Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü

kaleminize sağlık boran öğretmenim

''Hayat bir uykulu düş
Hayat uyanılacak olan bir rüya…'' nokta...

Sayın "eylülada1" öğretmenim TATLI RÜYALAR...

Sanma yokluğuna alıştım
Sadece şaşkınlık aslında yaşadığım
Sadece yabancılaşmak..............



o kadar anlamlı ki ...yüreğinize kaleminize sağlık baran öğretmenim..... sakın vazgeçmeyin yazmaktan

Sayın "seda27" öğretmenim asla ama asla kendinize yabancılaşmamanız dileğiyle...

Güzel yorumlarınız için teşekkürler arakdaşlar...

Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü - 11

19.07.2011
Önce İsmini Söyle Sonra Yargıla…
Okul dönemlerinin ilk günlerinde
Yada yeni tanışmanın arifesinde
Önce söyleriz adımızı
Merhaba deriz ben Ali
Ayşe, Fatma, Ahmet, Mehmet yada Veli
Kim bilir hangi isimle tanıtırız kendimizi
Sonra başlarız sohbete
Kelimeler birbirini kovalar
Sohbet olanca hızıyla ilerler
Başlar istesek de istemesek de bir çatışma
Sen bunu söyledin ben böyle düşündüm
Sen benden farklısın ben daha haklıyım
Başlarız çatışmalarda ayrımlaşmaya
Başlarız fark etmesekde yargısız infaza, yargılamaya
Oysa bir düşünsek konuşmanın başını
Düşünsek tanışırken kullandığımız adlarımızı
Kendimizi tanıtır, ismimizle tanınırız
Fakat unuttuğumuz, bir şeyi hep atlarız
Kendimizi tanımladığımız isimlerimiz dahi
Hayatlarımızdaki birilerinin belirlediği
Ya bir akrabamız seçmiştir yada değer gören biri
Bilmeyiz unuturuz isimlerimizi dahi kendimizin seçemeyişini
Sonra
Sonra bu unutkanlıkla devam ederiz yargılamaya
Devam ederiz aslın neslin soruşturmaya
Ve en üzücüsü devam ederiz kendimizi üstün saymaya
Sanki var da doğuştan bir anket
Sanki çoktan seçmeli bir sınav
Doldurduğumuz anne karnında bir test
Nereli olmak istersin kimin nesi
Özelliklerin nasıl olmalı saçının gözünün rengi
Karar vermek elimizde sanki…
Yani inanırız kadere
inanırız kaderin elimizde olmayışına
Ama nedense tüm bu bilinene inat
Devam ederiz sorgulamaya yargılamaya
Oysa ismimizi dahi seçemezken
Nasıl karar verebiliriz daha nicesine
Belki yargılamadan önce düşünsek
Acaba onun şartlarında ben yetişsem
Onun yaşadıklarını yaşasam hissetsem
Bende olur muyum o’nun gibi
Yada tam tersi o’da benzer miydi bana
Yoksa göremediklerimi görür müydü
Hissettiklerimi hisseder miydi yüreğinin derinliklerinde
Susar mıydı benim çığlıklarım karşısında
Konuşur muydu içime attıklarımı ulu orta
Kısacası
Seçemezken isimlerimizi dahi yaşamda
Önce anlamaya çalışmalı yargılamalıyız sonra
Çünkü hayat öğretti bana
Yargılamaktan daha kolay çalışmak anlamaya…

Son bir not sana
Önce anlamaya çalış beni
Gerekirse sonrasında dilediğince yargıla
Karar senin önce ismini söyle bana
Sonra yazdıklarım için beni yargıla…

"Çünkü hayat öğretti bana
Yargılamaktan daha kolay çalışmak anlamaya… "

Çok doğru yazmışsınız öğretmenim.Milletçe en iyi yaptığımız şey YARGILAMAK...Yargılamak yerine anlamaya   çalışsak insanları, belki gerçek değerlerini farkedebilirdik ...

Yazılarınız çok güzel.Kendi cümlelerinizi paylaştığınız için teşekkürler.

