Sevdiğimiz Şiirler

BÖYLEYMİŞ

Yanarmış yürek böyle
Islak bir yeşil sebebiyle
Kaçarmış insan kendinden
Nereye gittiğini bilmeden
Ağlarmış gizlice
Kurumuş toprağı ıslata ıslata
Severmiş de sevilmezmiş
Yalan da olsa gülermiş
Sebebini bilmeden

 YILMAZ ERDOĞAN

Ben hayatta en çok babamı sevdim

Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk

Çarpı bacaklarıyla -ha düştü ha düşecek

Nasıl koşarsa ardından bir devin

 

O çapkın babamı ben öyle sevdim

Bilmezdi ki oturduğumuz semti

Geldi mi de gidici - hep , hep acele işi

Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi

Atlastan bakardım nereye gitti

Öyle öyle ezber ettim gurbeti

 

Sevinçten uçardım hasta oldum mu,

Kırkı geçerse ateş, çağırırlar İstanbul'a

Bi helallaşmak ister elbet , diğ'mi oğluyla!

Tifoyken başardım bu aşk oy'nunu,

Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu,

 

En son teftişine çıkana değin

Koştururken ardından o uçmaktaki devin,

Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için

Açıldı nefesim, fikrim, canevim

Hayatta ben en çok babamı sevdim.
                                                   CAN YÜCEL

HIÇKIRIKLAR
Saatler bitmiyor yapayalnızım
Gülmek istiyorum,gülemiyorum
Sensiz olmak mıdır hep alınyazım
Bilmek istiyorum,bilemiyorum.

Esirgedin nazlı,hilal kaşını
Harap ettin çiçek kokan başını
Yüreğime akan gözüm yaşını
Silmek istiyorum,silemiyorum.

Sanki her şey efsaneydi,masaldı
Ayrılık ruhumu elimden aldı
Gözlerim yollara takılıp kaldı
Gelmek istiyorum,gelemiyorum.

Göğüs germek için acılarıma
Titreyişlerime,sancılarıma
Seni bir kez olsun avuçlarıma
Almak istiyorum,alamıyorum.

Saçılan bir köpük olmak dilinde
Boğulmak saçının ince telinde
Sır gibi sonsuza değin kalbinde
Kalmak istiyorum,kalamıyorum.

Unutuyor beni sırlı gözlerin
İçimde bir yara işliyor derin
Kulakların,dudakların,ellerin
Olmak istiyorum,olamıyorum.

Bölerek uykunu rüyalarına
O kucak dolusu hülyalarına
Gece gündüz uçup aynalarına
Konmak istiyorum,konamıyorum.

Deli gibi aşık olsa da güle
Kim acır çöllerde öten bülbüle
Bir gün alev alev yanıp da küle
Dönmek istiyorum,dönemiyorum.

Hıçkıra hıçkıra ağlamaktansa
Başına karalar bağlamaktansa
Bu yüreği her gün dağlamaktansa
Ölmek istiyorum ölemiyorum.

nurullah genç

ÖYLE BİR AyRILDIK Kİ...

Öyle bir ayrıldık ki kavuşmadık bir daha
Ben seni unutmadım sen beni unuttun mu
Öyle bir kırıldık ki barışmadık bir daha
Akmıştı gözyaşımız o anı unuttun mu

Ayrılırken pişmanlık duydu yüreklerimiz
Yutkunduk konuşurken tutulduk unuttun mu
Sevgimizle beslenen soldu çiçeklerimiz
Beraber emek verdik gülleri unuttun mu

Ayrıldık ayrılalı sevemedim kimseyi
Sana da söylemiştim ey güzel unuttun mu
Senin kadar gönülden özlemedim kimseyi
Ben seni sayıklarken sen beni unuttun mu

Adın geçtiği yerde yeniden sarsılırım
Yanında da öyleydim bilmem ki unuttun mu
Kıskanıyorum hala hiddetten kasılırım
Eskiden de öyleydim vefasız unuttun mu

Sen benim her şeyimdin yönümü belirleyen
Ardın sıra gelmiştim bıkmazdım unuttun mu
Bıraktığın gibiyim hasrettir ilerleyen
Ben senin yüreğini yıkmazdım unuttun mu


İbrahim Yavuzoğlu   

Sen sevmek nedir bilir misin?
Bilir misin kalplerin nasıl tutuştuğunu?
Sev desen sadece beni sever misin?
Bilir misin seven kalbin burukluğunu?

