Sevdiğimiz Şiirler

                          TEĞET                                          

   Herkes kırılamaz  
   Bazen ipince bir dal olmak gerekir
   Kırılmak için,
   Ama dünya kütüklerin...

   Ağlayamaz herkes,
   Ağlayabilecek kadar büyümek gerekir,
   Dünya ise küçüklerin...

   Sevemez herkes,
   Bir orman olmak gerekir sevmek için,
   Bak ki dünya çöllerin....

                                   Yılmaz ODABAŞI                  

         KALP  KIRMAK

Kalp kırmak suya yazı yazmaya benzer,
Kalbi yeniden kazanmaksa gece güneşin doğmasına..
Sen suya yazı yazmasını başardın,
Şimdi otur da güneşin doğmasını bekle..!
Ne kalp kırıp suya yazı yazmaya çalışalım,
Nede kırdığımız kalbi kazanacağız diye gece güneşin doğmasını bekleyelim.
(Gerçi ne kadar beklesek te gece güneş doğmaz.)

Bilmelisin ki …
Karşındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin nereden geçtiğini bulmak zor.

Bilmelisin ki …
Ne kadar yakın olursa olsunlar en iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir.
Onları affetmek gerekir.

Bilmelisin ki …
Bazen başkalarını affetmek yetmiyor.
Bazen insanin kendisini affedebilmesi gerekiyor.

Bilmelisin ki …
Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın
Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.

Bilmelisin ki …
Şartlar ve olaylar, kim olduğumuzu etkilemiş olabilir.
Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz.

Bilmelisin ki …
İki kişi münakasa ediyorsa, bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez.
Etmemeleri de sevdikleri anlamına gelmez.

Bilmelisin ki …
Her problem kendi içinde bir fırsat saklar.
Ve problem, fırsatın yanında cüce kalır.

Bilmelisin ki …
Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor ….

 Bağlanmayacaksın...


Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela.
O daha az severse kırılırsın.

Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de
korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait
olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, Hem
de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın...
Ucundan tutarak…
(can yücel)

             ÖZEL OLAN HERŞEY SENDE SAKLI

Sen benim “İmkansızımsın” demeseydin de,
“Seninle her imkansıza göğüs gererim” deseydin…
Belki tüm imkansızlıkları yok ederdim seninle…
     Söylemedin ki…
Sen benimsin” demeseydin de “Ben sana aidim” deseydin…
Başka yüreklerde olsan da varlığını hissedebilirdim, bana ait olan hep bende kalır diye…
     Söylemedin ki…
“Senin için her zorlukla savaşırım” değil de;
“Senden gelen hiçbir şey zorluk değil” deseydin;
İnanırdım yüreğinin sadece benim için çarptığına, cesaretine…
     Söylemedin ki…
“Sen olmadan yaşayamam” değil de,
“Sensizlik diye bir şey yok; sen var olmasan da benimlesin” deseydin…
İnanırdım sevginin sonsuzluğuna, aşkın sıcaklığına…
     Söylemedin ki…
“Sen benim rüyamsın” değil de
“Gerçekleşen rüyamsın” deseydin;
Uzağında da olsam yaşatırdım bu gerçeği sende, rüya olmaktan çıkarırdım bizi…
     Söylemedin ki…
“Sen benim eş ruhumsun” değil de,
“Sen aslında Bensin” deseydin…

Yokluğunda bile devam ettirirdim sen olmayı, kendimi unutmak olsa da sonu…
     Söylemedin ki…
“Seni Seviyorum” değil de,
“Seni hep seveceğim” deseydin,
Yalan da olsa sevgin, hiç dönmeyecek olsan da inanırdım bana bir gün döneceğine…
Beklerdim ömrümün sonuna kadar gelmeyişlerini…
     Söylemedin ki…
“Seni çok özlüyorum” değil de “Seni özlemek bile güzel” deseydin;
Ayrı da olsak inanırdım beni her dem yüreğinde yaşattığına, ne kadar uzak olsak da hep yüreğinde yaşayacağıma…
     Söylemedin ki…
“Sen benim için çok özelsin” demeseydin de;
“Özel olan her şey sende saklı” deseydin;
Kendimi şimdi böyle basit hissetmezdim, söylediğin hakaretlerin altında bu denli ezilmezdim…
     Söylemedin ki…
“Bir gün bitecek” demeseydin de
“Aslında seni hiç sevmemişim.” deseydin ;
En azından delikanlı biri yaşatırdım yüreğimde…
Seni bana kendini tanıttığın gibi değil de, benim tanımak istediğim,
O cesur, o gerçekçi, o mücadeleci, o sıcak, o delim kalsaydın benliğimde…

                        BEN KİM MİYİM?
Duymasını Bilene SES
Çekmesini Bilene NEFES
Gitmesini Bilene HEDEFİM
Değerimi Bilene SEDEF
Yaşamasını Bilene HAYAT
Sevmesini Bilene YÜREK
Yüreğini Sunmasını bilene KIYMET
Savaşmasını Bilene ZAFER´im
Ben Yürekliyim, Yüreğimin Karşılığında YÜREK İsterim

Adam sanmıştım...

Anlatırken kendini..çok farklı tanıtmıştın..
O haline aldanıp..elimi uzatmıştım..
Sıra dağlardaydım zirveleri kar kaplı...
Acın acımdır dedim.. ağladım saklı saklı..

