Sevdiğimiz Şiirler

Bir toprak gibi sardın tohumu
Filiz verdin, dal oldun, çiçek oldun.
Yaprak yaprak orman oldun.
Bir makara ip idin.
Kumaş oldun, şal oldun.
Üşüyene yorgan oldun.
Aç bebene aş oldun.
Ana oldun, bacı oldun,eş oldun.
Bir yumak yün idin.
Hırka oldun, patik oldun.
Bir savaşta kağnı oldun.
Bir sevdada leyla oldun.
Bir müziğe nota oldun.
Dans oldun, figür oldun.
Bir kadehte şarap oldun.
Hastanede hekim oldun.
İlaç oldun, deva oldun
Sen şiirlerin sebebi,
Şairlerin kalemi oldun.
Satır satır roman oldun.
Bazen bir elmanın yarısı oldun.
Bazen kurdunu kendi içinde buldun.
Bir yanda hep çocuk oldun.
Diğer yanda dağ gibi durdun.
Hep eksiden başladın hayata,
Düzene karşı koydun.
Adım adım ilerledin.
Kimi zaman yoruldun,
Kimi zaman duruldun.
Ama hep yaratıldığın güce layık oldun.
Sen mucize oldun.

Öznur Tuğal

''Birden hatırlarsın,
O da seni - - birden bazan:
Nerde, ne yapar şimdi
Parlar bir özlem anılar arasından.

Bu akşam ne garip sözcük
Sanki ilk duydum, yadırgıyorum:
Akşam. Bilmem bulur muyum
Yollara baksam?

Söner yangın birazdan
Yatışır özlem.
Bir gün karşılaşırız
Bir gün, bir yarım akşam.''
          BEHÇET NECATİGİL

''Sırtında taşıdığın kıl heybe
dağ rüzgârı ve lor peyniri
gibi doluysa kır çiçekleriyle
sesler türkülere dönecektir
üzünçse ışıklı bir sevince
Dudaklarında özlem türküleri
ve gözlerinin menevşesinde aşk
çağıldıyorsa çavlanlar gibi
usulca gir umudun menziline
hüznü gerilerde bırak
Türküler paylaşılıyorsa eğer
dağ rüzgârları paylaşılıyorsa
sevinç de dahildir buna
ve o zaman bütün bir yaşam
paylaşılacak kadar güzeldir artık
Heybendeki kır çiçekleri
bir yangındır güze doğru
tutuşturur yüreğinde
uzak özlemlerin külünü
hiç beklemediğin bir anda
Güz gelip de yangın başlamadan
tutmalısın doğanın yelesinden
yüreğindeki seher yeli
varmalıdır sabah olmadan
gül bahçesine sevda hevengine.''
                        AHMED TELLİ

''Ey yıllardır içimde besledigim kanarya
Senin o sulu sepken, yeşil gözlerin varya
Gökleri denizin elinden aldı
Fırtına delirdi; deniz bunaldı
Kızıl tüylü kanatların firakını
Çekti uzaklara resimlerini
Bana özlemin kaldı
Patikalar üstüne yazıverdin adımı
Acımasız,her akşam çiğnedin feryadımı
Ey yıllardır içimde beslediğim kanarya
Senin o sulu sepken gözlerin varya
Sanki bir alev topu, yakar hayallerimi
Her ikindi sonrası ruhumun toprağına
Garip tohumlar gibi atarım ellerini
Sana mahsun bir umut, desem mi bilmiyorum
Sana çılgın bir bulut, desem mi bilmiyorum
Derin bir uçurumda arıyorum kalbini
Ya gel, ya beni unut, desem mi bilmiyorum
Ey yıllardır içimde beslediğim kanarya
Senin o sulu sepken yeşil gözlerin varya
RÜyalarımı çaldı
Sevda ırmağında sular alçaldı
Son bahar uğradı yüreğimize
Sararttı gülleri, yaseminleri
Bana özlemin kaldı.''
           NURULLAH  GENÇ

Ve bir kadın, “Bize acıdan bahset” dedi.

Ve o cevap verdi:

“Acınız, anlayışınızı saklayan kabuğun kırılışıdır.

Halil Cibran

Hayat bize mutlu olma şansı vermedi sevgili
Biz kendimizden başka herkesin
Üzüntüsünü üzüntümüz,
Acısını acımız yaptık çünkü.
Dünyanın öbür ucunda
Hiç tanımadığımız bir insanın
Göz yaşı bile içimizi parçaladı.
Kedilere ağladık,
Kuşların yasını tuttuk...
Yüreğimizin zayıflığı kimi zaman
Hayat karşısında bizi zayıf yaptı.
Aslında ne güzel şeydir
İnsanın insana yanması sevgili...
Ne güzeldir bilmediğin birinin
Derdine üzülebilmek ve çare aramak.
Ben bütün hayatımda hep üzüldüm, hep yandım.
Yaşamak ne güzeldir be sevgili...
Sevinerek, severek, sevilerek, düşünerek...
Ve o vazgeçilmez sancılarını duyarak hayatın...

