mi diyeyim??Bir diğer dikkatimi çeken şey de kalp rahtsızlığı olan öğrencimde de kulak rahatsızlığı olanda da kimse bana dokunamaz havası var,biz de diğer çocukları aman bunlara dikkat edin diye uyardıkça bu sefer diğer çocuklar da hastaymış gibi davranmaya ya da onlara verdiğimizi düşündükleri ayrıcalığı ki cidden rahatsızlar-başlıyorlar sorgulamaya büyükler idare ediyor ama arkadaşları bu suistimale tahammül edemiyor,aileleri de yıllardır bir şey olacak korkusuyla beklemenin verdiği sabırsızlıkla benden önce müdahale etmeye çalışıyor,bu dönem bir hayli sıkıntılı hem çocukları hem de kendileri için ayrı bir uyum süreci yaşanıyor..bu benim sınıftan bir görüntüydü sadece,başka sınıflara ve çocuklara birebir uymaz ama bildiğim ,kafasına pıtık yemeden hatasını anlamayacak kadar yüzsüzleştirilmiş çocuklarla karşılaştıkça tahammül katsayısı düşen öğretmenlerimiz her hata yapanı aynı tahamülsüzlükle karşılamamalı..
"Nefsin elinde muazzam bir sabır kuvveti vardır. Şu an’a kâfi gelir.
İnsan ruhundaki büyük sabır kuvveti, şu an verilen her türlü derde, acıya, kedere, sıkıntıya, üzüntüye dayanmaya yeterlidir.
Ama insan sabır kuvvetini sağa ve sola, yani geçmişe ve geleceğe dağıtıyor.
Hazırda bir kuvvet kalmıyor.
Bu durumda insan, hazırdaki bir acıya, derde ve sıkıntıya dayanamıyor, of of çekiyor. Yorgun ve bitkin düşüyor."B.Z Allah bütün öğretmenlere velilere ve öğrencilere sabrı selim ve kuvvet nasip etsin bu sene işimiz zor..

Arkadaşlar yıllık çalışma planınızı ekler misiniz?

Bu tokat olayı hassas bir olay. Atan da atılan da haklı görüyor kendini. Benim çocuğuma yapılsa ben de bozulurum. Ama diğer arkadaşların da dediği gibi savcılığa kadar götürmem işi. Sınıf değiştiririm. Şöyle bir problem de oluşacaktır savcılık aşamasından sonra; ister sınıf değişsin, ister okul değişsin, bu gittiği yerde yayılacaktır. sonuçta alan öğretmen de yapmacık tavırlarda bulunacak, çocuğun eğitimi kötüye gidecektir. bilmiyorum anlatmak istediğimi anlatabildim mi? öğretmen ister istemez kasacaktır kendini bu çocukla ilgilenirken. bu sınıfımda hiç olmadı ama mesela nöbetçi olduğum gün 2. kattan aşağıya,merdivenlerin korkuluklarından kayarak inen(yan da değil tamamen üzerine çıkmış) 3. sınıf öğrencisine öyle bir tokat attım ki, ben bile kızdım sonra kendime. ama o anda nöbetin yorgunluğu üzerine ya düşseydi, başına bi iş gelseydi endişesi ile bunu yaptım. şimdi ben kötü mü yaptım?

Bence iyi yapmışsınız öğretmenim. Sadece oğlum yapma diyerek geçseydiniz ve ikinci kez tekrarladığında oradan düşseydi telafi edilemeyecek bir kaza gelseydi başına o zaman daha mı iyi olacaktı yani ?

kesinlikle katılıyorum öğretmenim.ben de ilkokuldayken 1-2 tokat yemişimdir.ne psikolojim bozuldu ne de okuldan soğudum.bence aileler bu kadar abartmamalı.öğretmenle konuşup uyarabilirsiniz ama savcılığa başvurup hayatıyla oynamayın bence.

hocam ben öğretmen çocuğuyum,ben de öğretmenimin tokdından nasibimi almışımdır hem de resim kağıdımı delip resim dosyama takmadım diye annen şişle bile delip takabilirdi demişti;annem örgü örmez diyemeden standart ölçüm aletiyle elimin boyunu ölçtü öğretmenim,şimdi gülerek htırlıyorum,kendim de sınıf öğretmeniyim üstelik..karşılıklı görüşmelerle halledilebilir inşallah diye düşünüyorum ben de öğretmenin güven inşaasıyla yavrucuk da okulu sevebilir...bu bişey değil ,ya duygusal şiddet işleyen öğretmenler nasıl tespit edilecek peki asıl problem onların yetiştireceği nesilde..