Senin hesap kitabın, baştan beri belliymiş..
Haklı çıktı..dost acısı o sözler..
Yalanmış hep yeminler..o sevdim diyen gözler..
Bir yalana...bile bile..kendimi kandırmıştım...
Ben seni.. benim gibi.. benim gibi yürekli,
Adam sanmıştım.........

        KIRARIM KALBİNİ ŞİİR BAK SENİN!!!!!!!!

Beni bana deme, nokta virgülde,
Bir renk ver nolur, yüzüme gülde,
Gençlik gitti zaten, ne kaldı elde,
Kırarım kalbini, şiir bak senin...

Sus bari, konuşma, satır arası,
İçimiz boşaldı, kaldı darası,
Diyorsun; iyleşmez yürek yarası,
Kırarım kalbini, şiir bak senin...

Mülakatım kötü, beni test etme,
Makamlı makamsız, beni mest etme,
Canda canım ulannn, taştan büst etme,
Kırarım kalbini, şiir bak senin...

Hasreti azdırıp, aşka yandırma,
Kafiye, redifle, beni kandırma,
Bırak kuru kalam, yaşa bandırma,
Kırarım kalbini, şiir bak senin...

Mısranı bileyip, ok oluyorsun,
Mecazınla gelip, yok oluyorsun,
Canımı yakmada, çok oluyorsun,
Kırarım kalbini, şiir bak senin...

Yar dediğin felek, nerdeyse dursun,
Ferhata , Kereme seven bulursun,
Beni eritmeye, neden mecbursun?
Kırarım kalbini, şiir bak senin...

Her paragrafında, neler yitirdim,
Satır başlarında, yare götürdün,
Son satır gelmeden, aşkı bitirdin,
Kırarım kalbini, şiir bak senin...

Heceleyip, tane tane yazarım,
Kalem kırıp, kurşunlara dizerim,
Bir ad komam, yetim sayıp üzerim,
Kırarım kalbini, şiir bak senin...

                                        YAZGI 24

Alfabem 23'e İndi

tüm anılarım kaf dağı'nın ardında kaldı
duygularım bir gece kuşunun gözbebeğinde
yel üfürdü,
sel götürdü.
kor aldı
ne'm varsa bu mor dünyada sevmekten öte.
balçık çöktü göz pınarlarıma
içimin en derininde sarı yapraklar
günler düne, dünler güne
hepsi yarına
onlar da beni bırakacaklar..
hatıralar arka odaya yığılmış
hatıralar benden uzak
bana yakın
içimi kavurur her sabah bir kez
karşı minarede titreyen ses
tüm anılarım kaf dağı'nın ardında
kanım bile benim değil artık
duygularım bir baykuşun kanadına sindi,
alfabem 23'e indi...

Hasretinden Açarım Penceremi

Hasretinden açarım perdeleri
ßen o gün ilk kez güneşe bakarım
Dalga dalga çekilir kör karanlık
ßen çekilirim, öylece kalırım
Hasretinden açarım perdeleri

Hasretinden açarım penceremi
Gün doğarken, temiz hava alırım
Sarı, başak sarısı tenin kokar
ßen ki penceremden seni koklarım
Hasretinden açarım penceremi

Emeğim açar evin kapısını
O gün erkenden, işime giderim
Aksam yorğun arğın dönerim eve
Ayakkabılarımı çıkarırım
Emeğim açar evin kapısını

Sana açarım sıcak yatağımı
Senin hasretinle şiir yazarım
Çok sevdiğim pijamamı giyinip
Hergün senin hasretinle yatarım
Sana açarım sıcak yatağımı

ßeni burda hasretin uyutuyor
Her rüyada mutlak seni görürüm
Yokluğuna biraz daha alışıp
Simdilik yarım yamalak ölürüm
ßeni burda hasretin tutuyor....

Adam sanmıştım...

Anlatırken kendini..çok farklı tanıtmıştın..
O haline aldanıp..elimi uzatmıştım..
Sıra dağlardaydım zirveleri kar kaplı...
Acın acımdır dedim.. ağladım saklı saklı..

Senin hesap kitabın, baştan beri belliymiş..
Haklı çıktı..dost acısı o sözler..
Yalanmış hep yeminler..o sevdim diyen gözler..
Bir yalana...bile bile..kendimi kandırmıştım...
Ben seni.. benim gibi.. benim gibi yürekli,
Adam sanmıştım.........

çok beğendim,teşekkürler ayçiçeği öğretmenim,şiir kimin acaba?

çok beğendim,teşekkürler ayçiçeği öğretmenim,şiir kimin acaba?

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

teşekkürler öğretmenim,güzel yazmış,yüreğine sağlık

Hem sana el değdirmeğe elim varmaz,
Hem sensiz aldığım nefes, nefes olmaz...
Bir garip dert bu, kimseye de açılmaz...
Bir zehir zakkum ki tadına da doyulmaz!.

Ömer Hayyam

HATIRA


Geçsin günler, haftalar,
   Aylar, mevsimler, yıllar...
   Zaman sanki bir rüzgâr
   Ve bir su gibi aksın...
Sen gözlerimde bir renk
   Kulaklarımda bir ses
   Ve içimde bir nefes
   Olarak kalacaksın...






Enis Behiç KORYÜREK

Dünya gözlerimi kendi ellerimle örttüm
Değdi yorgunluğuma
Bi ölüm kaldıydı onu da gördüm
Beni pişman etmedi doğduğuma
can yücel