Öğretmenliğin İlk Yılları: Ne İdim, Ne Oldum?

ilk yıl sıkıntılıydı yok sayıyorum.öğrencileri benimseyemedim köyü okulu.ama artık seviyorm.köyde beni tek bağlayan öğrencilerim.tek değer verdiğim de onlar....bende ki değişiklikler umursamazken takıntılı oldum...sakinken sinirli oldum...tahammül sınınrm sıfır...çabuk kalp kırabiliyorm artık...çabuk öfkeleniyorm...

Şırnak-Beytüşşebap............Manisa

bende dbakır ın silvan ilçesinin bi köyünde göreve başladım.ve hala ordayım. soba yakmasını öğrendim.kürtçeyi biraz öğrendim
en önemlisi  bir bayan olarak tek başıma da bişeylerin üstesinden gelmeyi öğrendim..

ilk yıllar ne yaptığımın pek farkında değildi mşimdi daha bilinçli çalışıyorum ama her zaman çok mutluyum mesleğimi çok seviyorum

Hayat harika... Öğretmenlik harika.

öğretmenlikte benimde ilk yılım.üniversteden çıkınca aklımın hiç bir köşesinde birleştirilmiş sınıf yoktu.doğrusu üniversteden pembe hayallerle çıkmışım:)ilk yıllarda bir çok tecrübe kazanıyoruz.hele ilk hafta ki tecrübenin haddi hesabı yok.ama şuna inanıyorum ki doğudaki çocukları denek olarak kullanıyoruz.bir çok şeyi onlarda öğreniyoruz.sonuçta ne oluyor bunun meyvesinide daha sonra batı bölgemiz yiyor.doğudayım elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum.ama yine de üzülüyorum:(