Bir dua şekli var, namazdan sonra
'' Ya Rabbi, Ya Rabbi, Ya Rabbi, Ya Rabbi, Ya Rabbi, Ya Rabbi, Ya Rabbi'' diye nida edene
Cenab-ı Hak:
-Buyur ya kulum(iste ya kulum),
diye seslenirmiş.
[ ''Mecnun on yedi sene ''Ya Leyla'' diye seslenmiş. Bir gün şaşırıp ''Ya Mevla'' diye nida edince, ''Buyur ya kulum.'' buyurulmuş.
Bu mesajım Allah samimiyetle ve yalvararak edilen, eden kişi için iyilik getirecek duaları yerine getirir anlamında... ]
Bu şekilde dua edenler,
Namaz kılmadan da olsa içinden kalbinden '' Ya Rabbi, Ya Rabbi, Ya Rabbi, Ya Rabbi, Ya Rabbi, Ya Rabbi, Ya Rabbi'' söyleyenlerın
ve söylemeyenlerin arasındaki farklar da bilimsel olarak CİDDİ CİDDİ karşılaştırılmalı...
Biz faydasını görenlerdeniz. Çocuğumuzda zaman zaman da olsa kısa süreli öfke nöbetleri olsa da eskiye göre çok çok iyi hamd olsun.
(Bunu yaparken ilaç tedavisi, eğitim, doktorun tedavi yöntemleri ASLA İHMAL EDİLMEDEN... LÜTFEN YANLIŞ ANLAŞILMASIN.)
Ancak şunu da belirtmeliyim ki BİLİMSEL HİÇ BİR VERİ KARŞILAŞTIRMA YAPMADAN, direk olarak ''dua etsen de temenni etsen de iyi dileklerde bulunsan da sonuç TATMİN EDİCİ BİR ORANDA DEĞİŞMEYECEK'' demek bilime, mantığa ve akla tamamen terstir.
İŞTE ASIL DOGMA VE BAĞNAZLIK BUDUR! İspatlayınız dediğinizde sadece karşınıza geçip gülenlere LÜTFEN SADECE SİZ DE GÜLÜMSEYİNİZ VE UMURSAMAYINIZ.
Nasıl ki bilgisayarda bir işlemin birden fazla yolu varsa bu tür olumsuzlukların da birden fazla çaresi olabilir.
Doktor seçimi, beslenme seçimi, vücuttaki biriken elektriğin atılması vb. bir çok seçim gidişatı çok olumlu etkileyebilir.
Sadece dua etmek, hiç bir çaba sarf etmeden, emek vermeden de şifa beklemek ne derece doğrudur?
Zaten emek sarf etmek, zamanını bu işe harcamak da duanın, temenninin bir türevi değil midir?
