DEYİN İŞTE, BİR ŞEY DEYİN!
Site, sessiz bir geceden kalmış...
Belli ki,
Sayfalar uykulu, kalemler suskun.
Boynumu uzatıyorum, bakıyorum:
-Kimler var, kimler yok?
Tanıdık bir kaç isim,
İsimler aynı, biraz farklı yorum.
Herkes bir meşakkatte,
Herkeste birer meşguliyet.
Hepimizin fıtratı aynı:
-Sizleri anlıyorum.
...
Sayfalara bakıyorum:
Birkaç gülücük,
Bir tutam hüzün…
Gidenlerde aramıyor artık doğru-düzgün!
Tat yok,
Tuz yok,
Düşünürken bile düşünemiyorum
Doğrular eğri, eğriler düzgün!
Nedir bu?
Nasıl bir şey tatil dedikleri ?
Kimisi memlekette,
Kiminin bilinmiyor yeri!
Zaman çok mu uzun?
Kaç ay var, kaç yıl, kaç gün?
Düşünemiyorum da doğru düzgün!
...
Bilmiyorum…
Hasta olan var mı?
Ölen-yiten var mı?
Arayın,
Bir dakika da buraya uğrayın.
Haber verin,
Evlenenler nişanlananlar,
Denizde, yaylada dolananlar!
Yanınızdakiler kim,
Kim bu kalabalıktaki insanlar?
Yoksa cenaze mi var?
Anlatın bize ey tanıdık insanlar!
Aslında bu yazdıklarım,
Bir fukaranının serzenişidir.
Böyle düşünüp böyle söyleyin,
Kızmayın küsmeyin.
Deyin işte,
Ne bileyim bir şey deyin!
Deyin de bende gideyim!
Saygılar, selamlar...
S.ORAK-CİH66
"ADAMINBİRİ"
15TEMMUZ2010
YOZGAT
