Sevdiğimiz Şiirler

Eyyy!
Güz yaprakları kadar sararmış ,
Aşkın denizinde ateşleri söndürecek kadar harlı gönül.
Susuverdi sanki dünya.
Kıyamet gelmişti çoktan biçare kimsesiz gönlüme,
Yokluğun,solgun bir çiçek gibiydi bende,
Kıyametle birlikte ölmüştü,
Solgun boynu bükük gül...
İşkence çeker gibiydi sessiz haykırışlarım,
Ya alamadığım nefeslerin hesabı kimde kaldı,
Yoo,
Gidemezsin,
Kendini benden koparamazsın
Yapamazsın,...
Ölürüm,
Feryatlarım bırakmaz seni.
Yoluna set olur bu gönlüm.

Hamuşlukla sınanıyor dilim
Şairinde dediği gibi;
Lambada yanan ateş üşüyor ...
Aşkı böylesine bir cümle daha anlatabilir miydi?
Bilinmez...

Şiir bakışlı güzel,
Hasretinden geçtiğin yollar bile eridi tükendi,
Kaderden suâl sorulmaz amma,
Soruyorum işte...
Neyi sorduğumu bile hatırlamıyorum şimdi...
Dilim gibi kalbimde kelimelerini yitirmiş gördün mü?
Artık yazacak kelime kalmamış gülüm,
KAL-MA-MIŞ...
Kelimeler; hatta harfler yolunu kaybetmiş seni ararken,
Ama nafile işte onlarda benim gibi kaybolmuşlar boşlukta...
Sadece ve sadece geriye iki şey kalmış....
HASRET ve GÖZYAŞI
              Rukiye Büyüker

Gök gürültüsünden mi korkarsın sevgili.
 Sesimi sakladım bulutların içinden.
Özlemini giyinmişler.
Avazı çıktığı kadar seni sana anlatıyorlar ey yar. Hem karanlığımı sesimle aydınlatıyorum sevgili.
 Katransı bir geceyi sana yoruyorum.
 Yürüyen gemilere yüklüyorum hasretinin devasa büyüklüğünü.
Kavuşmamıza atfedilmiş binlerce şiir var gökyüzünün eteklerinde.
 Sakın korkma sevgili.
Çığlık çığlığa ben düşüyorum gözlerine.

Sana geldiğim yolları şahit tuttum sevdama. Bulut bulut özledim seni.
Toz toprak çiçek dal ne varsa yüklendim sana gelirken sevgili.
 Uzadıkça mesafeler ben daha da yakınlaştım sana.
 Yanında olamamanın acısını/ boşluğunu, özleminin büyüklüğü ile kapattım.
 Çıkan her yol ve varış yeri yüreğin olan her bilet varlığına hediye edilmiş bir Cennet bahçesiydi sevgili..
Zaman, bizi çoktan es geçse de,
Bir bavul dolusu umutlarınla,
Bir vapur iskelesinde beni bekle.
Ben tam zamanında
Hayatı “sevda” geç’e,
Bir nihavent şarkının notasında
Sana gül’ümsüyor olacağım sevgili…

İsmail Sarıgene

gözler

sorar yüreğe:

‘kıskanırım seni!’

der,

'benim göremediğimi

nasıl görebilirsin sen? ’

yanıtlar yürek

gülümseyerek:

'senin göremediğin zaten

bir tek ben.

Aziz Yavuzdoğan

Zamanı durdururum yüreğimde
Sensiz geçtiği için,
Akrep yelkovana küskündür,
Şu bozuk saat çalışsa benim için ölümdür,
Bil ki akrep yelkovanı geçerse,
Atan bu yüreğim durur,
Bırak bozuk kalsın, hiç değilse;

Bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur..

Turgut Uyar

ANLAR
Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde, daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
Çok az şeyi
Ciddiyetle yapardım.

Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim bir çok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar. Siz de anı yaşayın.
Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.
Eğer yeniden başlayabilseydim,
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.
Ama işte 85′indeyim ve biliyorum…
ÖLÜYORUM…

Jorge Luis BORGES

Bakmayın siz benim öyle olgun göründüğüme,
Annemin ördüğü saçlarla duruyorum özümde..
Ne kadar yaşlansam nafile..
Bir yanım çocuk hala,
Saklambaç oynar kendiyle...
..................

Ey Canımın Canı ..

Yüreğimin Tuvaline Çiziyorum Seni..!

Güler Yüzünü

Sıcacık Yüreğini

Cana Can Katan Bakışlarını

Umut Dağıtan Sözlerini ..

Ruhuma Dokunan Şiirlerini

Dünya Bir Yana Sen Bir Yanasın Sevdiğim

Bil İsterim..!

