Sevdiğimiz Şiirler

HAYAT
Vahşi doğadaki ceylandır hayat,
Canavarlar iştahlanır görünce,
Sürekli kaçarsın vermezler rahat,
Yaşam bir kavgadır, kaçış işkence...
Ahmet Günbay Yıldız

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme, artık neye yarar?
 
Necip Fazıl Kısakürek

ikimizdik, sen ve ben, bir çiçekle
 onun tomurcuğu arasında bir yerde;
 öylece durur muyduk, ikimiz gibi?
 dâima birlikte olurduk hüzünlerde...

 anımsar mısın, yaz günü, bir bahçeyle
 gizledikti kendimizi birbirimizden;
 sen ve bahçe, ben ve bahçe, sen ve ben:
 akşamlar derlerdik her ikimizden...

 üşürüz, çünkü uzağız şimdi o yazdan;
 ey, birazdan bir yazdan geçer olan, ey!
 kimbilir ne anlama geliyor artık,
şu eskiden “hüzün” dediğimiz şey?
                            Hilmi YAVUZ

Yaz bitti
Yaza dair ne varsa kaldı geride
Balkon sefaları
Kapı önü oturmaları
Yazlık çay bahçeleri
Pencereden taşıp gelen
Çocuk sesleri...
Yaz bitti
Sokaklarda artık
Suskunluğun ayak sesleri.
Aslında şairin dediği gibi
"Yaz bitti
Yaz bitti
Yaz bitti
yalnızca
Üşüyorum şimdi"

Mağlup mu desem mahcup mu?
Ama ikisi de değil...
Ben garip,
Sen güzel,
Dünya umutlu..

Hayatın tuzağına düştük, sevginin uzağına.
Al gel beni bin yıllık çarmıhına.
Yorgun bedenimi taşla.
Toprağına götür beni, hüznünle birlikte göm beni bağışla..

"Sabahın seheri günden ileri,
Ben kimi sevmişim senden ileri..."
_______________KARACOĞLAN

gurbet sende pamuklarsa
gece aya ordan doğar
şiir acıya çullanır
ilkyaz düşeli beridir
giden ben değilim, yoldur
dili söyleyen sevdaysa
mektubum kalbime yollanır
nehir kuşa batsa birden
aksa tersine aksa
batsa kül, batsa turna
 ve batsa...
ve benim bir yanım ki ferhadsa
 bir yanım dağdır
hasret, kuluğunu? vurduğum yerdir
ateş, kül ile dağlanır

HASRET
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Yüz yıldır bekliyor beni
bir şehirde bir kadın.
Aynı daldaydık, aynı daldaydık.
Aynı daldan düşüp ayrıldık.
Aramızda yüz yıllık zaman,
yol yüz yıllık.
Yüz yıldır alacakaranlıkta
koşuyorum ardından.

Dünya durmaz, bahar olur, kış olur,
Belki senin gözün yaş olur,
Ben garibim, benim gönlüm hoş olur,
Sevdiklerim ayda yılda andı mı...

Gecenin üçüdür en uygun zaman, bahse girerim
düşünün: sabah çok yakın
oysa ışıltı yok ortalıkta
nerdeyse gece bitmiş ama sürmekte karanlık
henüz uyanmış bazıları
henüz uyumamış bazıları
bazıları uyanmış uykusuna doymadan
bazıları uykusuna varmadan doymuş.....

şehir bulutlanır
küskün bir yüreksin kapımda
yıkılan dayanaklar altında
                         kalırsın çocuk tesellisi
                kadar
aşkın yanılsamasına ne sen ne de ben
dalıp da çıkabiliriz   sevgili

         h.n.a.

O günden sonra kuracak güzel bir cümlem olmadı hiç
dünya için.
Rüyalarım tüller ve silahlardan bu yana sisli
Kıvrılıp giden dalgın bir yol, yolda eski bir taş,
Limanda bağlı bir tekne, yosunlu bir halat gibi durdum..
 
Uzağımda açık denizdi o yürüdü gitti
Ben kıyıda ıssız bir ev, ince boğazda gıcırdayan tahta iskele,
iskelede bir lastik, az ilerde turuncu bir şamandıra,
İçimde kuzeyden bir hatıra aksiyle durgun suya vurdum..
 
Bir siyah beyaz kare içinde, hepsi hepsi bir hatıra işte
Bıraktın, unuttum, unutuldum..
 
Seni kırdığım yerden beni de kırdılar,
Ben hiçbir cümleyle ağlayamam artık seni..

birkan keskin..

Eskiden bir adım vardı,Umudum feryadım vardı,
Şimdi ben o ben değilim
Yolumu bilmiyorum gülmüyor ölmüyorum
Bu hayat yordu beni bildigin gibi değil
Daglarım devriliyor gençligim savruluyor
Bir ayaz vurdu beni bildiğin gibi değil

Eskiden mevsim seçerdin, solardın çiçek açardın
Şimdi ben o ben değilim,
Bir nefes bir adım var Bilmem ne günahım var
Vedalar sardı beni bildiğin gibi değil

Şehrin en karanlık yerinde duruyorum
Haydi vur beni, hiç ümidim kalmadı
Tutunacak bir dalım,
Başımı yere eğmeden mazlum yerine koyma
Allı pullu düşlerim vardı oysa
Bir hayat böyle tersine dönmez
Bir yiğit böyle harcanmaz
Dağlara taşlara bağırasım geliyor
İçim yanıyor içim bildiğin gibi değil

Bu bir hikayenin bitişimidir
Bu kanlı bir vedamıdır
Bu son savaşçının yediği kurşun
Bu son kalemin de düşüşümüdür
Dalgaların çekilişi, bayrakların yıkılışı
Bu şarkıların susumuşudur
Ömrüm kanıyor ömrüm
Bildigin gibi değil

Ben bu hayata asiydim öyle değil mi
Bir yıldız kaydı ömrümden
Bende yenik düştüm
İşte herşeye sırtımı dönüp koşuyorum
Sarı güller kahrolsun
Islak gözler beyaz mendil kahrolsun
Bu kaldırım bu nezaket mutluluk dilekleri
Canım yanıyor canım bildigin gibi değil