Ağlamak üzere olan öğrencime bugün annesi çeşitli telkinlerde bulunuyor ama onu anladığını söyleyen bir tek cümle söylemiyordu.Yanına gittim''seni çok iyi anlıyorum ,korkman çok normal ,ama okul çok güvenli bir yer ,ben yanınızda hiç ayrılmayacağım , üstelik annen de telefon numarasını bu kağıda yazdı ,bir sorun olduğunda arayıp çağırırız ne dersin?'' dedim .Biraz rahatladı , annesinin yanında kalmasını biraz sonra kendisi isterse size git diyecek zaten bien biliyorum çünkü o çok cesur bir çocuğa benziyor ,dedim .5 dakika içinde annesine git dedi.Bu süre uzayabilir ama güven vermeye onu koruyabileceğinizi göstermeye devam edin hocam.Çocuğu zorla sınıfa sokmalar çok korkunç bir çocuk için ...
öğretmenim ,34 yıllık tecrübemle ,yaşadıklarımla sadece şunu söyleyebilirim sorun kesinlikle çocukta değil annelerde,psikolojik sorunu olan ,annelikte yetersiz olan veliler çocuğun bu durumundan belki kendi de farkında değil ağlamasından ,mutluluk duymakta ... çocuk ağlamasa bile mutlaka kendini kapıdan ,camdan gösterir...eğitim seviyesi yüksek velilerde bile bu durumu gördüm...elinde ilaç şişesi ile bekliyeni vardı ilaç saati geçmesin diye ...çok önemli olmayan soğuk algınlığı için....yorulup kapılarda sandalye ile oturanlar ,teneffüslerde sırtına mendil koyan ....çocuk annesi okulda olmasa daha mutlu olacak..böyle velilere hep mesafeli oldum..sizi hiç dinlemez bildiğini yapar ..biraz yakınlık gösterince sizi özel sorunlarıyla bunaltır ..eşini kayınvalidesini anlatmaya başlar..hep kendi haklıdır...sorunlu ,özgüveni eksik ,anneye bağımlı bireyler böyle yetişiyor ,böyle çocuklarıma hep üzülmüşümdür...ama okulun ilk günleri çocuğunun sınıfını merak eden ,onu bir süre izlemek,ortamı görmek isteyen velileri anlayışla karşılarım ...ilk gün onları ben de sınıfta görmek isterim ..gözlerdeki mutluluklar beni mutlu eder..ama 2. gün böyle ,çocuğun yanından ayrılmayan velilere tepkimi koyarım...sınıfa almam...çocuğun iyiliği için....öğretmenim dikkat edin çocuk ağlamaz ,okula uyum sağlarsa o anneler mutsuz olur...
