Öfkeyi neşeyi saldık yokuşa,
Verdik kendimizi sanaldan tuşa.
Böyle arsız, duygusuz gidişe
Nasıl düştük uyan ülkem.
Ağlamak candan değilse,
Cümle varlık önünde eğilse,
Ahh bunları sevgili bilse,
Nasıl şiştik nefisle ülkem.
Diziler baş tacı,stadlar meydan,
Gezer,tozar arsız,yarı üryan.
Dönüp bakılmaz ,ağlıyor dört yan
Gittikçe kabarıyor insanlık çilem.
Yüreğinize sağlık... Manzarası yurdumun dile getirdiğiniz vaziyette..