Öğretmenliğin Bıraktığı Kalıcı Hasar: Tekrar

  Aynıları bende de var eşim sürekli şikayetçi  . Artık anormal olduğumu düşünmeye başlamıştım ta ki burada yazılı olanları görünceye kadar. Allahım sana şükürler olsun normalmişim....!

valla bu yazılanları duyuncaa iice soğudum sınıf öğretmenliğinden haa yemin ederim..Allah hayıra getire..

aynı sorun bende de var .
abimle sohbet esnasında bazen beni uyarıyor.
Abim:
_Hoca ne bağrıyon?

_Biz çocuk değelig bi lafı 10 kere söylüyon. Tamam anladıg

_anlama özürlü değelig yavvvvvvv...

Özellikle birinci sınıf öğretmenlerinde meydana gelen tekrar etme hastalığı ve sanki anlamıyormuş gibi bir de beden dilini kullanma.

Kendisinden küçük birisine hitab ederken de genellikle "oğlum, kızım" gibi ifadeler maalesef alışkanlık olarak kalıyor.

sırf bu olaydan dolayı, bu yıl 4. ve 5. sınıfları aldım... yoksa tekrar etmek, dahada açıklamaya çalışmak, kronikleşiyodu... ama bir sınıf öğretmeni olarak kaçınılmaz bir gerçek sanırım, alışmalıyız, alışmalıyız

öğretmenkiğe başlamadan önce babama ben hastayım dahi söyleyemezken geçen 12 yıl artık sus sözünü sarfeden insanlarla karşılaşır oldumbazen eşim ses tonumun çok yüksek olduğunu söylüyo arkadaşlar ise tekrarlarımdan sıkılmaya başladılar

Şimdilik böyle bir hasar oluşmadı bende:)

-açıkta satılan yiyecekleri almıycaz.
-ne yapmıycakmışız?
almycakmışızzzz!!!

Arkadaşlar göreve başlayalı dört yıl oldu ve ben bu süre içerisinde sınıfta çok yüksek sesle konuştum ve bahsedilen hastalıkların hepsini geçirdim.Çocukların sesini bastırmak için sesimi yükseltiyordum,onlar yükseltiyor ben yükseltiyordum..Bu senebaşında karar aldım ve uyguladım normal konuşma tonunda konuşmaya başladım öğrenciler beni duymak için hemen sesi kesiyorlar ve daha dikkatle dinliyorlar,hem sağlığım bozulmuyor hem de öğrencilerin ilgisini çekip rahat ders yapıyorum.Uygulamanızı öneririm.

akkaya öğretmenime katılıyorum sesi kontrol ediyorum ama bende de okulda hız kesmeyip evde konuşma hastalığı kaldı.eşim beni dinlemiş gibi yaparken tv ye bakıyor belli etmeden.ben konuşmaya devam ediyorum.onun dinlememesi umurumda değil.dır dır yapıyo gibi oluyorum.sonra bazen onu hiç dinlemiyorum kızıyor beni dinlemiyorsun diye.bu arada o da öğretmen.acaba psikolojimiz mi bozuldu.

durup dururken arada bir şşşşşşşşt diyen var mı? acaba.

durup dururken arada bir şşşşşşşşt diyen var mı? acaba.

var galiba :$

EVET YAA:)arkadaş ortamlarında bazen kendimi şişttttttttt diye milleti susturmay çalışırken buluyorum:)en kötüsü de evime misafir geldiğinde(özellikle çocuklu misafir)kendimi bazen şişt diye bağırıp oturun yerinize diye bağırırken buluyorum:)ayıp oluyo bazen ama napıyımm meslek hastalığı:)
ayrıca diğer bir hastalık ta okul dışında da herkese canım,tatlım güzelim oğlum kızım gibi sewgi dolu sözcüklerle hitap etmek:)hiç alakasız insanlara karşı bile bazen ağzımdan kaçıyooo,sonrada diyorum nerden bu samimiyet diye kendime:).

bayramda gelen amca çocuklarına "hadi içeri geçin bakiim" derken yakaladım kendimi:) iyiki sıranıza oturun sessizce beni bekleyin demedim:))