Sevdiğimiz Şiirler

Gönlümde güllere bedesten kurdum
Gül kadri bilmeyen paralar beni
Kemliğe pirim yok dostluktur derdim
Lakin dost kalemi karalar beni

Kalbimde kin varsa varsın kanasın
Düşmanım kınasın dostum kınasın
Nefsim, aşk narına sende yanasın
Diyar-ı gurbete süreler beni

Sevdim mi ben Allah için severim
Bilirim o Allah her zaman kerim
Pir Sultanım demiş bende hep derim
Dostun attığı gül yaralar beni

Yaralandı yürek kanım sızıyor
Ne acı ki dostum beni üzüyor
Güzellik dururken kötü yazıyor
Vurup balyoz ile kıralar beni

Kuruldak dert etme bunlarda geçer
Bu dünya bir handır her gelen göçer
Gassalın elinde kalınca naçar
Beyaz kefenime saralar beni

Mustafa Kuruldak

Bitme, bak, içtim, yürüdüm, kederlendim
 Denize girdim, üşüdüm, sana geldim.

 Düş bitmeden sen bitme.
 Bitmeden sevgi gitme…

 Bitme! Bak, koştum, savruldum, hep örselendim.
 Cıgara ziftlendim, ille de seni sevdim.
 Uzaklarda öyle çok kederlendim.

 Günler bitmeden bitme.
 Bitmeden hasret gitme…

 Bu yangın geceler, bu intihar.
 Gidersen paramparça yüreğimde ağıtlar!
 Bu dolunay gecenin göğsünü yarar.
 Benim göğsümde de sana geniş bir yer var.

 Düş bitmeden sen bitme.
 Bitmeden sevgi gitme...

 ~~Yılmaz Odabaşı~~

Hani yanlış açmazdı çiçekler
Hani yanlış doğmazdı güneş
Hani her ağaç bir bütündü
Hani bulutlar hangi biçimi alsa yanlış değildi hiçbiri
Hani yanlış değildi sevdamız
Güneş gibi ,çiçek gibi ,bulut gibi yanlış değildi.
Şimdi akan sular da yanlış ,durgun sular da
Yanlış uçuyor bütün kuşlar
Yanlış ağaçların yanlış dallarında yanlış yapraklar
Şimdi her şeyde bir eksiklik var
Hep yanlış yemişler sarkıyor dallardan
Ay yanlış yerde yanlış ışımış !

- Aziz Nesin -

                 BAYRAK

Ey mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü
Kız kardeşimin gelinliği, şehidimin son örtüsü.
Işık lşık, dalga dalga bayrağım,
Senin destanını okudum, senin destanını yazacağım.
Sana benim gözümle bakmayanın
Mezarını kazacağım.
Seni selamlamadan uçan kuşun
Yuvasını bozacağım.

Dalgalandığın yerde ne korku ne keder...
Gölgende bana da, bana da yer ver!
Sabah olmasın, günler doğmasın ne çıkar!
Yurda, ay-yıldızının ışığı yeter.

savaş bizi karlı dağlara gö.türdüğü gün
Kızıllığında ısındık;
Dağlardan çöllere düşürdüğü gün
Gölgene sığındık.

Ey şimdi süzgün, rüzgarlarda dalgalı;
Barışın güvercini, savaşın kartalı...
Yüksek yerlerde açan çiçeğim;
Senin altında doğdum,
Senin dibinde öleceğim.

Tarihim, şerefim, şiirim, her şeyim;
Yer yüzünde yer beğen:
Nereye dikilmek istersen
Söyle seni oraya dikeyim...!

Arif Nihat Asya

  Melal   


Açık denizlerde
Şaşırmış bir halde
Sal ile yol almış sakineyim.
Kalbimin mahsun halinden
Bilmem nasıl şikayet edeyim

Çileli ömrümün fakir hali neler söyler
Suskun çığlığım feryat ederken
Mütemadiyen hep susar bu dilim
Sinem yaralı
Ben yine sefilim
Ne kadar ah etsem de
Mahcup yine boynumu bükerim.

