Sevdiğimiz Şiirler

         h.n.a

Can Yücel / Farkında Olmalı İnsan

 Farkında Olmalı İnsan…
 Kendisinin, Hayatın Olayların, Gidişatın Farkında Olmalı.
 Farkı Fark Etmeli, Fark Ettiğini De Fark Ettirmemeli 
 Bazen…
 Bir Damlacık Sudan Nasıl Yaratıldığını
 Fark Etmeli.
 Anne Karnına Sığarken Dünyaya Neden Sığmadığını
 Ve En Sonunda Bir Metre Karelik Yere Nasıl Sığmak 
 Zorunda Kalacağını
 Fark Etmeli.
 Şu Çok Geniş Görünen Dünyanın, Ahirete Nispetle Anne 
 Karnı Gibi Olduğunu
 Fark Etmeli.
 Henüz Bebekken ‘Dünya Benim!’ Dercesine Avuçlarının Sımsıkı Kapalı
 Olduğunu, Ölürken De Aynı Avuçların ‘Her Şeyi Bırakıp 
 Gidiyorum
 İşte!’ Dercesine Apaçık Kaldığını
 Fark Etmeli.
 Ve Kefenin Cebinin Bulunmadığını Fark Etmeli.
 Baskın Yeteneğini
 Fark Etmeli Sonra.
 Azraillin Her An Sürpriz Yapabileceğini,
 Nasıl Yaşarsa Öyle Öleceğini
 Fark Etmeli İnsan
 Ve Ölmeden E vvel Ölebilmeli.
 Hayvanların Yolda Kaldırımda Çöplükte
 Ama Kendisinin Güzel Hazırlanmış Mükellef Bir Sofrada 
 Yemek Yediğini
 Fark Etmeli.
 Eşref-İ Mahlukat (Yaratılmışların En Güzeli) Olduğunu
 Fark Etmeli.
 Ve Ona Göre Yaşamalı.
 Gülün Hemen Dibindeki Dikeni, Dikenin Hemen Yanı 
 Başındaki Gülü
 Fark Etmeli.
 Evinde 4 Kedi 2 Köpek Beslediği Halde
 Çocuk Sahibi Olmaktan Korkmanın Mantıksızlığını
 Fark Etmeli.
 Eşine ‘Seni Çok Seviyorum!’ Demenin Mutluluk Yolundaki 
 Müthiş Gücünü
 Fark Etmeli.
 Dolabında Asılı 25 Gömleğinin Sadece Üçünü Giydiğini, 
 Ama Arka
 Sokaktaki Komşusunun O Beğenilmeyen Gömleklere
 Muhtaç Olduğunu
 Fark Etmeli.
 Zenginliğin Ve Bereketin, Sofradayken Önünde Biriken 
 Ekmek
 Kırıntılarını Yemekte Gizlendiğini
 Fark Etmeli.
 FARK ETMELİ.
 Ömür Dediğin Üç Gündür,
 Dün Geldi Geçti Yarın Meçhuldür,
 O Halde Ömür Dediğin Bir Gündür,O Da Bugündür.

BAĞLANMAYACAKSIN
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.

Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de
korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait
olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, Hem
de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak...
Can Yücel

UYKUSUZLUK
Uykusuzluk ve pencerede bir kedi
Gece boyu hiç konuşmadan durdu.
Yağmurlar yağdı, dindi,
Pencerede hep kedi,
Ne geceye girdi, ne de uyudu,
Baktı, baktı, baktı,
Belli değildi doğmadığı, doğduğu.

Sanki ona bir zaman
Hadi minderden in dendi,
O da şimdi, yola çıkıp bir duygudan
Pencerenin dışında duran
Bir geceden indi, odaya girdi
Dedi:
Hadi şimdi sen de in uykundan.

Sevdi mi, sevmedi mi, belli etmedi.
Sürdürüp suskunluğunu
Bekledi.
Şimdi eski uykusuzluğunu
Yeni huysuzluğu besledi.
Aaaa..
Kedi bu uykunun içindeydi.

Ankara yolundaydı bir gece,
Bir gün Marmaris yolundaydı kedi.
Bütün uyku kapılarının önündeydi.
Mırmırları, tırmalamalarıyla
Bir kadının düşlerindeydi
Ve bütün hırçınlığıyla
Anılarının önündeydi.

Özdemir ASAF

MİHRİBAN ( UNUTURSUN)

“Unutmak kolay mı? ” deme,
Unutursun Mihriban’ım.
Oğlun, kızın olsun hele
Unutursun Mihriban’ım.

Zaman erir kelep kelep..
Meyve dalında kalmaz hep.
Unutturur birçok sebep,
Unutursun Mihriban’ım.

Yıllar sinene yaslanır;
Hâtıraların paslanır.
Bu deli gönlün uslanır...
Unutursun Mihriban’ım.

Süt emerdin gündüz-gece
Unuttun ya, büyüyünce...
Ha işte tıpkı öylece
Unutursun Mihriban’ım.

Gün geçer, azalır sevgi;
Değişir herşeyin rengi
Bugün değil, yarın belki
Unutursun Mihriban’ım.

Düzen böyle bu gemide;
Eskiler yiter yenide.
Beni değil, sen seni de
Unutursun Mihriban’ım.