okulun daha ilk günü bir çok öğrencim annesinin onu çok dövdüğünü söyledi. geçen sene bernim tüm sabrımı zorlayan, arkadaşının gözüne kalem fırlatan, arkadaşlarınıjn kafasına taş atı yaran çocuğun kulağını çektim çünkü sabredemedim artık. ama anası beni dövmekle suçladı o ve onun yerden bitme kankası!!! bazen çocuklar da ailelerine yalan yanlış söyleyebiliyor. işin garibi bu kadın ve kocası da çocuğu hergün hırpalıyormuş.... ama işi savcılığa götürmek bence de yanlış... yarın birgün sizinde veliniz sizin dövdüğünüzü öne sürüp sizi de savcılıpa verebilir ve bu durum okulda çabuk duyulur. "öğretmen, öğretmeni savcılığa veriyor da ben niye vermeyim" düşüncesi oluşur.1.sınıf çocuğuna ayran döktün diye vurmak elbette çok yanlış.en iyisi sınıfını değiştirmek...

arada haklı sbeple atılan bir tokata karşı değilim kesinlikle.ama başöğretmeniminde dediği gibi dengeyi kurmak lazım.mezun ettiğim öğrencilere yeri geldi tokat attım,yeri geldi onlarla güldün onlarla eğlendim.hiç te  psikolojisi bozuk olan çıkmadı.veliler ilk başta şikayet ederiz dediler baktılar ki eğer vurduysam gerçekten haketmiştir,size bıraktık hocam siz bilirsiniz doğrusunu dediler.

Arkadaşlar cumhuriyet bayramı için bu miniklerle neler yapılabilir...Şiir değil istediğim değişik bişeyler olsun istiyorum ama aklıma gelmiyor..Siz neler yapacaksınız..?

Arkadaşlar cumhuriyet bayramı için bu miniklerle neler yapılabilir...Şiir değil istediğim değişik bişeyler olsun istiyorum ama aklıma gelmiyor..Siz neler yapacaksınız..?

Öğretmenim etmeyin, bayram için bir şeyler yapmaya ne gücüm ne de zamanım yeter:) Yoruluyorum bu sene sadece izleyici olacağım.

Ben de ilk sınıfa başladığımda ilk 3 gün çok sert bir öğretmen olduğumdan bahseder veliler. Yer ye sınıf değiştirmeye çalışan da olur. Değiştirmek isteyenlerin hepsine destek oldum. İstemeyen elbette gitmeli. Disiplinli bir öğretmenim  ben. Dağınıklık, ukalalık, başına buyrukluk, düzensizlik beni çok rahatsız eder. Elbet çocuk dövmem. Dövmem de "oğlum bir daha ayakta gezinme der, kafasına elimle dokunurum" bu öğrencinin gözünde dayaktır elbet. Ama temsili dayak. Burda hiçbir öğretmen çocukları psikopat gibi dövmez; ama çevreye böyle lanse edecek veli çok. Bu bağlamda dikkatli olmak lazım. Öğleden akşama kadar kafa patlatıp,  evde döküman hazırlayıp, çocuklar için uykusuz kalıp sonra o velilerin ileri geri konuşması insanı meslekten soğutuyor. Benim en çok kahrettim de veli olaylarıdır. Benden öğrenciyi sanki psikopat mışım, vara yoğa dövüyormuşum gibi davrandığında başımdan kaynar sular dökülür. Bu öğrenciyle aramdaki iletişimi de bozar. En büyük zararı çocuğa verdiğinin de farkında değil, annelik içgüdüsüyle saçma sapan davranışlarda bulunur.
İlk önce allah tüm öğretmenlere sabır versin. Çünkü çocuklara sabretmen de yetmiyor, velileri de idare etmek zorunda kalıyoruz.
Üstüne üstlük veli ile sıkıntı yaşadığınızda arkanızda durmayan, suçu sizde arayan bir idareniz varsa allah yardım etsin.

