Öğretmenler Arası Dostluk Olmalı Mı, Olmamalı Mı?

bizim burada da merkez okullardaki köy okuldaki öğretmenlerini pek beğenmiyorlar.. sizin köyde yaptığınız hiçbir şey yok , yan gelip yatıyorsunuz.. asıl eğitimi biz veriyoz diyolar...

Ya böyle bir konu başlığı olabilir mi? Dost olmamanın karşılığı düşman olmak değil midir? Aynı bina da yaklaşık 8 saati günün üçte birini beraber geçirmiyor muyuz?  hocam çok doğru siz istediğiniz kadar olumlu düşünmeye çalışan ama karşı taraf bardağın boş tarafını görmek istiyorsa emeğiniz boş

Dostluk insanlar arasında çok özel bir ilişkidir. Kolay elde edilebilecek bir kazanım değildir. Kıymetli ve değerli oluşu da buradan geliyor ya. Temelinde güven ve vefa vardır. Dost dediğin de sen konuşmasan bile içinden geçeni anlayandır. Her anında yanında olan, seni yadırgamayan insandır . Kaç tanemizin evet bu benim dostumdur diyeceği çalışma arkadaşı var acaba?...

bizler nesil yetiştiriyoruz ama içimizde kendini yetiştermeyenler var.bu insanlarla 2 yıl çalıştım.kabus gibiydi.iftira bile attılar.komplekslerinden sıyrılamamışlar.eşiniz işi bile problem.Allah kötü insanların şerrinden korusun

  değerli atakan2007 öğretmenim,
başlık"öğretmenler arası dostluk olmalı mı, olmamalı mı?"  sizin yaşadıklarınız zannediyorum bu başlığa en uygun örneklerden  ancak olumsuz örneklerden. güzel örnekler de var.mesela benim yaşadığım şu örnek.: ilk atamamın yapıldığı köye ( 1993 yılı ocak ayında başladım ilk göreve) elimi kolumu sallayarak gittim.şubat tatiline 2 hafta var ve sadece giyeceklerimi götürdüm.köy hakkında da bilgim yok.kalacak yer var mı bilmiyorum. köyde benden başka 4 öğretmen olduğunu , 3 lojman olduğunu, ilçeye gidince öğrendim.neyse köye gittik ve tanıştık diğer öğretmenlerle.ilk gün sorun başladı:nerede kalacağım, ne yiyip içeceğim?lojmanlar dolu.
müdür yetkili kişi evli.bana :hoca bizde yatar kalkar yer içersin, ikinci dönem eşyalarını alır gelir okulda da boş bir odada kalırsın dedi.ben iki hafta o unutmadığım (ki şimdi emekli ve hala telefonla görüşüyoruz- ve dünya görüşlerimiz taban tabana zıt )bu kişinin evinde yatıp kalkıp yedim içtim.daha sonra da bana çok yardımları oldu bu kişinin.bu da benim açımdan yaşanılan güzel bir örnek.

   aynı ortamda çalışanlar iş arkadaşıdır.bu arkadaşlıklardan elbette dostluk çıkabilir.öğretmenlerin iş arkadaşlığı masa başı iş yapan memurlardan biraz daha farklıdır.öğretmenler genelde birbirleriyle bilgi alışverişi adına irtibatlıdırlar.
    yani aslında dostluk olacaksa tek öğretmenler arasında değil her meslek mensubu arasında olabilir.benim velilerimden kazandığım önemli dostlarım oldu.hepside farklı mesleklerden kişiler.
     öğretmenler arası dostluk olmalıdır.ancak yorumların bir bölümü okunduğu zaman görülecektir ki öğretmenlik mesleğinin erdemini kazanamamış, mesleğin kazandıracağı seviyeyi yakalayamamış, kendi küçük dünyalarını aşamamış, toplu yaşama , iş yapma kültürü , alışkanlığı kazanamamış, sadece mesleği öğretmen olan ancak kendisi öğrenmeye muhtaç olan birileri ile çalışan kişilerin yorumları var. okumak üzdü beni.çünkü  o tür öğretmenler üzerinden işin ehli diğer öğretmenlerde kötüleniyor, vebal altında kalıyor.biz öğretmenlere başkasının kötülük etmesine gerek yok . biz bize yeteriz.
         insanlar olabiliyorsa dost olmalıdır.dostluk ağır iştir.yükümlülüklerini yerine getirmek zordur. ama iyi bir dostunuz varsa veya iyi bir dost kazandıysanız büyük bir savaş kazanmış gibi muzaffersinizdir, mutlusunuzdur.çünkü dostunuz vardır.riyasız dostluklar diliyorum siz değerli öğretmenlerime.selamlar 

