Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

ŞARKILARIMIZ

Şarkılarımız
varoşlarda sokaklara çıkmalıdır.
Şarkılarımız
evlerimizin önünde durmalı
camlara vurmalı
kapıların ellerini sıkmalıdır,
sıkmalıdır
   acıtana kadar,
kapılar
   bağlı kollarını açana kadar...

Biz anlamayız
   tek ağzın türküsünü.
Her matem gecesi
   her bayram günü,
şarkılarımız
   bir gaz sandığını yere yıkarak
   sandığın üstüne çıkarak
      kocaman elleriyle tempo tutmalıdır.
Şarkılarımız
   çam ormanlarında rüzgar gibi bize kendini
      hep bir ağızdan okutmalıdır!!.

Şarkılarımız
ön safta en önde saldırmalıdır düşmana.
Bizden önce boyanmalıdır
   şarkılarımızın yüzü kana..

Şarkılarımız
varoşlarda sokaklara çıkmalıdır!
Şarkılarımız
bir tek yüreğin
   perdeleri inik
   kapısı kilitli evinde oturamaz!.
Şarkılarımız
rüzgara çıkmalıdır...

                 Nazım HİKMET

sabahın sahibi vardır; gün daima bulutta kalmaz.

Cahit Sıtkı..

Yaşamak ne güzel şey
Anlayarak, bir usta, kitap gibi
Bir sevda şarkısı gibi
Bir çocuk gibi şaşarak yaşamak...

~Nazım Hikmet~

İki saat sonra uçak alanındayım
Beş saat sonra maviliğinde senin
Beş saat sonra hürriyet
Bütün dönüşlerin otel odalarım
Heykelini dikmeli uçağı icat edenin.

gelsene dedi bana
kalsana dedi bana
gülsene dedi bana
ölsene dedi bana

geldim
kaldım
güldüm
öldüm.....

sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?

''Yalanla besliyorlar sizi,oysaki açsiniz. Etle,ekmekle beslenmeye muhtaçsiniz''

Nazım Hikmet RAN

hay aksi lânet, fena bastırdı kış...
sen ve namuslu istanbulum ne haldesiniz kim bilir?
kömürün var mı?
odun alabildin mi?
camların kıyısına gazete kâadı yapıştır.
gece erkenden yatağa gir.
evde de satılacak bir şey kalmamıştır.
yarı aç, yarı tok üşümek:
dünyada, memleketimizde ve şehrimizde
bu işte de çoğunluk bizde..."

Ufak iş bizimkisi.
Asıl en kötüsü :
bilerek, bilmeyerek
hapisaneyi insanın kendi içinde taşıması...
İnsanların birçoğu bu hale düşürülmüş,
namuslu, çalışkan, iyi insanlar
ve seni sevdiğim kadar sevilmeye lâyık...


Nâzım Hikmet

26 EYLÜL 1945

Bizi esir ettiler,
bizi hapse attılar:
beni duvarların içinde,
seni duvarların dışında.

Ufak iş bizimkisi.
Asıl en kötüsü:
bilerek, bilmeyerek
hapisaneyi insanın kendi içinde taşıması...
İnsanların birçoğu bu hale düşürülmüş,
namuslu, çalışkan, iyi insanlar
ve seni sevdiğim kadar sevilmeye lâyık...

NAZIM HİKMET RAN

Yaşamakta ayak direyeceksin.
 "Belki bahtiyarlık değildir artık,
 Boynunun borcudur fakat,
 Düşmana inat bir gün fazla yaşamak. "

 ___ Nazım Hikmet Ran ___

Yaşamak ümitli bir iştir, sevgilim.
Yaşamak; Seni sevmek gibi ciddi bir iştir..

Nazım Hikmet Ran

 Yavrum'a
 
 
Ey benim adini,
Ey benim yumuk ellerinin tadini bilmedigim,
Ey benim öpüp; yüzünü kasini,
gözlerinin yasini
Dudaklarimla silmedigim yavrum!
Belki okadar tatli ki gözlerin
Rüyasiz uykulara benziyor.
Belki ilik, serin, baharda sulara benziyor.
Belki yildizsiz geceler gibi kara,
Belki cevapsiz bilmeceler gibi derin
Benziyor ufuksuz ufuklara!
Ellerin avucumda, adin dilimin ucunda.
Oglum Demir, hayir belki kizim Svetlana.
Ne yazik, ne yazik ki sana
bir defacik olsun bakamadim.
Gözlerine su gibi, uyku gibi akamadim..
Ey benim adini
Ey benim yumuk ellerinin tadini bilmedigim,
Ey benim öpüp yüzünü kasini,
gözlerinin yasini,
Dudaklarimla silmedigim Yavrum...

 Nazim Hikmet
 

"Gitmek" sadece bir eylemdir.
"Unutmak" ise kocaman bir devrim.

- Nâzım Hikmet Ran