Beklemek...
Hayatın her safhasında azığı sabır olan gerçeklik.
Yolcuyu,taşıtı,sevdiğini,hastalığın geçmesini,çocuğun büyümesini,okulun bitmesini.....
İyi hoş da hiç kimse
-ben acıyı,imtihanı,stresi,ölümü,hastalığı ...bekliyorum demez.
Onlar davetsiz misafirdirler hayatta.
Tam da onlar yön çizerek -beklentiyi- besler büyütür ya da küçültürler...
Elâlem ne derse desin ;herkes kendi beklentisinin eşiğindedir..