Sitem
Ben ona sıkıntılı güz günlerinde
Yedi renkli yaz yağmurları dilemiştim
Kırmak istememiştim duygu filizlerini
Büyük bir ustalıkla susturup içimdeki uğultuyu Rüzgarımı olanca yumuşaklığıyla salmıştım üzerine
İncinmesin diye tek
Acıyı bile ters yüz eden
İncelikli bir gülümsemeyle yüzümde
Ben ona gittikçe soğuyan zamanlarda
Sıcacık bir sığınak olayım istemiştim
İnsanlar içinde üşüdükçe
Güvenle gelebileceği
Kuşların kanatları neden vardır?
Bir insan neden ağlar yarı yaşına gelince? Bulutlar gökyüzünün yükü müdür, süsü müdür?
Tutsağı mıdır rüzgarın, sevgilisi midir?
Konuşayım istemiştim bir yüreğin dilince
Yanıtı olmayan sorularda boğmak istememiştim
Ben ona sabah olamasam da
Dingin bir ikindi olayım istemişimdir
Herşeyin usul usul durulduğu saatlerde gelsin
Yüzünde uçuk bir gülümsemeyle
Yaslasın yorgunluğunu gövdemin yaşlı çınarına
Serip üzerine yapraklarımın ağırlıksız yorganın
Dinlendireyim istemiştim
Üşütmek istememiştim.
Ben ona ne istemişsem bu yalnızlık aylarında Gecikmiş...
İnce...
Güzel ve uzak...
Biraz da kendime istemiştim
Sevgi adına...

Şükrü Erbaş

Nereye akıyor, bu insan seli?
Gerçeği görmeyen; ya kör, ya deli.
Dünyada sabırdır, cennet bedeli;
Değer mi, değmez mi? Bir daha düşün…

“İçinden doğru sevdim seni

Bakışlarından doğru sevdim de

Ağzındaki ıslaklığın buğusundan

Sesini yapan sözcüklerden sevdim bir de

Beni sevdiğin gibi sevdim seni

Kar bırakılmış karanlığından.”

E.CANSEVER

Sana bahar dalları,
sana ırmakları,
sana çocukların bitmeyen umutlarını
getirdim.
Durma sıyır üzerindeki kederi.
Al bu ömrün yarısı senindir der gibi,
sana çocukluğum,
sana düşlerim,
gülüşlerimle geldim.
Durma gülümseyelim ilk yazlar gibi...

Seçil Oğuz'

böyle uzun gitmek mi olur anne
çayı ocak'ta beni ateşte unuttun....

Bir yalnızlık büyütürdüm saksıda
kalandı çok eski günlerden
bir bana yetsin, hıncımı arttırsın
aşkımı pekiştirsin diye sevince.
Günüydü, gelip durdu hüznümün önünde
gidilmemiş bir saklı deniz sandım.

Kıpırdamazdı yapraklar geceyle
tüketirdi çiçeği, kuşu sevdiremeyen konyak
bana neydi gülmeler, şarkılar
otobüs durakları, alandaki kalabalık
geldi durdu, alana merhaba dedim.

Bir göz bozgundur yerine göre
vururdu pencereme rüzgâr,
ben hep öyle bir gözdüm
çığlığını kendine saklayan.
Düş kurmazdım, beklemezdim şurda burda,
çiçek demetleri, bisikletler geçmezdi
apansız geliverdi sokağıma.

Hıncım bana kalsın gayrı
sen yalnızlığımı götür.
Bana çay demlemeyi öğret
elimi yüzümü yıkamayı,
ağzıma rakı koydurma.
Hıncım bana kalsın diyorum
çünki ben bu kenti kendimde büyüttüm
bir barbarın vahşi ateşiyle,
çünki yapılarının taşında onulmazlığım
çünki şarkılar kanımın bedeli.

En sevdiğim kelimeler gibisin
örneğin öfke gibi
hani bir zamanlar
dağda ve sokakta açan.
Örneğin umut gibi
günde, gecede yitip durduğumuz
zeytin dalını dal eden.
Örneğin aşk gibi
denizlerin üzerinde yürüten.
Örneğin kavga gibi
yüreğimi sıkı, saçlarımı kara tutan
kayaları yumuşatan kavga gibi.

Denizler benim kadar kıpırdayamaz
bak şimdi parklardayım
bir çocuğun menevişli gözlerinde.
Hüzünleri bırakmanın günü
günü çığlığı olmak dünyanın,
hüznümü iki kat ediyor ama
gecede alnıma dayalı alnın.
               Ahmet OKTAY

Buraya, denizi gören bu dağın eteğine
dilimde yarı unutulmuş şarkı sözleri,
kulağımda su sesi, suların sesi,
rüzgâra sarınıp geldim.

Ağaran gün, kararan geceyle,
kirazın kızarma hızıyla geldim,
bir uzun havayla çok uzaklardan
can havliyle
bu tutuk dil çözülsün diye
bekledim.

Şimdi
tek ses, zeytin ağaçlarından gelen
ağustosböcekleri,
tek ateş, kızgın kayalardan yansıyan
ağustos güneşi,
tek umut, yıllarca dolaştığım imgelemin
koyaklarında
bize sevgiyi sezdiren bütün o yitirdiklerimizle
birlikte soluduğumu sandığım
o derin sessizlik,
o akşam serinliği.

Söz !Yusuf gibi, Güzel. Eyüp gibi, Sabırlı. Hamza gibi, Cesur. Bilal gibi, Yanık olmalı.
Söz ! Ebubekir gibi, Sadık. Ömer gibi, Adil. Osman gibi, Katip. Ali gibi, Alim olmalı.
Söz ! MUHAMMED olmalı Alem GÜL kokmalı.
SÖZ ! Söyleyene yakışmalı!