Öğretmenler De Tükenir Mi?

Çok çalışan ,emek sarfeden,öğrencileri için kaygılanan ,mükemmel bir sınıf ortamı hazırlamak için uğraşan Bunun içinde kaygılanan ,her gün yeni şeyler peşinde koşan öğretmen daha çok yoruluyor VE tükeniyor.

Tükenmişlik üzerine çokça araştırma yapılmıştır hatta tez konularında en revaçta olan konudur.Maslach tükenmişlik envanteri ölçüm sonuçları öğrermenelr üzerine yapılan araştırmalarda kadınların erkeklere göre daha fazla tükenmiş olduklarını ve yaş azaldıkça tükenmişlik oranın daha arttığını ortaya koyuyor.Sonuç olarak genç öğretmenler daha çabuk tükeniyor.

Tüm bunlara istinaden Siz Duygusal anlamda tükenmişlik ,duyarsızlaşma,kişisel başarı boyutunda tatminsiz hissediyorsanız kendinizi tükenmişlik sendromuna yakalandığınızı gösterir.

12 yıllık öğretmenim 30. Yılımı görebilir miyim bilmiyorum !!!!Yine de mesleğimi severek vicdanımla yapmaya çalışıyorum .Tüm olumsuzlukları görmezden gelmek imkansız ama buna da şükür diyorum😄

Bütünüyle katılıyorum

Mesleğimizi sevme konusunda sıkıntı yok. Mesleğim ayrı çocukları çok seven bir insanım. Öğrencimin hangi yanı eksikse o yanı olmaya çalışırım . Kapıyı kapattığım anda herşey ev yaşantım dahi sınıfın dışında kalıyor. Belki yaşadığımız duyguları tam olarak ifade edemiyoruz. Sene sonunun gelmesi bedensel yorgunluğun ruha yansıması sonucu tükendiğimiz duygusu oluşuyor.

Sene başı olsa idi bu başlığa daha pozitif şeyler yazabilirdik diyorum.

İlk yıllarımızda çok sabırsızdık, birşeyi anlatır anlatmaz dönüt almayı bekler, konuları şıp diye anlayacaklarını sanırdık. Tezcanlılık da denebilir buna, ancak iyi yanları da vardı örneğin enerjimiz çabuk tükenmezdi.
Yıllar geçtikçe çocukların kalplerinde iz bırakmanın, zihinlerinde iz bırakmaktan daha anlamlı olduğunu farkettik . Yöntem ve teknikler kafamızdaki panolara oturdu. Daha sabırlı ve sebatlı olmayı öğrendik. Bu yüzdendir ki belirtildiği gibi tükenmişlik sendromu genç öğretmenler de daha fazla.
Fiziksel koşullar da hayata karşı bakışımızı çok etkiliyor. Ama daha önemlisi çalışma ortamımız bence. Kurum kültürünün oturduğu, çalışana değer verilen bir okulda, çok verimli olabilir insan.
Canlı birşey ile uğraşıyoruz, adı insan.. Kolay değil elbet.. Ama karşıdaki canlının davranışlarını, fikirlerini, yaşam tarzını hatta ;bize özenerek belki de hayranlıkla şekillendirdiğini görüp anlayınca, ne güzel bir mesleğimiz var diyor insan.
Hoş bir söz vardır, insan sevdiği mesleği yapınca ömür boyu çalışmak zorunda kalmaz..

21 yılda tükendim resmen ...gel emeklilik gel.yapılmaz oldu artık..şımartılmış çocuk duyarsız veli...ilkokul öğretmenliği bakıcılıktan başka bir iş değil...ilk zamanlar çocuklara kızan 20-25 yıllık öğretmenleri kınardım..sen 20 yıl sonra bize hak verirsin demişlerdi.onlardan özür dilerim HAKLILAR

Evet  öğretmen de tükenir. Sonra bir şey olur, yeniden  filizlenir umutlar. Yeniden tükenme durumuna  gelene  kadar . Çocukları  sevmesek  katlanılır  gibi  değil .

