Mesleğimin 15. senesinde birleştirilmiş sınıflı köy okulunda sabahları soba yakıp, gerçek zeka geriliği nedeniyle tuvaleti taşla dolduran öğrencilerin taşla doldurduğu okul tuvaletini elime poşet geçirip omzuma kadar deliğe sokarak temizliyordum...
Şimdi Antalya'da klimalı sınıfları olan bir okulda müdürüm... Bazı genç öğretmenlerim benim yaşadığım o şartları hiç yaşamamış olmalarından dolayı olsa gerek o kadar mutsuzlar ki...
Ben mi yıllarca zarar ettim, yoksa onlar mı zararda hiç bilemiyorum... Ama ben hep mutluydum...
Hayatın çok acayip bir mutluluk denklemi olduğuna inancım sonsuz...
Felsefe yapmak için söylemiyorum ama inanın ki mutluluk çalışılan okulun şartlarında değil, öğrencilerin gözlerinde... Görene tabii ki...