Sen gece geç saatleri bilir misin?
Bilir misin karanlıkta özlem ışıklarını?
Yalnızlıklarda bir isim nedir bilir misin?
Bilir misin yalnızlık şarkılarını?

Kağıt üzerinde teselli nedir bilir misin?
Bilir misin kurşunlardan da sert kurşunu?
Yazılan isimleri çizilen kalpleri bilir misin?
Bilir misin kötü haberin ne olduğunu?

Sen ağlamak nedir bilir misin?
Bilir misin gözyaşının ne olduğunu?
Sen gözyaşı selini bilir misin?
Bilir misin neler alıp götürdüğünü?

Sen gözyaşının tadını bilir misin?
Hiç tomucuklar süzüldü mü yanaklarından?
Sen sevmek nedir bilir misin?
Hiç bu sözcük döküldü mü dudaklarından?

Aşık maşuk varsa elbet aşk vardır
Yar aşkı bilmeyen kendine yardır
Aşk dediğin hem var hem yok diyardır
Yokta varı bul gez gezebilirsen

Bir dem ateştir aşk bir dem de sudur
Ne o aşk değildir ne de aşk o dur
Su damlar kalemden kağıt tutuşur
Yanma ıslanma yaz yazabilirsen

 Adımın önünde adın yazılı
Resmimin yanında resmin basılı
Sabrım sabıkalı sevdam azılı
Hasretin kanıma girdi girecek

Hangi mahkum çekmiş böyle işkence
Asmalı mı dersin bu kalbi sence
Ne gündüzüm gündüz ne gecem gece
Sensizlik kanıma girdi girecek

Aldığım her nefes sana yazılı
Korkarım ki sensiz ömrüm sayılı
Yüreğim tutuklu gönlüm cezalı
Hasretin kanıma girdi girecek.

Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.

Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi…
Ağladım.

Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu;
aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu
öğrendim.

Zamanı öğrendim.
Yarıştım onunla…
Zamanla yarışılmayacağını,
zamanla barışılacağını, zamanla öğrendim…

İnsanı öğrendim.
Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler olduğunu…
Sonra da her insanin içinde
iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.

Sevmeyi öğrendim.
Sonra güvenmeyi…
Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu,
sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu
öğrendim.

İnsan tenini öğrendim.
Sonra tenin altında bir ruh bulunduğunu…
Sonra da ruhun aslında tenin üstünde …

AKLIM SEFERİ

Kurşuna dizildim gördüğün yerde;
Vurulsun dediğin berduş, serseri...
Bu gece meyhane talimi yaptım;
Yüreğim emanet aklım seferi...

Arama emrine uydum da geldim;
Kalbimi avcuma koydum da geldim;
Gel diyen çağrını duydum da geldim;
Yüreğim emanet aklım seferi...

Vuslatın uzadı gülsün geceler;
Derdimi bin yerden bölsün geceler;
Kahrolsun, tükensin, ölsün geceler;
Yüreğim emanet aklım seferi...

Hercai mavisi kahır kızılı;
Bahtımızda 'çekeceksin' yazılı;
Şikâyetin maruzattan azılı;
Yüreğim emanet aklım seferi...

Hicran makamıyla yorduğun yeter;
Zülfikar gücüyle vurduğun yeter;
Dilinin ucuyla sorduğun yeter;
Yüreğim emanet aklım seferi...

