Mevlana'dan Güzellikler

 Nasıl olur da deniz, köpeğin agzından pislenir,
nasıl olur da güneş üflemekle söner?

Bu parça parça olan canı al, onun her parçasına aşk şarabı içir, onu güzelce sarhoş et de dün gece elden kaçan fırsat şimdi yeniden gelsin!
(Divanı Kebir, RUMI)

Sen olmayınca, ben kış mevsimi gibi soğuk bir hal alıyorum. Halk benden hoşlanmıyor, benim yüzümden azaba giriyor, fakat seninle beraber olunca hoş bir hal alıyorum. Güllük gülistanlık kesiliyorum, huyum bahar huyuna dönüyor.
HZ. MEVLANA

'Bil ki; güneşe bakmaya cesareti olmayan, gölgede kalmaya, gölgeyi ışık sanmaya mahkumdur...

Hz.Mevlana

Sık sık verilen aynı öğütten sıkılma .. Çünkü bir çiviyi çakabilmek için defalarca vurmak gerekir.!!. . Hz Mevlana..

Ne olurdu, seninle tatlılaşsaydım; yaşayış zaten acı.
Ne olurdu, sen razı olsaydın benden de, herkes kızsaydı bana.
Ne olurdu, seninle aram düzgün olsaydı da, bütün alemlerle aram açılsaydı, dünya yıkılıp yansaydı.
Sen beni sevdikten sonra malın mülkün değeri mi olur? Zaten toprak üstünde ne varsa hepsi de toprak olacaktır.
Alem O'nunla kaimdir ve O'nsuz olan hiçbir şey yoktur. O'nun rızası, rahmeti, bereketi ve tecellisi olmayan hiçbir şeyin değeri yoktur.
Hz.Mevlana...

Gönlüm dilime dargın, dilim gönlüme,Gönlüm duygularını anlatamadığı için kızarken dilime,Dilim anlatamayacağı şeyleri düşündüğü için kızıyor gönlüme...”MEVLANA.......

Sözünü öyle bir izah et ki havas da avam da istifade etsin.
Herkesin aklının ereceği, fikrinin anlayacağı bir tarzda anlat.
Söz söyleyen kemal sahibi olursa,
(mağfiret ve hakikat) sofrasını yaydı mı, o sofrada her türlü aş bulunur.
Hiçbir misafir aç kalmaz, herkes o sofrada kendi gıdasını bulur.

Hz.Mevlana...

Mevlâna, Şems-i Tebrizi'den ayrıldığı zaman inanılmaz acılar çeker
ve ondan haber getirenlere hediyeler verir.
Bir gün sarhoş der ki: Şemsi-i Tebrizi'yi Bağdat'ta gördüm.
Mevlana sırtındaki kaftanı çıkarır ve ona hediye eder.
Yanındakiler gelirler:
"Aman efendim, ne yaptınız? O, sarhoşun tekidir.
Onun Şems-i Tebrizi'yi görmesi imkansız. Bütün gün ayyaş ayyaş dolaşır.
Yalan söylüyor."
Mevlâna tebessüm ederek;
"Biliyorum " der.
"Onun, bırakın görmeyi, Bağdat'a gidemeyeceğini bile biliyorum.
Ben o kaftanı onun yalanına verdim.
Eğer gerçek olsaydı, canımı verirdim."

Üzülme! Dert etme can!
Görebiliyorsan,
Dokunabiliyorsan,
Nefes alabiliyorsan,
Yürüye...biliyorsan,
Ne mutlu sana!
Elinde olmayanları söyleme bana
Elinde olanlardan bahset can!…
Üzülme!
Geceler hep kimsesiz mi geçecek?
Gidenler dönmeyecek mi?
Yitirdiğini her ne ise
Bir bakarsın yağmurlu bir gecede
Veya bir bahar sabahında karşına çıkmış

Bil ki Güzellikler de var bu hayatta
Gel git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?
“Hüzün olgunlaştırır”
“Kaybetmek sabrı öğretir...Hz.Mevlana (k.s)

Aynı dili konuşanlar değil, aynı duyguları paylaşanlar anlaşabilir...Hz.Mevlâna

Aşkın hikâyesini, durmaksızın feryâd eden bülbüle değil..Sessiz sedasız can veren pervanelere sor..!

Hz. Mevlana

"Aşk davaya benzer; cefa çekmek ise şahide...
Şahidin yoksa davayı kazanamazsın ki!.."

Hz.Mevlana

Bizim ders gördüğümüz yer, aşktır.
Bize manen ders veren de Celal sahibi Allah'tır.
Bizler öğrenciyiz.
O'nun aşkı da, tekrarlayıp durduğumuz bilgidir
Mevlana

Dil, tencerenin kapağına benzer. Kıpırdadı da kokusu duyuldu mu ne pişiyor anlarsın.