Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

Dağın üstünde :
akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.
Bugün de :
sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.
Birazdan açar
kırmızı kırmızı :
gecesefaları birazdan açar kırmızı kırmızı.
Taşır havamızda sessiz, cesur kanatlar
vatandan ayrılığa benzeyen ayrılığımızı...

6 Ekim 1945

Topraktan öğrenip kitapsız bilendir.Hoca Nasreddin gibi ağlayan,Bayburtlu Zihni gibi gülendir.Ferhad’dır.Kerem’dir.Ve Keloğlan’dır.
 
NAZIM HİKMET RAN

Kimselere anlatamadım. Kendime bile.. Ola ki ağzımdan kaçırır, bir daha tutamam seni...

Ben
 senden önce ölmek isterim.
 Gidenin arkasından gelen
 gideni bulacak mı zannediyorsun?
 
Nazım Hikmet Ran

ŞARKILARIMIZ

Şarkılarımız
varoşlarda sokaklara çıkmalıdır.
Şarkılarımız
evlerimizin önünde durmalı
camlara vurmalı
kapıların ellerini sıkmalıdır,
sıkmalıdır
   acıtana kadar,
kapılar
   bağlı kollarını açana kadar...

Biz anlamayız
   tek ağzın türküsünü.
Her matem gecesi
   her bayram günü,
şarkılarımız
   bir gaz sandığını yere yıkarak
   sandığın üstüne çıkarak
      kocaman elleriyle tempo tutmalıdır.
Şarkılarımız
   çam ormanlarında rüzgar gibi bize kendini
      hep bir ağızdan okutmalıdır!!.

Şarkılarımız
ön safta en önde saldırmalıdır düşmana.
Bizden önce boyanmalıdır
   şarkılarımızın yüzü kana..

Şarkılarımız
varoşlarda sokaklara çıkmalıdır!
Şarkılarımız
bir tek yüreğin
   perdeleri inik
   kapısı kilitli evinde oturamaz!.
Şarkılarımız
rüzgara çıkmalıdır...
                 Nazım HİKMET

Tuna Üstüne Söylenmiştir
Yürek değil be, çarıkmış bu, manda gönünden,
 teper ha babam teper
 paralanmaz
teper taşlı yolları.
 Bir vapur geçer Varna önünden,
 uy Karadeniz'in gümüş telleri,
 bir vapur geçer Bogaz'a doğru.
 Nazım usulcacik okşar vapuru,
 yanar elleri...

 (27 Mayıs 1957)

 Nazım Hikmet Ran - Vapur

Sorma bana "ne kadar seviyorsun" diye. O kadar işte! - Tavanı kadar sokağın, dibi kadar cehennemin!
 
Nazım Hikmet Ran

 Ben bir insan,
ben bir Türk şairi Nazım Hikmet
ben tepeden tırnağa insan
tepeden tırnağa kavga, hasret ve ümitten ibaret...
Ben hem kendimden bahseden şiirler yazmak istiyorum,
hem bir tek insana, hem milyonlara seslenen şiirler.
Hem bir tek elmadan, hem süpürülen topraktan, hem
zindandan dönen insan ruhundan, hem kitlelerin
daha güzel günler için savaşından, hem bir tek
insanın sevda kederlerinden bahseden şiirler yazmak
istiyorum, hem ölüm korkusundan, hem ölümden korkmamaktan
bahseden şiirler yazmak istiyorum.

                                                 Nazım Hikmet

Şehitler

Şehitler, Kuvâyi Milliye şehitleri,
mezardan çıkmanın vaktidir!
Şehitler, Kuvâyi Milliye şehitleri,
Sakarya'da, İnönü'nde, Afyon'dakiler
Dumlupınar'dakiler de elbet
ve de Aydın'da, Antep'te vurulup düşenler,
siz toprak altında ulu köklerimizsiniz
yatarsınız al kanlar içinde.
Şehitler, Kuvâyi Milliye şehitleri,
siz toprak altında derin uykudayken
düşmanı çağırdılar,
satıldık, uyanın!
Biz toprak üstünde derin uykulardayız,
kalkıp uyandırın bizi!
uyandırın bizi!
Şehitler, Kuvâyi Milliye şehitleri,
mezardan çıkmanın vaktidir!

Nazım Hikmet Ran

Sen sabahlar ve şafaklar kadar güzelsin
 sen ülkemin yaz geceleri gibisin
 saadetten haber getiren atlı kapını çaldığında
 beni unutma
 ah! saklı gülüm
 sen hem zor hem güzelsin
 
Nazım Hikmet Ran

Büyük Taarruz


Dağlarda tek
tek
ateşler yanıyordu.
Ve yıldızlar öyle ışıltılı öyle ferahtılar ki
sayak kalpaklı adam
nasıl ve ne zaman geleceğini bilmeden
güzel, rahat günlere inanıyordu
ve gülen bıyıklarıyla duruyordu ki mavzerinin yanında,
birden bire beş adım sağında onu gördü.
Paşalar onun arkasındaydılar.
O, saati sordu.
Paşalar `üç' dediler.
Sarışın bir kurda benziyordu.
Ve mavi gözleri çakmak çakmaktı.
Yürüdü uçurumun kenarına kadar,
eğildi durdu.
Bıraksalar
ince uzun bacakları üstünde yaylanarak
ve karanlıkta akan bir yıldız gibi kayarak
Kocatepe'den Afyon Ovası'na atlayacaktı.


Nazım HİKMET

Sen benim sarhoşluğumsun
 ne ayıldım
 ne ayılabilirim
 ne ayılmak isterim
 başım ağır
 dizlerim parçalanmış
 üstüm başım çamur içinde
 yanıp sönen ışığına düşe kalka giderim / Nazım Hikmet

İçimde ikinci bir insan gibidir seni sevmek saadeti...."
 
~Nazım Hikmet Ran~

Kadınlarımızın yüzü acılarımızın kitabıdır
acılarımız, ayıplarımız ve döktüğümüz kan
karasabanlar gibi çizer kadınların yüzünü.

Ve sevinçlerimiz vurur gözlerine kadınların
göllerde ışıyan seher vakıtları gibi.

Hayallerimiz yüzlerindedir sevdiğimiz kadınların,
görelim görmeyelim karşımızda dururlar
gerçeğimize en yakın ve en uzak.


1962
Nazım Hikmet Ran

'' Ne kötüdür insanın aklıyla, yüreği arasında çaresiz kalması...
Ne kötüdür an kadar yakın, bir asır kadar uzak olması..
Ve bilirmisin; ne acıdır insanın bildiğini
anlatamaması...
'' ben '' deyip susması,
 '' sen '' deyip ağlamaklı kalması... ''
 
ÜSTAD NAZIM HİKMET RAN