Ali ALTINLI   

gecenin kuytusunda saklı ayışığı gözlerin
bakmalara doyamam
sana
neler / neler demek isterim de
hüznün tortusu çöker dilime
konuşamam
aşkın ürkek bir kuş elimde
katsam derim de
sığdıramam
özgürlüğe
tutsak bedenime
ahh be adam
var git yamacımdan
sana kıyamam

...
bir ceketin sırtında gitti gözlerim
boşluğumla bakıyorum
uzaklaşan topuklar altında ezildi yüreğim
karanlığımla yaşıyorum

o günden beri
koyun koyuna taşıyorum
aşkla ihaneti
başlamadan daha
ayrılığa kuruyorum saati
ve bir daha
kimse terk edemesin diye beni
ben / terkediyorum kendimi

Ayrı Düştüğüme

İçimde eridikçe buzlar
Sularında yine ben boğuluyorum
Ne bir teselli nede bir sığınak
Yine ben hüzünleniyor yine ben doluyorum

Anlatılmayan yaşanan cinsinden o boşlukta
Kayboldukça varlığın gözümde büyüyor
Tam bir ümitle şahlanan bakışta
Gözlerime inat yaşları gelemez diyor

Sen batan güneşe karşı durarak
Yine gelmedi diye attığım çığlıksın
Söylerken adını yarım bırakan
Boğazımda düğümlenen hıçkırıksın

Ben kendimi gidişinle bitirdim
Kaybolan yıllarda yüreğimi yitirdim
Gözden ırak gönülden ırak
Bir tenhada ağlarken bulup getirdim

Dünya gölgelikmiş evet çok doğru
Ama ben o gölgede de yer bulamadım
Herkes kendince duysa da bir çağrı
Ben sensiz yapamadım sensiz olamadım!......

Her zaman duamda seni diliyorum
Ve inan bu dillerim hep seni dileyecek
Çıkıp gelemeyeceğini de biliyorum
Ama bir çocuk bunu nerden bilecek!

Ziya Paşa Akyürek

Her Şey Uzaktadır

Uzaktadır her şey; gökyüzü, deniz,
Her an peşimizden koşan gölgemiz,
Özlenen limanlar, yanan yıldızlar.
Uzaktadır her şey; anneler, kızlar...
                         Ahmet Muhip Dranas

HATA...

Dön diye bakarsam yüzüme tükür;
Giderim diyorsun, durduğun hata...
Biz daha ölmedik, ölmedik şükür;
Hoşcakal sözünü yorduğun hata...

Sandın ki elinde ömürlük tapu;
Yıkılmaz vedayla sarstığın yapı;
Kapansın üstüne çarptığın kapı;
Ben geldim diyerek vurduğun hata...

Efkarım yüzümde nazarlık gibi;
Gözlerim yas tutan mezarlık gibi;
Düşmanla ettiğin pazarlık gibi;
Yalandan halimi sorduğun hata...

Kahır tesellisi hicran yarası;
Cebimde hükümsüz vuslat parası;
Yanımda sen değil gece karası;
Özledim diyerek sardığın hata...

Çabuk ol birazdan son nefesimi;
Verirken gerek yok duyma sesimi;
Teslime hazırım can kafesimi;
İdam sehpasını kurduğun hata...

'Açtığın yaralar derin mi derin;
Yekûnü beş kadeh tuttu kederin!..'


Ali Altınlı 

         ............................. ....

Tüyden hafif olurum böyle sabahlar

Karşı damda bir güneş parçası,

İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;

Bağıra çağıra düşerim yollara;

Döner döner durur başım havalarda.

Sanırım ki günler hep güzel gidecek;

Her sabah böyle bahar;

Ne iş güç gelir aklıma, ne yoksulluğum.

Derim ki: ´Sıkıntılar duradursun!´

Şairliğimle yetinir,

Avunurum.
                                              ORHAN VELİ