Mevlana'dan Güzellikler

Hz Mevlana "Ne Arıyorsan Kendinde Ara"...

Kişinin değeri nedir?
- Aradığı şeydir!

Eğer sen, can konağını arıyorsan, bil ki sen cansın.
Eğer bir lokma ekmek peşinde koşuyorsan, sen bir ekmeksin.
Bu gizli, bu nükteli sözün manasına akıl erdirirsen, anlarsın ki
Aradığın ancak sensin, sen.

Madendeki inciyi aradıkça madensin.
Ekmek lokmasına heves ettikçe ekmeksin.
Şu kapalı sözü anlarsan, anlarsın her şeyi;
Neyi arıyorsun, sen osun.

Senin canın içinde bir can var, o canı ara!
Beden dağının içinde mücevher var, o mücevherin madenini ara!
A yürüyüp giden sufi, gücün yeterse ara;
Ama dışarıda değil, aradığını kendinde ara.

Ben kilitten seslenen bir kapı anahtarı gibiyim sanki.
Sanır mısın ki benim sözüm sadece bir sözdür.

Hz. Mevlana "Ben'im Ancak"...

Demedim mi sana, gitme oraya; seni tanıyan, bilen ben'im ancak;
şu yokluk serabında hayat pınarın ben'im.
Kızıp uzaklaşsan da yüz yıllık yola gitsen, sonunda dönüp gene bana gelirsin;
son durağın ben'im demedim mi?
Demedim mi sana, dünyanın süsüne razı olma;
senin razı olacağın otağın ressamı ben'im ancak.
Demedim mi sana deniz ben'im, sen bir balıksın;
karaya gitme; arı duru denizin ben'im ancak.
Sana, kuşlar gibi tuzağa gitme;
haydi gel, kolundaki, kanadındaki kuvvet ben'im demedim mi?
Demedim mi sana, keserler yolunu, soğuturlar seni;
ateşin, coşkun, sıcaklığın ben'im ancak.
Demedim mi, yakıştırırlar sana kötü kötü sıfatlar; sen olursun kaybeden;
halbuki sıfatlarının kaynağın ben'im ancak.
Demedim mi sana; "kulun işi gücü hangi sebeple düzene girer acaba?" deme;
sebepsiz, cihetsiz yaratıcı ben'im ancak.
Gönlünde bir ışık varsa bil bakalım, nerede evinin yolu;
Tanrı sıfatlıysan eğer, bil ki ev sahibin, efendin ben'im ancak.

Hz. Mevlana'ya sormuşlar "aşk nedir?" diye. Ben ol ki bilesin! demiş...

Gerçeği öğrendim bir gün.. Ve gerçeğin acı olduğunu..sonra dozunda acının,yemeğe olduğu kadar da hayata lezzet kattığını öğrendim.....

(HZ.MEVLANA)

Ey can, aklını başına devşir. Ölümden korkup kaçarsın ya; doğrusu sen, kendinden korkmaktasın.

Açlığa sabredersin adı "oruç" olur.

Acıya sabredersin adı "metanet" olur.

İnsanlara sabredersin adı "hoşgörü" olur.

Dileğe sabredersin adı "dua" olur.

Duygulara sabredersin adı "gözyaşı" olur.

Özleme sabredersin adı "hasret" olur.

Sevgiye sabredersin adı "AŞK" olur..

Derdimi seviyorum...Biliyorum ki,derdimi veren de beni seviyor..
Seven,sevdiğinin nazını ölçüyor...Sevilen çekmesin de neylesin!

Bir insan bilmiyorsa ne istediğini, hem seni ziyan eder, hem kendini. Dibini görmediğin suya dalmadığın gibi, emin olmadığın sevgiye teslim etme kendini..."

Ne olurdu, seninle tatlılaşsaydım; yaşayış zaten acı.
Ne olurdu, sen razı olsaydın benden de, herkes kızsaydı bana.
Ne olurdu, seninle aram düzgün olsaydı da, bütün alemlerle aram açılsaydı, dünya yıkılıp yansaydı.
Sen beni sevdikten sonra malın mülkün değeri mi olur? Zaten toprak üstünde ne varsa hepsi de toprak olacaktır.
Alem O'nunla kaimdir ve O'nsuz olan hiçbir şey yoktur. O'nun rızası, rahmeti, bereketi ve tecellisi olmayan hiçbir şeyin değeri yoktur''

Üzülme der Mevlana ..! İstediğin bir şey olmuyorsa ya daha iyisi olacağı için ya da gerçekten de olmaması gerektiği için olmuyordur. . . !

Herkes bedeninin Ölümünü düşünüyor..
Kalbinin ölümünü düşünen yok..
Asıl önemli olan Kalbin ölmesidir...
~ Mevlana~

Hz. Mevlana şöyle seslenmiştir insanlığa:

"Yine gel, yine gel, her ne olursan ol yine gel
İster kafir, ateşe tapan, putperest ol yine gel
Bizim bu dergahımız ümitsizlik dergahı değildir
Yüz defa tövbeni bozmuş olsun da yine gel."

İnsanlarda güzel olan yüzdür , yüzde güzel olan gözdür.. Ama insanı insan yapan aslında ağızdan çıkan sözdür.!
Mevlana

Dibi yosun tutan denizlerle ilgilenme,
Sen dağları seyret.
Yenik düşüyorsan özlemlerine aldırma.
Kalbindeki o uçsuz, bucaksız sevgiyi hisset.
Işıklar sönmüşse ve karanlıksa onada aldırma, ay ışığını seyret, SABRET...
Sabret ki herşey hissettiğin kadar derin ve sonsuz olsun...
Sabret ki herşey gönlünce olsun...
 
Mevlana Celaleddin Rumi