"Çünkü hayat öğretti bana
Yargılamaktan daha kolay çalışmak anlamaya… "

Çok doğru yazmışsınız öğretmenim.Milletçe en iyi yaptığımız şey YARGILAMAK...Yargılamak yerine anlamaya   çalışsak insanları, belki gerçek değerlerini farkedebilirdik ...

Yazılarınız çok güzel.Kendi cümlelerinizi paylaştığınız için teşekkürler.

Sayın "aslı_80" öğretmenim, yazdığımı anlayarak vardığınız yargınız ve yaptığınız güzel yorumlar için teşekkür ederim...

Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü - 12

19.07.2011
Tebessüm…
Artık dikkat etmiyorum yazdıklarıma
Düşünmüyorum sonunun nereye varacağını
Düşünmüyorum nasıl anlatacağımı
Kelimelerin sihrini umursamıyor
Kullanıyorum kelimeleri işte biraz hoyratça
Ne önemi var
Çünkü
Bütün yazdıklarım sonunda çıkıyor sana
Bir yol kavşağı misali
Tabelalara bakmaksızın yürürcesine başıboşçasına
Çünkü
Biliyorum bir çıkmazda yüreğim
Biliyorum çıkmaz olan sensin meleğim
Dönüp bakmıyorum dahi ardıma
Ardımda bıraktıklarımdır şimdilerde topladığım heybeme
Geçmişim ulaştırıyor beni adım adım geleceğe
Hayallere sığınmam bundadır
Yüreğimi kanatan ardımdaki düş kırıklarımdır
Yinede tebessüm ediyorsam
Yaşamın bir tebessüm kadar kısa
Ve bir o kadar yaşanılası olmasındandır…
Tebessüm sana uzandığım maskem
Gizli kalmış hazinem
İçimde sakladıklarımı, yaşadığımı
Hissettiklerimi, sessiz çığlıklarımı
Ve aslında ne olduğunu anlamayışımı
Saklıyor tebessüm hayada dair şaşkınlığımı…

Lütfen Okumayn Daha Bitmedi Çünkü - 13

27.07.2011
Kaybolmak...
Kayboldum hayatın karmaşık sokaklarında
Kayboldum zihnimin bulanık akan sularında
Oyunlar oynuyor zihnim
Ve hayat destek veriyor oyunlara
Kayboldum kalabalık içerisinde
Kayboldum ayrılığın hüznünde
Akan gözyaşlarında boğuldum
Çığlıklarda tıkayamadığım kulaklarım
Yakarışlara sessiz ortak oluşlarım
İstemeden yüklendiğim sorumluklarım
Kayboldum içimde kalan yaşanmışlıklarım…
Kayboldum hayatın karmaşık sokaklarında
Kayboldum zihnimin bulanık akan sularında
Oyunlar oynuyor zihnim
Ve hayat destek veriyor oyunlara
Kayboldum yine kalabalıklar içerisinde
Kayboldum bu kez kavuşmanın arifesinde
Çalan davulun sesinde suskunluğum
Zılgıtların uğultusuydu bu kez yorgunluğum
Halayların coşkusuydu içinde bulunduğum durum
Bir kavuşmanın mutluluğuydu gözlerde
Yeni bir başlangıcın sevincini paylaştım
Yüreğimin derinliklerinde
Ve sonra…
Anladım büyümenin eksilmek olduğunu
Anladım büyümenin karmaşık olduğunu
Geçen her günün ömürden
Yalnızlığa yaklaştırdığını
Yeni başlangıçlara gebe oluşunu
Aynı anda yaşanan hüzün ve coşkuydu
Ve bu karışıklık içerisinde
Anladım dostlar
Ansızın kayboluşumu
Ve her kayboluşumda
Kendimi buluşumu…

Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü - 14

27.07.2011
Çocuk Kalabilmek…
Neyi isterdim bilir misin?
Hem de istemenin ötesinde delicesine
Çocuk kalabilmeyi düşlüyorum şimdilerde
Önüm arkam sağım solum söbe
Şimdilerde oynadığım gibi değil saklambaç
Saklanıyorum kendimden şimdilerde
Önüm arkım sağım solum söbe
Yakalandım kendime
Yakalandım düşlerimin en kuytu köşesinde
Sevindirmiyor şimdilerde bakkal dükkanları
Oysa küçükken elimde birkaç kuruşla
Almak isterdim her gördüğümü
Uzanmak isterdim kolum uzunluğunca
Şekerler arasında kaybolmak geçerdi içimden
Çikolataların izini silmek yanaklarımdan
Su içmek söylenenlere inat terli terli
Koşmak patlak bir topun ardından dakikalarca
Bikrez dokunmak dahi maçı kazandırırdı bana
Sonra ağaçların dallarına uzanmak
Arkadaşlarla gündüzden araştırma yapmak
Gecenin karanlığından yararlanarak
Duvarlara dizlerde yaralarla tırmanmak
Ve belki de en önemlisi
Olanı anlamaya çalışmadan
Sadece anlaşılmamaktan yakınarak
Büyüklerin gözyaşlarının nedeni sorgulamak
Kavgaların ortasında gözde endişe ile saklanmak
Sallanmak ağaçlar arasında
Yorulmamacasına koşmak
Önüm arkım sağım solum söbe
Büyüdük sonunda işte
Yetişemesem dahi akıp giden zamana
Artık yetişkinsin diyorlar bana
Oysa yüreğim şuan hala bir çocuk
Ama oyunu bozulmuş kurallar kendiliğinden konmuş
Alışmak zor geliyor bu yüzden
Küskünüm artık bakkal dükkanlarına
Uzanmıyor elim raflara
Dalmıyor artık gözlerim uzaklara
Yada daldığım yerlerde benzemiyor oralara
Ve daldığımda uzaklara varmak istediğim
Benim kaybettiğim çocukluğum aslında…

Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü - 15

                                        6 Ekim 2007
Nedendir bilmem ama uzun zamandır düşünüyorum ve düşündükçe düşündüğüm duruma düşüyorum. Neyimi düşünüyorum? İşte söyleyeceğimi düşündükçe yine gülüyorum, gülüyorum çünkü DELİLİK nedir diye düşünüyorum…
   Evet, doğru duydun delilik nedir diye düşünüyorum ve düşündükçe korkuyorum yoksa…
   Korkuyorum, ama korkuların aslında ulaşılmak ya da olmasını biraz dahi olsa isteyip de yapamayacağımız şeylerin kaygısı olduğunu sanıyorum. Dedim ya delilikten korkuyorum. Ama yinede hem merak ediyor hem düşünüyor hemde deliriyorum. Deliriyorum, çünkü hayatı anlamaya çalıştıkça bir anlam veremiyorum yaşanılanlara. Bazen bilmemek, görmemek, duymamak en iyisi diyorum. Çünkü bildiklerini bilmeyenleri, gördüklerini görmeyenleri, duyduklarını duymayanları biliyor, görüyor, duyuyorum! Ve derler ya “Düşündükçe DELİRİYORUM”…
    Düşündükçe çıldırmıyor, deliriyorum. Çünkü deliliği çılgınlıktan çok daha üstün tutuyorum. Çünkü çılgınlar zarar verir oysa deliler olduğu gibi daha zararsızdır diye düşünüyorum. ( Ne dersin çok mu düşünüyorum)
   Tıp dilinde vardır elbet deliliğin bir tanımı. Oysa bence delilik kendin olmaktır, kendin bulmaktır. Delilik, bana göre maskeli balo misali yaşanan dünyada maskesiz olmaktır. Cesaretin ta kendisidir delilik, korkmamak korkularından korkmamak gerçeği yanlış anlayanların yanlış anlamalarından. İşte bu yüzden sana söylüyorum bende deliriyorum, çünkü korkmuyorum deli olmaktan!
   Şöyle bir bakıyorum da doğuştan deli olan görmüyorum. Bütün delilerin sonradan deli olduklarını düşünüyorum. İşte bu yüzden olsa gerek “her akıllı da bir parça delilik, her deli de bir akıllılık vardır” söylemi.
Şimdiki zamanda akıllılık üç maymunu oynamakta, köprüyü geçene kadar ayıya dayı demekte aranıyor. Çünkü şimdiki zamanda bildiğini bildiği gibi, gördüğünü olduğu gibi, duyduğunu hissettiği gibi söyleyenler deli sanılıyor. İşte bu yüzden acıyorum sözüm ona kendini akıllı sanıp asla aslında kendisi olamayanlara. İşte bu yüzden gıpta ediyorum kendisi ile barışık topluma küs sanılıp deli olup da olmayan gerçek akıllılara…
   Düşündüm de kendi kendime acaba çok mu düşünüyorum yoksa böylece bencillik mi yapıyorum. Ama varsın olsun düşünüyorum çünkü galiba deliriyorum…
   Bu arada son olarak düşünüyorum da (yani şimdilik) belki de adını hatırlayamadığım bir yazarın kitabı olan “Bir Delinin Günlüğü”nü yeniden mi yazıyorum? 