ben okulumda çoğu öğrenci tarafından çok sevilen bir öğretmenim.öğrencilerimle yeri geldiğinde top oynarım,birlikte gider maç izlerim,ip atlarım...oyun hamurunla yaptıkları pastaları hiç usanmadan sabırla yiyormuş gibi yaparım.teker teker hepsini sever okşar öperim.gözlerine baka baka konuşurum.yeri gelir cebimde para olmaz başkasından borç alıp onlara hediyeler test kitapları alırım.gezi parası olmayana parasını ben veririm.öğle aralarında ek ders yaparım onlara örnek olmak için kitap okurum.tenefüslerde onlarla zaman geçirmek için öğretmenler odasına girmem bahçede gezerim.mesela bu sene 7.saatlerimi boş olduğu için eski öğrencilerime(7.sınıflara)ücretsiz kurs veriyorum....AMA YERİ GELDİĞİNDE HAKEDEN ÖĞRENCİYE TOKAT ATMAKTAN DA ÇEKİNMİYORUM.İSTERSE DÜŞÜNCESİZ VELİ GİTSİN SAVCIYA,MESLEĞİMDEN OLAYIM HİÇ KORKMUYORUM.O TOKAT ÇOCUĞUN İYİLİĞİ İÇİN ATILIYOR.MESELA BU SENE 1.SINIFTAKİ ÖĞRENCİM İLK 2 HAFTA BÜTÜN OKULA KAN KUSTURDU.ORTA OKULLARI BİLE DÖVMEYE ÇALIŞIYORDU.SADECE 1 TOKAT GEÇTİĞİMİZ HAFTAYI İYİ GEÇİRMEMİZİ SAĞLADI VE ÇOCUK KİTAP BAŞINDAN KALKMIYOR

Öğretmenim anlattıklarınızla beni tarif etmişsiniz teşekkür ediyorum. Ayrıca sizin gibi bir meslektaşım olduğu içinde gurur duydum.

ben de öyleyim öğretmenim:))) veliler bile soru sormaya çekinir... kimse de karşımda çemkiremez:)))ama gidip başka okula da vermezler çocuklarını... iyi öğretme dye bahsederler ama çocklarını da korkutular bana karşı... çocukların yanaklarını okşadığımda çocuklar o kadar mutlu oluyorlarmş ki haftasonu uyuyamıyorlarmış sevinçten:))) beni böyle davranmaya sevkedenler utansın!!! ben istermyim bi çocuğu azarlamayı, bağırıp, kızmayı.. boğazıma yazık.. ama nasıl çocuk yetiştiriyolarsa bi türlü anlamıyorum...

Ben de ilk sınıfa başladığımda ilk 3 gün çok sert bir öğretmen olduğumdan bahseder veliler. Yer ye sınıf değiştirmeye çalışan da olur. Değiştirmek isteyenlerin hepsine destek oldum. İstemeyen elbette gitmeli. Disiplinli bir öğretmenim  ben. Dağınıklık, ukalalık, başına buyrukluk, düzensizlik beni çok rahatsız eder. Elbet çocuk dövmem. Dövmem de "oğlum bir daha ayakta gezinme der, kafasına elimle dokunurum" bu öğrencinin gözünde dayaktır elbet. Ama temsili dayak. Burda hiçbir öğretmen çocukları psikopat gibi dövmez; ama çevreye böyle lanse edecek veli çok. Bu bağlamda dikkatli olmak lazım. Öğleden akşama kadar kafa patlatıp,  evde döküman hazırlayıp, çocuklar için uykusuz kalıp sonra o velilerin ileri geri konuşması insanı meslekten soğutuyor. Benim en çok kahrettim de veli olaylarıdır. Benden öğrenciyi sanki psikopat mışım, vara yoğa dövüyormuşum gibi davrandığında başımdan kaynar sular dökülür. Bu öğrenciyle aramdaki iletişimi de bozar. En büyük zararı çocuğa verdiğinin de farkında değil, annelik içgüdüsüyle saçma sapan davranışlarda bulunur.
İlk önce allah tüm öğretmenlere sabır versin. Çünkü çocuklara sabretmen de yetmiyor, velileri de idare etmek zorunda kalıyoruz.
Üstüne üstlük veli ile sıkıntı yaşadığınızda arkanızda durmayan, suçu sizde arayan bir idareniz varsa allah yardım etsin.

 Bulunduğum yerdeki okullarda 1.sınıfların sayısı  15 ile 20 arasında benim sınıfım 30 kişi oldu halada çocuklarını getirmek isteyen var biz kabul etmiyoruz.Velilere bakın gerekirse çocuklarınızı döverim diyorum. Veli biz sizi tanıyoruz gerekirse dövün diyor.Biz çocuğumuzu size verebilmek için ne torpiller araya koyduk biliyormusunuz dedi. Velilerimin bazıları branşa geçmediğim için teşekkür ediyorlar.Bazıları yolda hocam çocuğu ayarladık inşallah dördü bitirip bire başladığında sende diyorlar.Bütün velilerim yeri geldiğinde çocuklarını dövebileceğimi biliyorlar. Gerçek şu ki bizler sadist değiliz.Herşeyi en güzel şekliyle veriyoruz.Yeri geldiğinde çocukları bir tokata hasret bırakmayın.Boş verin psikolokları,rehbperlikçileri onlarada okulda ,aile içinde dayak atılmaz diyorlar.Kendi çocuklarını evde dövüyorlar.Dövmeyenlerin çocuklarıda toplumda pısırık olarak yetişiyorlar.