Yılmaz GÜNEY

ne uçan bir kuşun kanadında
ne de öten bir bülbülün avazında
hapsolmuş bir kanaryanın
sevildiğini hissettiği an
kanatlarının çırpınışında
pır pır eden yüreğinde

ne gün doğumundaki güneşin ışığında
ne de gecedeki ay’ın yıldız’a gülümsemesinde
gün batımında
güneşle ay’ın haşmetini
yıldızlar eşliğinde
görebilmektir göğün balkonunda

ne rengarenk açan güllerde
ne de yeşillerde,mavilerde
terkedilmiş
sararmış solmuş
boynunu bükmüş
bir çiçeği fark edip
sevgi denizinde
filizlendirip
gönül dağında korumaktır
boranda,karda

ne mal da,mülk de,para da
ne de çok arzu ettiğin şeylerin kavuşmasında...

mutluluk...

güzel görebildiğin kadar yakınlıkta
her yerde,her şeyde
gözlerinin önünde
sağlıkta,huzurda
sevgide,paylaşımda
aynada sana gülümseyerek bakan
gözlerinin ta içinde
sende

AYLA CERMEN TÜFEKÇİ

Sana dair bir iz aradım.
Kırgınlığı buldum.
Birleştiremediğim her parçada,
hüzün bulaştı elime.
Bugün uğurladım kalbimden seni
bir kuş masalı ile..


Sulara bıraktım kalbimdeki mektubu...
Sen beni anlamadın
Ben seni
O halde martılara bırakalım bu işi

|Seçil Oğuz|

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,
bütün iş Tahirle Zühre olabilmekte
yani yürekte.

Meselâ bir barikatta dövüşerek
meselâ kuzey kutbunu keşfe giderken
meselâ denerken damarlarında bir serumu
                                          ölmek ayıp olur mu?

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

Seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

Nazım Hikmet

....................
İçinde yalan olmayan bir cümle söyle bana
İçinde amerika olmayan bir cümle söyle
İçinde zulüm olmayan bir cümle
İhtiyacım var buna

Çok hırpalandım zeytin ağacı
Çok hırpalandım sevgilim
Bu vakitsiz değişen haritalardan
Kederli göklerden mübarek çocuklardan kapanmış çiçeklerden
Geldi geçiyor dünya
Elimi tut
Bir cümle söyle
İçinde yalan olmayan bir cümle
Göklere bakma anında dünyadan çıkma anında
Söyleyip kaybolayım söyleyip varolayım
Bir cümle bir cümle bir cümle

Lailaheillallah

Mevlâna İdris Zengin

Beni hep güzel hatırla...
Bunlar son satırlar.
Farzet ki bir rüzgardım,
Esip geçtim hayatından,
Ya da bir yağmur...
Sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu,
Kaybolup gittim.
Belki de bir rüyaydım senin için
Uyandın ve ben bittim.
Beni güzel hatırla...

Orhan Veli

o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüğün yakıcı tadı belki de,
kalp,göğüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eğer…
düşlere bile kar yağmazdı hiçbir zaman
meydan savaşlarında korkular aşkı ağır yaralamasaydı eğer…
rengi bile solardı düşlerdeki saçların zamanla,
tanımsız kokuları yastıklara yapışıp kalmasaydı eğer…
uykusuzluklar yıkıp geçmezdi kısacık kestirmelerin ardından,
dokunulası ipek ten bir o kadar uzakta olmasaydı eğer…
gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar,
ihanetinden de onlar payını almasaydı eğer…
ıssızlığa teslim olmazdı sahiller,
kendi belirsiz sahillerinde amaçsız gezintilerle avunmaya kalkmamış olsaydın eğer…
sen gittikten sonra yalnız kalacağım
yalnız kalmaktan korkmuyorum da, ya canım ellerini tutmak isterse?
evet sevgili,
kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu,
kim uzanmak isterdi ince parmaklarına,
mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa tanıklık etmiş olmasalardı eğer…
              CAN YÜCEL

Seninle buluşmamız ne kadar zor olsa da,
Senden sadece beni sevmeni istiyorum.
Beş dakika baş başa kalmamız suç olsa da
Senden sadece beni sevmeni istiyorum.Çağırsam bile gelme, yorulma ne olursun,
Sen üzülme, incinme, kırılma ne olursun,
Beni yanlış anlama, darılma ne olursun,
Senden sadece beni sevmeni istiyorum.Bir gün bensiz kalsan da benimle yaşamanı,
Aşkımın değerini sır gibi taşımanı,
Nemli bakışlarınla resmimi okşamanı
Senden sadece beni sevmeni istiyorum.Senden tek dileğim var, özel imtiyaz değil,
Kulun başka bir kula ibadeti farz değil,
Haşa! Yaratan gibi beş vakit namaz değil,
Senden sadece beni sevmeni istiyorum.
                 CEMAL SAFİ

Ben bu gönül tezgahında
Aşk dokudum, aşk okudum
Erenlerin dergahında
Aşk okudum, aşk dokudum

Her güçlüğü bile bile
Göznuruyla, sabır ile
Yumak yumak, çile çile
Aşk dokudum, aşk okudum

Bir ömür yana yakıla
Yazdığım sığmaz akla
Acımadım kırkdört yıla
Aşk okudum,aşk dokudum

Sevgi insanlığın özü
Odur aydınlatan bizi
Hak yolunda oldum terzi
Aşk dokudum, aşk okudum.

Günahından, sevabından
İçtim aşkın şarabından
Uluların kitabından
Aşk okudum, aşk dokudum

Aşk için şan da, şeref de
Okudum saplı bu hedefte
Yıllar yılı bir gergefte
Aşk dokudum, aşk okudum

Ümit Yaşar aşkla bende
Kötülük olmaz sevende
Bu can kaldıkça bu tende
Aşk okurum, aşk dokurum.
                 ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

Fakat işte, ballı meyveler;

dallarında olgun, diri duruyor.

Koparılmadan düşeceklerdi toprağa,

biraz daha gecikseydin eğer…

Nazım Hikmet