Sevdiğimiz Şiirler

Hasret kalmisiz,yuregi guzel insanlara..
Cemal sureyya

Sana çirkin dediler, düşmani oldum güzelin,
Sana kafir dediler, diş biledim Hak'ka bile.
Topladin saçtigi altinlari yüzlerce elin,
 Kahpelendin de garez bagladim ahlaka bile...

 Sana çirkin demedim ben, sana kafir demedim,
Bence dinin gibi küfrün de mukaddesti senin,
Yaşadin beş sene kalbimde misafir demedim.
 Bu firar aklina nerden, ne zaman esti senin?

Zülfünün yay gibi çelik tellerine
Takilan gönlüm asirlarca peşinden gidecek.
Sen bir ahu gibi dagdan daga kaçsan da yine
Seni aşkim canavarlar gibi takip edecek...

Faruk Nafiz Çamlıbel

SEVGİLİM

Sevgilim,
yetimim benim,

aylar nasıl geçiyor zaman hiç geçmezken

kapılar kapalı, dünya buzlu can
uyuşmuş gözlerimin önünde
hayat akıp gidiyor hiç kımıldamadan

ikimizin yerine dinliyorum
sevdiğin şarkıları
siyah tişörtünü giyiyorum yatarken
gömleklerini, kazaklarını, kokunu
senin rüyalarını görüyorum ölür gibi uyurken
gün boyu elimde kahve fincanı

kapıyı açmıyorum
telefonlara çıkmıyorum
başını bekliyorum geleceği olmayan hatıraların

Sevgilim,
yetimim benim,
nasıl da kayıtsız gülüyorsun hayata
öldüğünden haberi yok fotoğraflarının

Kasım 1998

MURATHAN MUNGAN

Boşa bağlanmamış bülbül gülüne
Kar koysam köz olur aşkın külüne
Şaştım kara bahtın tahammülüne
Taşa çalsam ezilmiyor Mihriban

Tarife sığmıyor aşkın anlamı
Ancak çeken bilir bu derdi gamı
Bir kördüğüm baştan sona tamamı
Çözemedim çözülmüyor Mihriban

Abdurrahim Karakoç

Şimdi Değil
Herkes yatınca senin de uykun gelir
Ölmek belki de böyle bir şeydir,
Ömür bittikten sonra kalan malzeme
Verirler onları, bilmezsin, kime?
Sulardan geçmeye etsinler devam..

ibrahim tenekeci..

 

         h.n.a.

Ey yar, bu mektubu aldığın demde
Kara topraklara verdim kendimi...
Herşey bana engel oldu alemde,
Bir çoşkun nehirdim, yıktım bendimi.

Benim gönlüm doğusundan deliydi;
Başka dünyaların saşkın seliydi...
Bunun böyle olacağı belliydi...
Her şey biter sel yerine döndü mü...

Dünya durmaz, bahar olur, kış olur,
Belki senin gözün yaş olur,
Ben garibim, benim gönlüm hoş olur,
Sevdiklerim ayda yılda andı mı...

Yıldız olur sana ışık tutarım,
Bülbül olur pencerende öterim.
Yer altında belki rahat yatarım
Yer üstünde çektiklerim dindi mi...

Şimdi yaşamayı tatlı bulursun,
Koşarsın, gülersin, tez yorulursun,
Bir gün olur yine bana gelirsin
Deli gönlün yaşamağa kandı mı...
                                             Sabahattin ALİ/Son Mektup

         h.n.a.

Ey dağların dertlerini dinleyen rüzgar!
Benim artık yalnız sana itimadım var.
Gelmiş gibi uzaktaki bir seyyareden
Yabancıyım bu gürültü dünyasına ben.
Etrafımın sözlerine aklım ermedi,
Etrafım da bana asla kulak vermedi.
Senelerden beri hala anlaşamadık,
Ben de kestim anlaşmaktan ümidi artık.
Gözlerimde hakikati sezen bir nurla
Etrafımı süzüyorum biraz gururla.

Bir dürbünün ters tarafı gibi bu dünya
En büyük şey, en asil şey küçülür burda.
Burda yalan para eden biricik iştir,
Burda her şey bir yapmacık, bir gösteriştir.
Kimi coşar din uğruna geberir, yalan!
Kimi gider vatan için can verir, yalan!
Bir filozof yetmiş eser yazar, yalandır;
Bir kahraman istibdadı ezer, yalandır.
Şairlerin büyük aşkı fani bir kızdır,
Bu dünyada herkes sinsi, herkes cılızdır.
Ne hakiki aşktan burda bir çakan vardır,
Ne de onu görse dönüp bir bakan vardır,
Her büyüklük cüzzam gibi dökülür burda,
En muazzam ölüm bile küçülür burda

SEVDİĞİM

Bir ayrılık yankısı var nefesinde…
Kelimeler buz tutarak düşüyor dudaklarından.
Ellerin, ellerimi öksüzlüğe bırakıyor,
Gözlerin rotasını değiştiriyor, uzaklaşıyor gözlerimden.
Ey bakışlarına aşktan öte mana verdiğim..!
Bıraksan da ellerimi hicranınla,
Yüreğimden tutuyorsun sevdiğim!

Bir deprem sarsıntısı var sözlerinde…
Kelimeler çatırdayarak dökülüyor dilinden.
Ayakların ayrılığa dolanmış, hep geriye atıyor…
Adım adım çiğniyor, eziyorsun canımı derinden.
Ey gözlerine yedi kat püsküllü alem serdiğim..!
Konuşsan da ayrılığı intizarınla,
Yüreğimde susuyorsun sevdiğim!