Boşver diyemiyorum hiç bir şeye
Kalbimden sancıları atıp feraha ermek isterken
Düşmüyorum yeter diyerek aczin eline
Sabır diliyorum sadece
Bekliyorum .!

Bilmemki aşk..
Ne vakit benimde muhtaçlığımı
Sevgiye hasret oldumu bilecek
Kırılmasın artık mahzun yüreğim.
Sessiz melalim..
Kanaatin kanatları altında
Beyaz güvercin misali
Ne kadar hicran ve üzüntü varsa
Kalbimi dağlayıp
Hıçkırığın kollarına bırakarak
Gönlüm yanarak
Lal olmuş bir halde susarak
Bekliyorum..

Meyzem

HATRINA DÜŞECEĞİM

Kopkoyu bir sis içinde bir akşam
Hatırına düşeceğim belki
Bir an ıslayacak yağmur yüzünü
Birden o tatlı demleri hatırlayacaksın
Sonra sıcak yatağında uzun uzun
Ağlayacaksın Ağlayacak.!

Boğazında bir şeyler düğümlenecek
Ah yanımda olsaydı diyeceksin
Tüm yıldızlar gülecek haline Ay'da göz kırpacak
İliklerine işleyecek bensizlik
Kahrolacaksın...!

Bir sigara tüttüreceksin ihtimal
Ufku seyredeceksin saatlerce
Bir rüzgar kopçalayacak yüzünü
Sonra hayalim gelecek karşına
Bir Şiirimi mırıldanacaksın
Hıçkıracaksın..!

Gönlünden atamadığın gibi kafandan da
Silemeyeceksin beni düşlerine gireceğim her gece
İnce bir hüzün bürüyecek yüzünü
Ve çırılçıplak gerçekleri o zaman
Anlayacaksın..!

Sonra bir şeyler yazmak isteyeceksin
Kafan gibi kaleminde işlemeyecek
Unutmak isteyeceksin her şeyi
Ama unutamayacaksın hiç bir şeyi
Kıvranacaksın.!

NECİP FAZIL KISAKÜREK

Avare Deli Gönlüm  


hayat;
Yaşayamadığım mutluluk borçlusun bana
Hiç bir zaman karşıma çıkmayan aşk
Özlem ve hasretle
Sımsıcak kavuşmalar borçlusun
Alamadığım sevgileri
Göremediğim tebessümleri
Ve yaşayamadığım daha ne varsa
Hiçbir zaman itiraz etmedim sana
kalpleri kararmış insanların içinde
Yaşadığım acılar hüzünlerim var
Daha bir çok acıyıda yaşatacaksın biliyorum

_______Hayat;Yinede yalnızlığım ve ben
________Seviyoruz seni..

Dünya denilen bu tozlu sahnede
Roller dağıtılmış hepimize
Boşluğa uzandı eller yarım kaldı sevmeler
Öfkelere yenik düştü sevdalar
Upuzun boylu boyunca
Karanlık bu hayat yolunda
Issız ve sessiz duvarlar içinde
Zindan misali karanlık izbe odalar içinde
Sesin çıplak duvarları kamçılarken
Alınyazımıza hüzün düşerken
Anladımki
Yalnızlık kaçınılmaz

_______Hayat;Yinede yalnızlığım ve ben
________Seviyoruz seni..


Bir umuttu yaşamak bir şeyleri paylaşmak belki
Değmeyin duygularıma ağlatmayın beni
Saatler akıp giderken zaman içinde
Ölüp ölüp dirilmek düşecek payıma zamandan
Her an yerinden çıkacak
Yüreğin cendere misali daralmış
Gamzelere çökmüş melal duygular
Kahkahalar bile sırıtır yüzlerde
Bir tiyatro oyununda yalnızlığım
Figüranlar bile terk etmiş sahneyi
Sen başrolde birinci perdesin ..
Yalın duvarlarda ses vermez
Yol başında kalmış avare
Limansız kalmışız
Kimsesiz..

