ben de en çok bağırıyorum sanırım!! ama bu kez de olan bana oluyor, boğazlar tahriş... aslında belli öğrencilerim var ve hep aynı kişilere bağırıp kızıyorum; ama aynı davranışlar devam ediyor maalesef... mesela; 'kapa çeneni artık' diyorum en sonunda. bazen çok bağırmadan 'heeeeyyy' diyorum veya ışıkları kapatıyorum ve susuyorlar
ama ben de bazen beden dersinde bahçeye çıkmama cezası ve sanat etkinliklerinde çizgi film izlettirmiyorum..
hocam ben de mesleğe ilk başladığımda bağırmanın çözüm olacağını sanıyordum. ama her bağırdığımda sorun daha da büyüyordu. sonra oturup düşündüm ve kendi kendime çeşitli yöntemler buldum. önce çocuğun içindeki başarma duygusunu had safhaya çıkardım. sonra onları motive edecek bir çok materyal kullandım, bunların en önemlisi kendi koydukları kurallar. sonra da hiç taviz vermeden uyguladım. sınıfta çok doğal davrandım. güldüm, espiri yaptım, sevdim, şakalaştım. düzeni bozan öğrencinin davranışını bile olumluya çevirdim. şimdi ise sınıfta hiç bağırmam. düzen bozucu hareketler çok az. ama olduğu zaman da yapan öğrenciye bakıp yaklaşmam yeterli oluyor. bence bağırmayın, bağırmak çözüm değil.. biraz düşündüğünüzde onları susuturacak o kadar çok yöntem bulabilisiniz ki..