Bir nehir uykusuzluğu var gözlerinde…
Kelimeler ıslanarak sızıyor nefesinden.
Sen rüyaları uyandırırken göz kapaklarımda,
Cümleler boğularak uzanıyor yürek kıyısına birden.
Ey kaşlarına uçurum meltemiyle değdiğim..!
Vursan da anıları bizarınla,
Yüreğime gömüyorsun sevdiğim!

Bir yangın telaşı var adımlarında…
Kelimeler tutuşarak firar ediyor sesinden.
Ay ışığına dayarken bu sisli bakışlarımı,
Kim bilir hangi şehrin sokak lambalarında üşüyecek gölgen.
Ey adına, şahikalarda açan gonca dediğim..!
Kaçırsan da aydınlığı ruhsarınla,
Yüreğimi söküyorsun sevdiğim!

Kadim Dolunay

Nur düşer kalbine açılır bir pencere,
Açılır gölgeler gerçeğe perde perde.
Anlarsın ki;
Bu alem gerçekte bir serapmış.
İçini yakan özlem,
ALLAH’a kavuşmakmış...

Muhsin Yazıcıoğlu

Dünya durmaz, bahar olur, kış olur,
Belki senin gözün yaş olur,
Ben garibim, benim gönlüm hoş olur,
Sevdiklerim ayda yılda andı mı...

Yıldız olur sana ışık tutarım,
Bülbül olur pencerende öterim.
Yer altında belki rahat yatarım
Yer üstünde çektiklerim dindi mi...

Şimdi yaşamayı tatlı bulursun,
Koşarsın, gülersin, tez yorulursun,
Bir gün olur yine bana gelirsin
Deli gönlün yaşamağa kandı mı...
                                             Sabahattin ALİ/Son Mektup

Her eylem yeniden diriltir beni
Nehirler düşlerim göl kenarında.

Doğ ey güneş erit taştan adamı
Ve kurut taşları diken elleri.

Kurtuluş haberi olsun dünyaya,
Ayırma üstümden bir an gölgeni 

Ey deprem gel yetiş bu şehirlerin
Doğayı çarptıran konumlarına.

Babamın gölgesi koruyor beni
Ah ne güzel şehir bu eski şehir.

Dönüştür ey kalbim bahçeli eve
Anlamı ezen o makinaları.


Mehmet Akif İnan
 

Bırakıp Gittiğin Kadarız


Bir dönüşle dönüyoruz
Yorgunuz, tenimiz esmer
İçimizde mağrur bir hüzün
Yaralarımız var eczası olmayan vurgunlar
En çok kadınlarımıza yakışan ağlamakla
En çok erkeklerimize dokunan çaresizlikle
Yaklaşıyoruz hayatın ikindisine
Biraz daha yaklaşıyoruz
Bir el uzatımında akşamın alacasındayız

Bu
Senin gidişinin hemen ertesinde
Dudaklarımızın kuruduğu
Suların çekildiği
Kızıl Denizin Diclenin
Önümüzde Musa elimizde asa ile
Yarıp geçtiğimiz Nilin
Ve eteklerimizi savura savura
Tükettiğimiz birlikteliğimizin ardından
Kayıp giden yıldızların şarkısı gibiyiz

Bir dönüşle dönüyoruz
Ne güzel oluyordu
Sağımıza dönüp seni görünce
Ne güzel oluyordu
Düştüğünde önümüze
Adı safranlara sarılı bir aşk gibi maceramız
Adı kıskanç kervanların zümrüt yüklerinde yazılı
Adı Leyla
Bir vaveyla kadar dokunsanız ağlamaklıyız

Bir dönüşle dönüyoruz
Belki baksak arkamıza ordasındır
Bu efsunu kaybetmek istemiyoruz
Hiç bir şeyini istemiyoruz aslında dünyanın
İncisini yakutunu ipek yumuşaklığını yastıkların
Bebeğin yüzümüze dokunuşunu istemiyoruz
İşlerimizin limanlığını
Ocağımızın sıcaklığını bile istemiyoruz

Bir dönüşle dönüyoruz
Seni unutmamak için şaşkın
İnanmamak için ölümüne inanıyoruz

Gittin mi aramızdan
Elini çektin mi üzerimizden
Bizi yetim
Şehrini öksüz bıraktın mı
Ne yapalım işte
Ağlamamayı beceremiyoruz
Isırdıkça kanayan dudaklarımızdan
Dökülen boş sözlerle birbirimize soruyoruz
Hava nasıl
Saat kaç
Yine çayırların yeşilliğinde otlayan kuzularımızın arasındayız
Yine çayırların üstünde matem işliyoruz
İnceldiği yerden kopan dünya
Bir araftan yol bularak başımıza düşüyor
Gökkubbe patlıyor tepemizde
Hissediyor anlıyor ama anlatamıyoruz

Bir dönüşle dönüyoruz
Bırakıp gittiğin kadarız
Hiç yağmur yağmıyor
Yorgunuz, tenimiz esmer
İçimizde mağrur bir hüzün
En çok kadınlarımıza yakışan ağlamakla
En çok erkeklerimize dokunan çaresizlikle
Yaklaşıyoruz hayatın ikindisine
Ne yapalım
Hiç yağmur yağmıyor
Sensiz yürüyünce
Bir dönüşle dönüyoruz
Kıyamet bize
Kıyamet bize
Sen yinede merhamet et bize
Merhamet et bize
Merhamet et bize


İbrahim SADRİ