______Hayat;Yinede yalnızlığım ve ben
________Seviyoruz seni..

Gönül sokağında yürek tek başına avare
Dilenci misali aşk sözcükleri
Sevgi fakiri gezer durur dillerde
Ne umutlar besledim sevgi uğruna
Delice yaşanan
Aşk ve sevdalar gördüm imrendim
Sevilmek uğruna yaşamak istedim
Elimizle katlettik tüm güzelikleri
Kıymetini değerini bilmeden
Bir köşe başında oturmuş
Yalnız bırakılmışız
Şimdi avare olmuş deli gönlüm
Bir köşe başında aşk dilenir ..!

Hayat;Ama yinede yalnızlığım ve ben
Seviyoruz seni....

                                     MEYZEM

"Eskisi kadar özlemiyorum seni,
 Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
 Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
 Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
 Biraz yorgunum..
 Biraz kırgın..
 Biraz da kirletti sensizlik beni !
 Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
 “İyiyimler” yamaladım dilime.
 Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
 Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
 Gel diye beklemiyorum artık,
 Hatta istemiyorum gelmeni..
 Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
 Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
 Benim derdim yeter bana banane !
 Alıştım mı yokluğuna ?
 Vaz mı geçiyorum, varlığından ?
 Tedirginim aslında,
 Ya başkasını seversem ?
 İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem.."

 Özdemir Asaf

FOTOĞRAF 

Resmine baktığım güzel kız, genç kız
Unuttum, Unuttum, Unuttum seni
Eski bir albümde durursun yalnız
Unuttum, Unuttum, Unuttum seni

İki harf, bir imza, bir tarih; garip
Besbelli üçü de mutsuz muzdarip
Aklımı zorlama karşımda durup
Unuttum, Unuttum, Unuttum seni

Bilemem aradan geçti kaç sene
Memleketin nere, kimsin adın ne ?
"Hatırla" diyerek bakma yüzüme
Unuttum, Unuttum, Unuttum seni.

ABDURRAHİM KARAKOÇ

DURUM..

Dünya debdil oldu durum değişti.
Kimi aya gider kimi cennete.
Dünya güzellendi itibar düştü,
Anne baba yoksun kaldı hürmete.

Bin dokuzyüz altmışyedi yılında
Çirkin sözler gezer halkın dilinde
Ud edep kalmadı kızda gelinde
Büyükler küçüğe gelir minnete

Bakmaz mısın insanların işine
Kötülükler doğar peşi peşine
Mezhep kavgasından din döğüşüne
Sanki varıp sığmamışlar cennete.

Kimisi söz verir sözünde durmaz
Hakikati doğru sözü duyurmaz
İşlediği suçun farkına varmaz
Ne yüzle varacağız ahirete

Kötülükler memlekete kök saldı
Fitnelik fesatlık arttı çoğaldı
Bu işin ıslahı Allah'a kaldı
Ulu Tanrım yardım etsin millete.

Tezvirlerin işi gider ileri
Yalancıya itibar çok ekseri
Hilekarın sahtekarın işleri
Yol açıyor rezalete nefrete.

Gitmiyor gönlümün kederi, yası
Doğru söyleyene diyorlar asi
Bitmez bu dünyanın kuru davası
Çekil Veysel bir köşe-yi vahdete.

AŞIK VEYSEL

HASRET

Şu dumanlı doruklarda
Boz şahinler uçmaz gayrı
Gözelerden ağı çıkar
Alperenler içmez gayrı

Obam yurdum talan oldu
Destanlarım yalan oldu
Yollar birer yılan oldu
Kervanlarım geçmez gayrı

Hani mavi denizlerim
Üç kıtada nal izlerim
Kör mü oldu bu gözlerim
Çaşıtları seçmez gayrı

Dilaver Cebeci

Seni seviyorum :Diyorum...
bunu kendi başıma söylemem bana acı veriyor,
ama bundan başka bir şey söyleyemiyorum ,
çok denedim ama ,
kalbim sen de durdu ,zaman burada tek bir dakika bile ilerlemiyor...
sende durduğu yer bir mezar bile olsa ,yinede kalbim oradan gidemiyor,
Bunu anlamak aslında kolay oldu ,
Başından beri bunun böyle olacağını zaten biliyordum,
ama her kurturmaya çalıştığımda defalarca bunu anlamak ,
Bunu çaresiz kabul etmek oluyor,
artık bunu kabul ediyorum
Kalbim ellerinde ,
ellerinde bana sonsuza  kadar bir mezar olsun...