İlk yıllarımızda çok sabırsızdık, birşeyi anlatır anlatmaz dönüt almayı bekler, konuları şıp diye anlayacaklarını sanırdık. Tezcanlılık da denebilir buna, ancak iyi yanları da vardı örneğin enerjimiz çabuk tükenmezdi.
Yıllar geçtikçe çocukların kalplerinde iz bırakmanın, zihinlerinde iz bırakmaktan daha anlamlı olduğunu farkettik . Yöntem ve teknikler kafamızdaki panolara oturdu. Daha sabırlı ve sebatlı olmayı öğrendik. Bu yüzdendir ki belirtildiği gibi tükenmişlik sendromu genç öğretmenler de daha fazla.
Fiziksel koşullar da hayata karşı bakışımızı çok etkiliyor. Ama daha önemlisi çalışma ortamımız bence. Kurum kültürünün oturduğu, çalışana değer verilen bir okulda, çok verimli olabilir insan.
Canlı birşey ile uğraşıyoruz, adı insan.. Kolay değil elbet.. Ama karşıdaki canlının davranışlarını, fikirlerini, yaşam tarzını hatta ;bize özenerek belki de hayranlıkla şekillendirdiğini görüp anlayınca, ne güzel bir mesleğimiz var diyor insan.
Hoş bir söz vardır, insan sevdiği mesleği yapınca ömür boyu çalışmak zorunda kalmaz..

Tamamen katiliyorum.

hiç kimse hiç kimseyi tutmuyor.bahane bulmak kolay.yok ücretler yok kalabalık sınıf yok yol yok veli ...bahane her zaman var kimse kimseyi tutmuyor isteyen kendini geliştirir bu çağa ayak uydurur mutlu olur isteyen de herkese laf yetiştirir hayattan şikayet eder.insanlar sorunlar karşında 2 eylemi olur ya bahane üretir kendini rahatlatır ya da çalışır durumdan kurtulmaya çalışır.bu başlık bile bence öğretmenlerin aklına bu hastalığı sokabilir.saçma sapan dertleri kendimize sorun etmek yerine bence yaşamanın tadına çıkarılmalı.dışsal etki diye bir şey yoktur .dışsal algı vardır.insanın hayatın karşısında nasıl algıladığı önemlidir.benim nacizane fikrim bu başlık bile insanları mutsuz eder .hepimiz birbirimize destek vermeliyiz.öle basit yaşarsak tabi mutsuz oluruz....

Baslikla, insan mutsuz oluyorsa zaten tukenmistir 😊

öğretmeni koruyacak bir yasa olsun başka birşey istemem. Herkes velinin ağzına bakıyor ve öğretmeni yerden yere vuruyor

yine de bu dünyaya bir iz birakip gitmek lazım

yok öyle tükendim deyip gitmek
önce kurum amirinden izin alacaksın
zatialileri izin verirse ilçeye ve il onayına sunacaksın
yoksa öğretmen dediğin kimdir kendi başına tükensin
onaya sunduğunda karşılacağın tavır belli
neden tatilde tükenmiyosun hocam
şubat tatilinde yada yaz tatilinde tükenirsin deyip onay vermeyecekler
sen yine kendi başına tükenemeyeceksin

bu meslekte ağzının tadıyla tükenemezsin bile

Heyecanını kaybetmemek lazım heyecan can 'dir 😁

Öğretmende bir insan her yıl bir nesil yetiştiriyor..Elbetteki Öğretmen de tükenir.

Asında ilgilenilmesi, üzerine düşünülmesi gereken bir konu.
Olumlu ya da olumsuz sonuca varılabilir; ancak üzerine düşünülmeli.

"Bugün toplum geneli olarak bulunduğumuz konum nedir, bu konumda öğretmenlerin payı nedir; öğretmenlerin genel durumu nedir ve bu genel duruma gelmelerine sebep olan / gelmelerini sağlayan faktörler nelerdir?"

Daha pek çok soru sorulabilir. Çünkü öğretmen mutsuz ise ,mutsuz bir toplum kaçınılmazdır.
Öğretmene itibarını geri vermekle başlanabilir.

tükenir elbet..

Asında ilgilenilmesi, üzerine düşünülmesi gereken bir konu.
Olumlu ya da olumsuz sonuca varılabilir; ancak üzerine düşünülmeli.

"Bugün toplum geneli olarak bulunduğumuz konum nedir, bu konumda öğretmenlerin payı nedir; öğretmenlerin genel durumu nedir ve bu genel duruma gelmelerine sebep olan / gelmelerini sağlayan faktörler nelerdir?"

Daha pek çok soru sorulabilir. Çünkü öğretmen mutsuz ise ,mutsuz bir toplum kaçınılmazdır.
Öğretmene itibarını geri vermekle başlanabilir.

Değer kaybı her geçen gün artıyor. Tedbir alınması lazım. Yazdığın şeyler doğru zümrem...