Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

Gece yarısı.Son otobüs.
 Biletçi kesti bileti.
 beni ne bir kara haber bekliyor evde,
 ne rakı ziyafeti.
 Beni ayrılık bekliyor.

 Yürüyorum ayrılığa korkusuz ve kedersiz.
 

Kimselere anlatamadım. Kendime bile.. Ola ki ağzımdan kaçırır, bir daha tutamam seni.

Bazen önemli olmamalı gidecek olan yada gelmeyen. Çünkü bazen, başlaman gerekir her şeye yeniden.
 
Nazım Hikmet RAN

Ne ben Sezarım, Ne de sen Brütüssün.
Ne ben sana kızarım ne de zatın zahmet edip bana küssün.
Artık seninle biz,düşman bile değiliz .

                                    Nazım Hikmet RAN

İstiklâl otobüs değil ki birini kaçırdın mı,öbürüne binesin.
 İstiklâl sevgilimiz gibidir aldattın mı bir kere zor döner bir daha!

 Nazım Hikmet Ran

..................

Gerçek yaşamdan kaçan ve onunla bağıntısız konuları işleyen kimse,saman gibi anlamsızca yanmaya yargılıdır.
 
NAZIM HİKMET RAN

Rüzgar ona dertlerimi ne git, ne anlat.
Ne de gelip hasta ruha daha elem kat..

Nazım Hikmet Ran

20 Eylül 1945

Bu geç vakit
bu sonbahar gecesinde
                            kelimelerinle doluyum;
zaman gibi, madde gibi ebedî,
                                  göz gibi çıplak,
                                                 el gibi ağır
                           ve yıldızlar gibi pırıl pırıl
                                                             kelimeler.
Kelimelerin geldiler bana,
yüreğinden, kafandan, etindendiler.
Kelimelerin getirdiler seni,
                                    onlar : ana,
                                    onlar : kadın
                                                ve yoldaş olan...
Mahzundular, acıydılar, sevinçli, umutlu, kahramandılar,
                                                                kelimelerin insandılar...
 

Bu dünya soğuyacak,
yıldızların arasında bir yıldız,
hem de en ufacıklarından,
mavi kadifede bir yaldız zerresi yani,
yani bu koskocaman dünyamız.
Bu dünya soğuyacak günün birinde,
hatta bir buz yığını
yahut ölü bir bulut gibi de değil,
boş bir ceviz gibi yuvarlanacak
zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız.
Şimdiden çekilecek acısı bunun,
duyulacak mahzunluğu şimdiden.
Böylesine sevilecek bu dünya
"Yaşadım" diyebilmen için...


Nazım Hikmet Ran

Biz başka severdik. O sebepten ‘başka’ sevemedik.
 Nazım Hikmet

Nazım...

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

BÜYÜK İNSANLIK
Büyük insanlık gemide güverte yolcusu
tirende üçüncü mevki
şosede yayan
büyük insanlık.

Büyük insanlık sekizinde işe gider
yirmisinde evlenir
kırkında ölür
büyük insanlık.

Ekmek büyük insanlıktan başka herkese yeter
pirinç de öyle
şeker de öyle
kumaş da öyle
kitap da öyle
büyük insanlıktan başka herkese yeter.

Büyük insanlığın toprağında gölge yok
sokağında fener
penceresinde cam
ama umudu var büyük insanlığın
umutsuz yaşanmıyor.

Nazım Hikmet Ran

 Asrım sefil,
asrım yüz kızartıcı,
asrım cesur,
büyük
ve kahraman.
Dünyaya erken gelmişim diye kahretmedim hiçbir zaman.
Ben yirminci asırlıyım
ve bununla övünüyorum.
Bana yeter
yirminci asırda olduğum safta olmak
bizim tarafta olmak
ve dövüşmek yeni bir âlem için...

— Yüz yıl sonra, sevgilim.  NAZIM HİKMET RAN

'' Ne kötüdür insanın aklıyla, yüreği arasında çaresiz kalması...
Ne kötüdür an kadar yakın, bir asır kadar uzak olması..
Ve bilirmisin; ne acıdır insanın bildiğini
anlatamaması...
'' ben '' deyip susması,
 '' sen '' deyip ağlamaklı kalm
ası... ''
 
ÜSTAD NAZIM HİKMET RAN