KIRDIN KALBİMİ CANKÖRÜĞÜM

Ne zaman yağmur yağsa
Bir buluşma yeri olurdun
İstanbul'da rüzgâr soluklara
Mavisi yasaklanmış deniz
Kızıl tufanı yaratmadan daha
Ne zaman yağmur yağsa
Tarihin şiir tanığı olurdun
Yağmurdan sonra
Toprak kokusu bakışlılara

Tam otuz yıl nasıl kıydım sana
Bin zehirli duman arasında
Islığınla besteledim hep
En pembe çocuk düşlerini
Pan'ın flütünden mi kalma
Babam'ın dilsiz kavalından mı
Hep rüzgârla bir tuttum seni
Hani yolu yakın
Aşkı sonsuz kılan rüzgârla bir

Ey can içre cankörüğüm
Hangi kentin temiz havası
Yetmez oldu ki soluğuna
Çıkardın kendini ölüm doruğuna
Ölmek kolay değil cankörüğüm
Kalbimde sevinç gözesi pınarlar
Kalbimde yaşamak aşkı çınarlar
Ve bir nice coşkular coşkular
Sende onlar gibi yaşayacaksın
Akıp ırmaklara karışacaksın
Sırılsıklam bütün sevişmeleri
Yine soluğunla kurutacaksın






Adnan YÜCEL

KELİMELER...
Yarıda kalmış aşklarının hesapları içinde
Denizlere açıldı içimizden biri
Niçin gittiğini söylemeden.
Doyulmamış arzularla doluydu yelkenleri.
Yıpranmış kelimelerin verdiği güvenden.
Bulacak sanıyordu yenilikleri.
Her an bir yeni su vardı,
Her yeni suda bir yeni an.
Deniz, dalgalarıyla gösteriyordu dışından
Yaşananla düşünülenler arasındaki farkı.
Bitmiyordu köpüklerle renkler   
Bir başka damlada, bir başka ışıkta başlamadan.
Gözlerinin önünde bir oyun, ardında bir oyun.
Dışında ne varsa yeni, ne varsa gerçek.
Yeni manzaralarla gelen yeni duygular
Hani, eski kelimelerle olmasa
İnsanın ömrünce devam edecek.
Gözlerinin önünde bir oyun, ardında bir oyun.
Anladı,ölmekle yaşamanın birleştiği noktada
Yeni rüzgarlarla esen yeni korkulara
Yeniliklerini bağışlamayan kelimelerin
Nasıl düşman sığınaklar halinde direndiğini.
Anladı, bütün olmuşlarla olanların
Ve bütün olacakların
O kelimelerin içinde
Kendisine varmadan eskidiğini.

Özdemir ASAF

İmkansızım

Annelere özgü acılarım vardı
Duygulara hamileydim
Düşmemişti daha İçimden
Kapanmamış yaralar
Aile özlemiyse
Kanadı kırık kuşlardan sadece biriydi

Çocukça duygularımı
... ... Salmıştım yaban otlarına
Kendiliğinden büyüyen
İmkânsız bir meyve verecekti
Bir ömür beni sarıp sarmalayan

İmkânsızım
Mevsimlerden sıcaklık vakti
Başaklar açıyor yüreğimde
Dökülüyor tomurcuklar
Aşkın mahsulünü bırakıyor içime

Gönül sayfama hoş geldin
Yürek sızım
İçimin her sayfasını
Sana adadım
Ölümsüz kelimelerle doldur
Kalemi olsun çizgilerim
Hüzünlerimse mürekkebin
Doldur aşkınla
Sensizliğimde anlatacağım hikâyem olsun