  değerli atakan2007 öğretmenim,
başlık"öğretmenler arası dostluk olmalı mı, olmamalı mı?"  sizin yaşadıklarınız zannediyorum bu başlığa en uygun örneklerden  ancak olumsuz örneklerden. güzel örnekler de var.mesela benim yaşadığım şu örnek.: ilk atamamın yapıldığı köye ( 1993 yılı ocak ayında başladım ilk göreve) elimi kolumu sallayarak gittim.şubat tatiline 2 hafta var ve sadece giyeceklerimi götürdüm.köy hakkında da bilgim yok.kalacak yer var mı bilmiyorum. köyde benden başka 4 öğretmen olduğunu , 3 lojman olduğunu, ilçeye gidince öğrendim.neyse köye gittik ve tanıştık diğer öğretmenlerle.ilk gün sorun başladı:nerede kalacağım, ne yiyip içeceğim?lojmanlar dolu.
müdür yetkili kişi evli.bana :hoca bizde yatar kalkar yer içersin, ikinci dönem eşyalarını alır gelir okulda da boş bir odada kalırsın dedi.ben iki hafta o unutmadığım (ki şimdi emekli ve hala telefonla görüşüyoruz- ve dünya görüşlerimiz taban tabana zıt )bu kişinin evinde yatıp kalkıp yedim içtim.daha sonra da bana çok yardımları oldu bu kişinin.bu da benim açımdan yaşanılan güzel bir örnek.

   aynı ortamda çalışanlar iş arkadaşıdır.bu arkadaşlıklardan elbette dostluk çıkabilir.öğretmenlerin iş arkadaşlığı masa başı iş yapan memurlardan biraz daha farklıdır.öğretmenler genelde birbirleriyle bilgi alışverişi adına irtibatlıdırlar.
    yani aslında dostluk olacaksa tek öğretmenler arasında değil her meslek mensubu arasında olabilir.benim velilerimden kazandığım önemli dostlarım oldu.hepside farklı mesleklerden kişiler.
     öğretmenler arası dostluk olmalıdır.ancak yorumların bir bölümü okunduğu zaman görülecektir ki öğretmenlik mesleğinin erdemini kazanamamış, mesleğin kazandıracağı seviyeyi yakalayamamış, kendi küçük dünyalarını aşamamış, toplu yaşama , iş yapma kültürü , alışkanlığı kazanamamış, sadece mesleği öğretmen olan ancak kendisi öğrenmeye muhtaç olan birileri ile çalışan kişilerin yorumları var. okumak üzdü beni.çünkü  o tür öğretmenler üzerinden işin ehli diğer öğretmenlerde kötüleniyor, vebal altında kalıyor.biz öğretmenlere başkasının kötülük etmesine gerek yok . biz bize yeteriz.
         insanlar olabiliyorsa dost olmalıdır.dostluk ağır iştir.yükümlülüklerini yerine getirmek zordur. ama iyi bir dostunuz varsa veya iyi bir dost kazandıysanız büyük bir savaş kazanmış gibi muzaffersinizdir, mutlusunuzdur.çünkü dostunuz vardır.riyasız dostluklar diliyorum siz değerli öğretmenlerime.selamlar