Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

İnsan ya hayrandır sana, ya düşman. Ya hiç yokmuşsun gibi unutulursun, yada bir dakika bile çıkmazsın akıldan.
 
Nazım Hikmet Ran

Bir Ayrılış Hikayesi...

Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
-Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana..
Ve ben artık
biliyorum:
Toprağın -
yüzü güneşli bir ana gibi -
en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olan parmaklarına
başımı kurtarmam kabil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak..
Sen
yürümelisin,
beni bırakarak...
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...

Onlar ki; toprakta karınca, su da balık, havada kuş kadar çokturlar. Korkak, cesur, cahil ve çocukturlar!..."
 
Nazım Hikmet RAN

Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey,
 Dünyanın en güzel sesinden
 En güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey...
 Fakat artık ümit yetmiyor bana,
 Ben artık şarkı dinlemek değil,
 Şarkı söylemek istiyorum.
 
Nazım Hikmet Ran

Türk Köylüsü

O, topraktan öğrenip
kitapsız bilendir.
Hoca Nasreddin gibi ağlayan
Bayburtlu Zihni gibi gülendir.
Ferhattır,
Keremdir
ve Keloğlandır...
Yol görünür onun garip serine,
analar, babalar umudu keser,
Kahpe felek ona eder oyunu
Çarşambayı sel alır,
Bir yar sever,
el alır,
kanadı kırılır
çöllerde kalır,
ölmeden mezara koyarlar onu.
O ' Yunus-u biçaredir
Baştan ayağa yaredir',
Abu içer su yerine.
Fakat bir kere dert anlayan düşünmeye görsün önlerine
ve bir kere vakit erişip
' Gayrim yeter! ...'
demesinler.
Bunu dediler mi,
' İsrafil surunu ürür,
mahlukat yerinde durur ',
toprağın nabzı başlar
onun nabızlarında atmağa,
Ne kendi nemfini korur
ne düşmanı kayırır,
' Dağları yırtıp ayırır,
kayaları kesip yol eyler abıhayat akıtmağa... '

Nazım Hikmet

  Bir ucu bir kuyuda kaybolan rüzgarlı bir şosede
Bana doğru yaklaşıyor kavuşma saatimiz yalnayak
Yüzü saçlarıyla örtülü kavuşma saatimizin
Bir de ağır yürüyor ki deli olmak işten değil

Bana doğru yaklaşıyor kavuşma saatimiz yalnayak
Ben de telefon direğine bağlıyım kollarımdan
Yüreğim de yorgun mu yorgun duracak nerdeyse
Bir de alnıma bir su damlıyor aynı yere artsız arasız
Bana doğru yaklaşıyor kavuşma saatimiz yalnayak...

NAZIM HİKMET

Çok yorgunum, beni bekleme kaptan.
Seyir defterini başkası yazsın.
Çınarlı, kubbeli mavi bir liman.
Beni o limana çıkaramazsın...

    Nazım Hikmet RAN

Özlemin azı çoğu olmaz, ağırdır işte..
 
~Nazım Hikmet Ran~

Pişman  değilim yaşadıklarımdan , öfkem belki de yaşayamadıklarımdan.
                        N.H.RAN

  Dost uğrunda ölmek kolay, fakat uğrunda ölünecek dostu bulmak zordur.Nazım HİKMET

Sebebi ne seni bir bıçak yarası gibi hatırlamamın? Sen böyle uzakken senin sesini duyup, yerimden fırlamamın sebebi ne?

 NAZIM HİKMET RAN

NASILSIN

İyi günlerimde çok eller uzanır ellerime,
Resmimi, suratımı baş köşeye asarlar...
Fakat demir kapıların her kapanışında üzerime,
Ardında taş duvarların her kaldığım zaman,
Ne arayan beni, ne soran...

Eeeehh, daha iyi be, bunun böyle olduğu...
Minnetim ve borçluluğum yalnız sana kalsın.
İyi günlerimde benim unuttuğum insan eli
Nasılsın?...
 
NAZIM HİKMET RAN

Sen şimdi yalnız saçımın akında,
 enfarktinda yüreğimin,
 alnımın çizgilerindesin memleketim,
 memleketim,
 memleketim...
 
Nazım Hikmet RAN

..........

Bilir misin?
 Ne kötüdür insanın bildiğini anlatamaması..
 Kelimelerin hep yarım kalması.
 'Ben' deyip susması,
 'Sen' deyip ağlaması..
 
- Nazım Hikmet RAN