 ABDURRAHİM KARAKOÇ

Değişir rüzgarın yönü
Solar ansızın yapraklar;
Şaşırır yolunu denizde gemi
Boşuna bir liman arar;
Gülüşü bir yabancının
Çalmıştır senden sevdiğini;
İçinde biriken zehir
Sadece kendini öldürecektir;
Ölümdür yaşanan tek başına
Aşk iki kişiliktir.

Bir anı bile kalmamıştır
Geceler boyu sevişmelerden;
Binlerce yıl uzaklardadır
Binlerce kez dokunduğun ten;
Yazabileceğin şiirler
Çoktan yazılıp bitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Avutamaz olur artık
Seni bildiğin şarkılar;
Boşanır keder zincirlerinden
Sular tersin tersin akar;
Bir hançer gibi çeksen de sevgini
Onu ancak öldürmeye yarar:
Uçarı kuşu sevdanın
Alıp başını gitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Yitik bir ezgisin sadece,
Tüketilmiş ve düşmüş, gözden.
Düşlerinde bir çocuk hıçkırır
Gece camlara sürtünürken;
Çünkü hiç bir kelebek
Tek başına yaşayamaz sevdasını,
Severken hiçbir böcek
Hiç bir kuş yalnız değildir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Ne yormak istedim seni ,
ne de yormak kendimi..
çok çalıştım gitmeye de ,
kalmaya da..
ikiside aynı acı , ikiside rezil.
daha öncede gitmiştim ama ,
böyle kalarak değil !

 Can Yücel

Başımla gönlümü edemedim eş;
Biri yüz yaşında, biri yirmi beş.
En sonunda sardı saçağı ateş;
Varlığım arada kaynadı gitti...

Başım dedi: Dinlen; gönlüm dedi: Koş!
Başım dedi: Durul; gönlüm dedi: Coş!
Başım yüreksizdi, gönlüm başıboş;
Varlığım arada kaynadı gitti..

Bütün insanları dostun bil, kardeşin bil kızım
 Sevincin ürünüdür insan, nefretin değil kızım
 Zulmün önünde dimdik tut onurunu
 Sevginin önünde eğil kızım.
 [Ataol Behramoğlu]

HÜZNÜN ŞAİRİ DİYECEKLER

Tattım ne kadar hüzün varsa hepsini bir bir
Hüzzam bestelerin ezgilerine kattım hüzünlerimi
Bana şimdilik güllerin, denizlerin şairi diyorlar
Yarın hüznün mısralarında dolaşan adam da diyecekler
Bunu biliyorum, mısralarımdan hüzünlü sular içiyorum
Geçiyorum mısralarla dolu dizgin şiir ırmaklarımı
Dolunay doğarken sini sini yüreğimin üstünde
Gökyüzü tarlalarından, 'gök ekinleri' biçiyorum...

CELALETTİN KURT

BİR YAVRU YOLLADIM GURBET ELLERE
Bir yavru yolladım gurbet ellere,
Emaneti sana Boz Atlı Hızır.
Seni bekçi derler de nice ellere,
Emeneti sana Boz Atlı Hızır.

Ah nice günler gördüm aklı karalı,
Nice günler gördüm dertli çareli.
Bir yavru yolladım yürek yaralı,
Emeneti sana Boz Atlı Hızır.

Haktan bize bizden halka zulüm yok,
İmanım var vadesize ölüm yok.
Senden başka kanadım yok kolum yok,
Emeneti sana Boz Atlı Hızır.

Pir Sultan Abdal’ım böyle m'olacak?
Beklerim yollarda yavrum gelecek.
Analı babalı murad alacak,
Emeneti sana Boz Atlı Hızır.

Pir Sultan Abdal

Bugün Pazar

Bugün pazar.
Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.
Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün
bu kadar benden uzak
bu kadar mavi
bu kadar geniş olduğuna şaşarak
kımıldamadan durdum.
Sonra saygıyla toprağa oturdum,
dayadım sırtımı duvara.
Bu anda ne düşmek dalgalara,
bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.
Toprak, güneş ve ben...
Bahtiyarım...


Nazım Hikmet Ran

Dua
Senin ak alnından gök gözlerinden
Önce dallar sonra yapraklar öpsün.
Eğilsin yıldızlar tutsun elinden
Gecelerden sonra şafaklar öpsün.

Aşk diyorlar en mukaddes hayale
Ve sen de düşesin o sonsuz hale
Hazdan dudakların olsun bir lale
Güller, karanfiller, zambaklar öpsün.

Sende kemal bulmuş renk, şekil, biçim
Yaşamanın öz suyusun bir içim
Olanca suların sağlığı için
Seni her gün göller, ırmaklar öpsün.

Kumral saçlarında nisan yağmuru
Yazın ak yüzünden gölgenin moru
Ağzından en serin, hem de en duru
Kayalardan akan kaynaklar öpsün.

Çimenler okşasın ayaklarını
Çiçekler koklasın parmaklarını
Ben öpmeden önce yanaklarını
Varsın teller, tüller, duvaklar öpsün.

Kıskançlık çakılı kazıktır serde
Bölünsün bu rüya en tatlı yerde
Seni canlı kullar öpmesinler de
Kefenler sarılsın, topraklar öpsün..

abdurrahim karakoç..

Üç harf yanyana kaç şekilde gelir bilir misin?
 aşk dersin…
sen dersin…
ben dersin…
sen, ben biter; biz dersin.
 gün gelir git dersin…
peki ” dur” kelimesinden haberdar değil misin?
 dur demeyi bilmez misin?
… git demek kolay; dur
 diyebilecek kadar yürekli
 misin?
Can Yücel