boran_12 öğretmenim kaleminize sağlık..İnsanın hissettiklerini böylesine  kaleme alabilmesi çok güzel..Özellikle "Çocuk Kalabilmek " yazınızda hislerime tercüman olmuşsunuz..Teşekkürler..

boran_12 öğretmenim kaleminize sağlık..İnsanın hissettiklerini böylesine  kaleme alabilmesi çok güzel..Özellikle "Çocuk Kalabilmek " yazınızda hislerime tercüman olmuşsunuz..Teşekkürler..

Sayın "melike_snf" öğretmenim, güzel yorumlarınız için teşekkür ederim. Şayet kelimelerin birinde dahi dediğiniz üzere tercüman olabiliyorsam yalnız olmadığım / olmadığımız anlamına gelir ki bu yaşamı daha güzel kılar. Saygılarımla... (24 saat engeline takılan teşekkürümü kabul buyrunuz )

Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü - 16

28.07.2011
Düşlerden Arda Kalan…
Unuttum hangi yol kavşağıydı
Onu kaybettiğim
Unuttum hangi uçurumdu
Onu altında yatarken bulduğum
Hangi günün arifesinde
Ansızın çekip gitmişti
Haber dahi vermeksizin
Hangi gecenin sabahında
Yada gecenin ıssız karanlığında
Kayboldu bilmiyorum
Sordum gören var mı diye
Düştüm peşine hayatın karmaşası içinde
Bir yanda hüzün bir yanda umutla
Düştüm peşine yılmamacasına
Acaba değişmiş miydi
Acaba yaşadıklarına aldanıp
Düşmüş müydü karanlığa karamsarlığa
Gözleri bakıyor muydu tebessümle
Yoksa kızarmış mıydı akıttığı yaşlarla
Düştüm peşine yılmamacasına…
Sonunda yine bir yol kavşağında
Gözlerinde yaşanmışlıkların şaşkınlığı
Anlam vermeye çalışan aklının bulanıklığı
Bakınıyordu kendisine uzaklardan
O da arıyordu anlaşılan kendisini
Tıpkı benim aradığım gibi
Göz göze gelmek istedim
Gözlerin gerçeği saklayamayacağını bildiğim için
Usulca seslendim arkasından
Onunla olduğumu söylemek
Paylaşmak istediğimi acısını
Hüznünü kederini yalnızlığını
Ve hayata dair şaşkınlığını
Göz göze gelmek istedim
Gözlerin gerçeği saklayamayacağını bildiğim için
Usulca seslendim arkasından
Ve ansızın dönüp baktı bana
Gözlerinde gördüğüm ne hüzün ne keder
Gözlerinde gördüğüm ne de şaşkınlıktı
Ama gözlerini gördüğümde
Aklım allak bullak aklım şaşırdı
Çünkü gözlerinde gördüğüm
Gözlerimin ta kendisi kendini arayan benliğimdi
Yani düşmüştüm peşine birisinin
Sonradan anladım düştüğüm peşine
Bir başkası değil ben’dim
Yani ben düştü peşime
Bırakmıyor bırakmayacak sanırım beni bana
Ve ansızın uyandım uykudan
Sandım bir düştü zihnimde canlanan
Fakat sonra karıştırdım
Hangisi düştü hangisi gerçekliği olan
Çünkü hayat denen şey
Rüyalardan düşlerden sanırım arda kalan…

