Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Dört mevsime mi sıkıştı insanlık , düşe merdiven kurulmayacak mı artık ?
kaçarak yaklaşmak yaklaşarak uzaklaşmak 

''şimdilik'' böyle...
yoksa, olmaz öyle...
insan olmanın kaçınılmaz getirisinden/ çocuksu yanından/ yarına dair umut taşımasından vazgeçmek olur düşlere merdiven kurmamak...  yoksa nasıl başarırız; yaşamanın yansımasını/ dileklerin bilinç üstünde sahnelenmesini?..

altı mevsime -bile- sığamazken yüreğimiz/düşlerimiz...
dört mevsim yetmez bize...

Düş’e kalka
Bi yanlış
Bi ömür
Aslına /aslıma bakarsan
Gördüğüme sevindim
Görmediğime üzüldüm
Çocukların erişemeyeceği değil
Büyüklerin erişemeyeceği sevgiler
Klişesinde zaman
Tadına doyulmayan   ihmaller ,özen’le dilimlenmiş
İpucu ve parmak ucu arasında niyet edilmiş kuşkular
Dedikleri gibi altın oran yok artık  yalnızlıklarda
İki yüzü kirli hayata saf temiz kılıflar geçirmeye uğraşma
Uçsuz bucaksız süslü inkarlar masallara da bulaştıysa
Gözü açık kalacak hikayelerin
Yani tam mevsimi  kahve fallarının….

"Tadına doyulmayan   ihmaller ,özen’le dilimlenmiş
İpucu ve parmak ucu arasında niyet edilmiş kuşkular
Dedikleri gibi altın oran yok artık  yalnızlıklarda
İki yüzü kirli hayata saf temiz kılıflar geçirmeye uğraşma"

altın oran yalnızlıklarda olmaz aslında hiçbir zaman...
kirli kısmı hayatın temiz kılıfların peşinde daim....
ihmaller mi ihtimaller mi? karar veremedim
ve kuşku aymazlığı saf niyetlerin..
hayat böyle işte hocam

kutlarım kaleminizi....

Hayatın siyah beyaz anında çal kapıyı
Karanlıklar kaybolsun ruhundan.
Süzülsün içeri renklerin en güzeli
Süzülsün engin  durgun mavi..

Sabahın kızıllığında yıka gözlerini,
Mevsimin en cazibesi  ulaşsın
Alsın yüreğini dalsın ufuklara,
İçindeki volkanı eritene kadar..

Yürüdüğün toprağın sesini duy,
İncinsen de incitme yerleri.
Batan güneşin ardından,
Avuçlarına al,sevdalı güzel günleri...

Kızma rüzgara sert estin diye,
Sen istedin hızlı hediye..
Ortasındayken ömrün
Aklın takıldı yediye..

Dört mevsime,yedi güne sığmayan
Taşkın sesler seline kapılma
An bu an,zaman bu zaman
Ne söyleyeceksen hadi söyle
Azrailden önce davran...

Anlatmaya dilim dönmüyor dedi   ...
Hayat dedim hayat nasıl geçiyor ?
Güvercin misali dedi dışarıda ama tutsak !

Bir yer beğenmeden geçip gidiyor ömrüm
iki kaşın arasındaki yalnız imla gibi
bazı şiirleri bezenmekten ürktüm
bak kayboluş mislince  bende tufan
katıksız kelimeler söylenmekte kat'i

Bir garip mükerrer bahçemin halinde
Nuh zamanı mıydı haber var mıydı
çoklukla  bu harabeyi andıran kal’a
bir yokluğa kavilleşmiş ins ü cinden
sığıntı oldu evin sığ odalarına

Evlerin sarnıcında çekilmemiş bir of
içime vurur saatin sarkacında
sızlar bilinmeyen çekingen her eylem
Nasıldı günlerin getirdiği merhaba
aydınlık mı hala yersiz yurtsuz bineva

BÜTÜN ANNELERE
Sevgi dolu kalplerimizin mimarı,
Emeklerimizin , ince ruhumuzun sanatkarı,
Gecemizin , her karanlığımızın aydınlığı
Sizsinizdir biliriz tüm anneler

Gözlerinizle huzur, ışık yayan,
Biliriz ki hep yanımızda duran,
Hatalarımızı görmezden gelip, yok sayan,
Karşılıksız sevginin adıdır tüm anneler.

Sizlere doya doya sarılmamızın,
Özleminizin büyüklüğünü anlamamızın
Öğrettiklerinizin anlamını kavramamızın ,
Değerini biliriz, tüm anneler

En sıcak sözdür anne..
dökülür körpe dillerden ilk hece
ısıtır güneş olup kalbin odacıklarını
kış huzmelerinden evlerde

En temiz sözdür anne..
Süpürür karanlıkları uykularımdan
boncuk boncuk terlerken alnım
ateş biriken  kötürüm gecelerde

En bereketli sözdür anne..
yoğurur göğsünde büyüttüğü gül
bin bir  başaklı umut tarlasını
Esenlik dolu memleket hikayesinde

En makbul sözdür anne..
çağırır merhamet adlı kuşlar
Sevginin göğeren coğrafyasında
Yağmur sesiyle  anne dillendirir  toprağı

Umudum başka diyarda
Ben imkansız hülyalarda

Bir garip insanız işte
Cürmüne bakmadan ahkam kesen
Kendi nefsine doğru esen..
Bir avuç yüreği
Binlerce emelle birleşen..
Yiğide namert
Namerde yiğit denmedi hiç
Kaldıysa dünden  bir hayır
İşte odur ederin..

Aynalar bulanık gösteriyor anne
Buğulu baktığıma inanmıyorum

Hani anne!
Bir şehir vardı uzakta
Görmek gerekmezdi hani,
Öyle derdin sen hep
Söyle anne avuttun mu beni
Bir masal mı anlattın bana?
Görmek gerekmeyen o,şehir
Bir damla mutluluk muydu?

 Bir damla mutluluğa yelken mi açsak?
Ya da bir avuç hüzünle bildik kıyılarda mı dolaşsak ?
Yarını iple çeken bir çocuk  misali kanatlanıp göğe mi uçsak? 

Eksik bi yüz görünümüymüş
Niyetler
Bekleyişler
Pencerede açmayan çiçekler
Içerisi  yalnızlık
Dışarısı acı olan
Bicik bicik dökülür ruhundan eksiklikler
Ve
Ayrılıkları sevdaya dahil kılan...

tam da gelincik mevsimindeyken,
vazgeçişlere gebe değil bu yürek...
tümsekler daha derin/
çukurlar daha yüksek olsa da...
yorulmadım -mola verdim-
bir derviş sofrasında...
bir masal hayratında...

anlamsızlığın hiç değil vakti...
aşktır -yakar-
yağmura ezelden hasretli...
vazgeçmedim baharlardan...
haber saldım zemheriye,
sonbaharsız eylül durağından...

rotasız bir gemi değil...
deniz fırtınalı/dalgalar yüksek...
demir atmadım güvenli limanlara....
albatroslarla s/aldım haberi,
yelkenleri açtım ufuksuz ufka...