Nazan Bekiroğlu Okurları. ..

.

İki kişi birbirine bir kez sahiden gülümsese, aralarında bir daha husumet olmaz sanırdım.

Beni sana getirmeyecekse Yûsuf'un aşkını ne yapayım? Rabbim duy beni!

Yusuf ile Zuleyha/ Nazan Bekiroğlu

Başkalarının ayıplarını araştıracak kadar temiz kim var içinizde?

Nâr ağacı

Ey sıkıntı şiddetlen nasılsa geçeceksin.
Nar Ağacı

.

Sonrası bir büyük sessizlik ki,
Dışı sükût,
İçi kıyamet.

Çünkü aşk küllidir. Bütünler, bir’ler.’


Nazan Bekiroğlu/La:Sonsuzluk Hecesi

..Değil mi ki susmak, en çok söylemekti..

Mor Mürekkep

Duâ cevapsız kalmaz..
Belki ben, duânında bir dili olabileceğini düşünmedim.
İstedin mi bir kere değil, bin kere gideceksin kapısına.
Ve neyi , neden istediğini bileceksin.

Bir “ile” koy aramıza bizi birbirimize bağlasın."

La Sonsuzluk Hecesi'

Değil mi ki doğum ve ölüm tarihleri arasına sıkışmış bir hayat olacaksın. Ve her dediğin doğru çıkacak.
Değil mi ki şimdiden bir “hiç”sin. Bizim çok sonraları sürünerek geleceğimiz yerde şimdidesin. Hây!
İşte önünde dizlerim üstündeyim. Hây!
Değil mi ki sen bir delisin.
Helâl et gitsin aklını.
Aklın geride bile kalmasın.

Mor Mürekkep

Merhaba hocalarım kitap okumayı çok sevdiğim için Instagramda sadece okuduğum kitaplarin yorumlarını paylaştığım bir hesabım var. Bu hafta Nazan Bekiroğlu'nun  'la' kitabını hediye edeceğimiz bir de çekiliş düzenledik. İnsta kullanan meslektaşlarımi beklerim @burcunun_okuma_gunlugu hesabım. Yeniden açtım ve destekleriniz beni mutlu eder. Her hafta kitap hediye ediyoruz

Rüyalarımda esirim oluşuyla hakikatimde efendim olması arasında tercih yapacak kadar zamanım olmadı. En derin noktasında okyanusun yüzüne bırakılan inci tanesinin dibe inmesi için geçmesi gereken zaman kadar hızlı, bir o kadar da sakin oldu onu sevişim. Gri gökten deniz üzerine dökülüşüne kimsenin hayret etmediği bir kar tanesi kadar kolay bir kaderle girdi benim hayatıma. Söz geçiremediğim düşünceme kendimi hiç düşünmeden terk ettim. Tüm perdelerimi indirdim. Bir uçuruma kadar açılacak karanlığın ortasına böyle kolay düşüverdim.
Yusuf kadar güzeldi ve masumdu... O'nu nasıl sevdim? O'nu nasıl sevmezdim ki!
O'nu, her şeyi terk ederek, her şeyi göze alarak, yaktığım gemilerde ben de yanarak, yıktıklarımın enkâzı altında ben de kalarak sevdim. Aykırı gerçeği ile yüz yüze gelen ruhun hissettiği tedirginlikle sevdim ben. Su ki bulanık değildim. Hiçbir şeye akil yetiremeyen çocukların berrak sevinciyle sevdim.
Merak, mutsuzluğun hem sebebi, hem neticesi. O'nu, ömrümün bundan sonrasına dair kus gözü kadar ayrıntıyı dahi merak etmeyecek kadar sevdim. O'nu gördüğüm O ile göremediğim O arasındaki uçurumları hesaba katmayarak sevdim. O'nu öyle sevdim ki O'na tahammülsüzlüğüm, demedim. Uçurumlar koymadan sevdiğimle gördüğüm arasına, öyle saf sevdim. O'nu, sadece güzelliğini merak ederek; kimliğini, karanlıklarını, geçmişini merak etmeden, tarihçesi ihmâl edilmiş bir ask'la sevdim. Koşullu değildi sevdâm. Bana gösterdiğinden daha fazlasını istemedim...
Ask'in, hâtırası olmazsa sonsuz nisbette yaşanamayacağına imân ederek sevdim O'nu. Hâtıra, yaşanmışlıktı. Bu yüzden ask'in, yaşanmaktan başka şansi olmadığını bilerek O'nu sevdim.
Kapkaranlık bir örtüydü. Siyâhlar içindeydi. Kendisinden sonraya bırakacağı simsiyâh bir örtünün bütün ağılığıyla sevdim. Ask'tim. iştiyaktım. Kelâmdım. Zaaftım. Aklettim. Fikrettim. Zikrettim. Sıyırdım bütün örtülerinden O'nu aysız gecenin karanlığında. Ama ardından ortaya çıkan daha esmer bir gecenin karanlığında boğuldu bütün aydınlıklarım. Kara bir yağmurun kalpteki kara noktaya kattığı ne ise O'nu öyle sevdim. Benim için hayır mıdır, şer midir bunu hiç düşünmedim.
Bir fincan Kahvenin hatırı gibi... Çok karanlık, hep karanlık, aysız bir gece gibi ve dünyanın yaratılışındaki atesi hâlâ içinde saklayan kömürün karası gibi.
Ben ilk kez ve uçuruma düşer gibi sevdim. Gün gelip bu uçurumda boğulacağımı nereden bilebilirdim?


İsimle Ateş Arasında, Nazan Bekiroğlu

''Her aşk bir hatırlama. Ama hesapta yanılmak var. Buldum zannedip bulmamak var. Ezeldeki o aşina ile hiç karşılaşmamak var. Bulup da tanımamak var ...“