Öğretmenim okuyalım mı okumayalım mı? Ne zaman bitecek şiirler Bakın lütfen okumayın diye rica ettiğiniz için size olan saygımdan okumuyorum.

Meraktan çatladım.

Öğretmenim okuyalım mı okumayalım mı? Ne zaman bitecek şiirler Bakın lütfen okumayın diye rica ettiğiniz için size olan saygımdan okumuyorum.

Meraktan çatladım.

Sayın "dvrmbtl" öğretmenim
Galiba haklısınız. Yanlış bir başlık mı olmuş ne, yani benimkisi de olacak iş mi
Saygılarımla

Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü - 17
(Not: Sayın "dvrmbtl" öğretmenim siz lütfen okuyunuz )

29.07.2011
Sadece Bir Damlayım…
Belki son yaprağındayım ömrün
Belki daha nice sürecek adıma açılmış defter
Belki son hecelerim yazdıklarım
Belki daha sadece bir önsöz
Bilmiyorum daha neler neler
Kaç acıyı daha tadacak yazacağım
Kaç umudu taşıyacağım
Hangi hüzünlü ezgide
Kendime bakıyor gibi olacağım
Yada bir çocuğun gözlerinde
Sonsuz umudu inancı yaşayacağım
“Kader beyaz kağıda sütle yazılmış yazı
Gücün yetiyorsa ayır beyazdan beyazı”
Böyle seslenmiş üstat yıllar öncesinden
Benim yüreğimin dilinden
Belki de görmemek daha iyi geleceği
Yoksa çaresizlik dahi çare eder miydi
Önceden bilinen ayrılığı kabullenmek
Yada mutluluğu bilsek
Heyecan coşku nerede kalırdı
Elbet yön vermeli yaşama
Elbet dilemeli çalışmalı
Mücadele etmeli yılmamalı
Ama yinede kabullenmeyi de
Hayatın bir başka gerçeği saymalı
Akan bir suyum hayat ırmağında
Belki de sadece bir damla…

Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü - 18

29.07.2011
Zıtlıklar Üzerine Kurulu Dünya…
Bir resim uzun süre durdu bilgisayarımın ekranında
Kız kulesinin dansıydı kızılla
Fakat bilemedim güneşin doğuşumuydu
Yoksa batarken kız kulesini selamlıyor muydu
Öylesine bir kızıllık ekranımda
Her baktığımda düşündürürdü beni
Zıtlıkların birbirine çok yaklaştığı anda
Birbirine çok benzeyişini
Mesela çaresiz kalan biri
Bir o kadar güçlüdür aslında
Çünkü sığınacak yeri olmayan
Kendini bulur en dibe vurduğu anda
Mesela kötülüğün doruklarında biri
Yaptığı iyiliktir aklınca
Çünkü kendisinin yaptığı kötülüğü
İyilik olarak algılar iç dünyasında
Mesela çok seven biri
Nefret edebilir hiç beklenmedik anda
Çünkü çok sevdiği için
Yargılar sevdiğini acımasızca
Mesela her son veriş
Yeni bir başlangıçtır aslında
Çünkü devam edecektir hayat
Akacaktır zaman sonsuza
Mesela ölümün kıyısında duran biri
Anlar yaşamın değerini
Çünkü ulaşamayacağını bilir
Ölüm kapısını çaldığında
Yani zıtlıklar üzerine kurulu bu dünya
Birinin varlığı diğerinin kanıtıdır aslında…