Öğretmenliğin Bıraktığı Kalıcı Hasar: Tekrar

Yaz tatilinde bile çocukları izliyor,gerekiyorsa müdahale ediyorum

Bu sayfaları okuduktan sonra, belki aklımıza gelirde yapmayız arkadaşlar

Yaz tatilinde bile çocukları izliyor,gerekiyorsa müdahale ediyorum

Bu sayfaları okuduktan sonra, belki aklımıza gelirde yapmayız arkadaşlar

Aslında bunlar mesleğimizle ne kadar çok bütünleştiğimizi,ve ne kadar çok etkisinde kaldığımızı gösteriyor aslında Nil öğretmenim değil mi?

Ama abartıyoruz bazen elimizde olmadan malesef

Haklısınız liff ögretmenim sadece ögretmenlige özgüdür bu tarz alışkanlıklar herhalde,ögretmenlik yaşam biçimimiz oluyor çünkü..

bende biraz yüksek sesle konuşma var. eşim de öğretmen ama bazen bana neden bağırıyorsun seni rahat duyuyorum diyor aaa ben bağırmıyorum ki diyorum.bazen annem de söyler kızım sınıfta değilsin diye

yaz tatilinde bile hergün sakal tıraşı oluyorum,kalıcı alışkanlık oldu

yaz tatilinde bile hergün sakal tıraşı oluyorum,kalıcı alışkanlık oldu

ayyy hocam vazgeçin bu alışkanlığınızdan bence.cildiniz dinlensin biraz rahat etsin

Arkadaşlar göreve başlayalı dört yıl oldu ve ben bu süre içerisinde sınıfta çok yüksek sesle konuştum ve bahsedilen hastalıkların hepsini geçirdim.Çocukların sesini bastırmak için sesimi yükseltiyordum,onlar yükseltiyor ben yükseltiyordum..Bu senebaşında karar aldım ve uyguladım normal konuşma tonunda konuşmaya başladım öğrenciler beni duymak için hemen sesi kesiyorlar ve daha dikkatle dinliyorlar,hem sağlığım bozulmuyor hem de öğrencilerin ilgisini çekip rahat ders yapıyorum.Uygulamanızı öneririm.

  Akkaya öğretmenim haklısınız geçenlerde sesim kısılmıştı. Daha çok kısılmasın diye sınıfa girdiğimde çoook sessiz günaydın çocuklar dedim. İnanın çocuklarda  benim sesim ne kadar çıkıyorsa onlarda bana günaydın dedi. O gün akşama kadar ben sessiz konuştukça onlarda aynı şekilde sessiz konuştu.

Hiç unutmam,kızım henüz küçüktü okula bile gitmiyordu ..Ona 'otur yerine' demiştim.O da bana  'anne benim yerim neresi' diye sormuştu...

o alışkanlık bende de var malesef.Teneffüste bile geç yerine otur yerine diyorum bazen.

Yapım gereği aşırı sabırlıyımdır.Bazen çocuklar öğretmen olmayacağız diyorlar.Sizin sabrınızı biz gösteremeyiz diye.

Hiç unutmam,kızım henüz küçüktü okula bile gitmiyordu ..Ona 'otur yerine' demiştim.O da bana  'anne benim yerim neresi' diye sormuştu...

çok hoşmuş bu
ben de gittiğim yerdeki çocuklara gayri ihtiyari sorular soruyorum. bu kaç, bu hangi renk vs.. gibi

iç dünyasında gezgin ruhu taşıyan( dört duvar arasına rutin mekanik bir mekana sığmayan) yada  ekmek parası boşta kalmayayım öğretmenliğe kapağı atayım diye seçen biri için öğretmenlik olabilecek en büyük cezadır vede kişide hasar bırakır.
öğretmenliği bilinçli seçen birde bunun üstüne bilgiye ulaşmada son derece başarılı bir sınıfı olan,bilinçli bir öğretmen kadrosuna sahip sıcak bir ortamı olan okulda ise ömür boyu sürsün istenen bir meslek olur  
kısacası öğretmenlikle gelen  hasarın boyutu:sevmek ,benimsemek ,uyumsağlamakla orantılı.

 Evde bile yüksek sesle konuştuğum olduğunda çocuklarım uyarıyor.Eve gittiğimde kendi çocoklarıma bazen sabrım kalmamış oluyor.Tahammül bitmiş oluyor.Onladr haksızlık ettiğim için vicdan azabı duyuyorum ne yazıkki!

Malesef  başkasına una giderken evdeki bulgurdan oluveriyoruz çoğu zaman.
Evde de kuralcı oluyorum,Gelince dahasabırsız oluyorum.Aynen bende vicdan azabı duyuyorum Dilek öğretmenim.

Çocuklara yazı yazdırırken özellikle ğ harflerinin çok bastırmam gerekiyor. yağğğğmur, öğğğğretmen gibi. bir ara bunu dışardada yaptığımı farkettim .güldüm kendime Allahtan kimse farketmedi.