Iyi akşamlar zümrelerim..
Keşke yavaş yazıyorlar olsaydı derdim en azından sözümü dinliyor yazmaya gayret ediyor ama yetistiremiyor derdim.
Benim sinifin yarısında inat, boşverme, benim uyarılarımı dikkate almama söz konusu. Devamlı bir baskı ile aralarında gezmek gerekiyor. Hatta bir kaçının tepesinde dikilmem sart arkamı dönüp iki adım uzaklastigimda kalemi birakiyorlar.
Gün sonunda iki kelime yazmış oluyorlar düşünebiliyor musunuz?
Geride kalan iki öğrencim var yeni yeni ses birleştirme ye başladılar. Onlar tahtaya yazarken ben bunlarla ilgileneyim diyorum evde hic bir sey yapmıyorlar çünkü. Sınıf imkan vermiyor ama hemen karışıyor ortalık.
Ilk kez böyle zor bir sınıfım var. Daha önce 41 lik birinci sınıfi Okutan ben değilim sanki. Inanin cok yetersiz hissediyorum. Sözünüzun geçmemesi, çocuğa hiç bir türlü laf dinletememek çok üzücü.
Henüz gençken yeniden üniversite düşünür oldum bu meslek beni bu yıl çok yıpratti..