Sevdiğimiz Şiirler

Dostları Olmalı İnsanın
dostları olmalı insanın,
aynen gemilerin limanları gibi
zaman zaman uğradığın
yükünü boşalttığın
dalgalar dininceye kadar beklediğin koynunda

sonra açık denizlere uğurlamalı seni,
geri döneceğin günü bekleme umuduyla
bazan rüzgara o açmalı yelkenini
yanağına konan bir öpücüğün coşkusuyla
halatlarını çözmeli
seni çok
ama çok özlemeli

dostları olmalı insanın,
ermiş, bilge hayatı ezbere okuyabilen
düşünmediklerini düşündüren
seni bir cambaz ipinde güvenle tutabilen
gerektiğinde senin’için ateşi yutabilen

yolunu ışıtan ustan olmalı,
şekillendirmeyi öğretmeli hayatın çömleğini
sana vermeli soğuk bir kış gününde
üzerindeki tek gömleğini

Bitti O Sevda...

Bitti o sevda kesildi çığlıkları martıların
Su gibi bitti, suya karşıt gibi bitti
İtti kıyıyı adına deniz dediğimiz şey
...Unuttuk ikimiz de her türlü yetinmezliği
Kaybetti kumarda gözlerim
Kaybetti kumarda gözleri.

Bir koru rüzgarlandı göğüs boşluğumuzda sanki
Uzaklaştı ağaçlar birbirlerinden
Yakınlaştı ağaçlar birbirlerine
Yani her soluk alıp verişimizde bizim
Bir mekik gibi kalbin
Bir mekiği gibi kalbim
İşleyip durdu bu yitikliği yeniden.

Ne kaldı
Farkında mısın bilmem
Gündüzler..
Gündüzler biraz azaldı.

E.Cansever

ÖLÜM (LEYLA İLE MECNUN)

Anlatacaktım ölümlerini bir sonbahar eşliğinde
Bir kış güneşliğinde
Fakat baktım bu ölüm değil diriliştir
Tabiatı aşan bir bildiriştir
Ne güz ne sarı renk bu göçü anlatır
Bu kan rengi bu kıpkızıl öçü anlatır
Görünüşte kırmızı gerçekte yeşil
Görünüşte öç hakikatte değil
Faninin sonsuzla barışması
Affın mağfiretle yarışması
Yaprağın düşüşü değil bu toprağa
Bir yıldırım çarpışıdır dağa
Sonbahar değil ilkbahardır
Ölümden sonra ölümsüz hayat vardır
Bulutlar açılır güneş çıkar
Yağmur taneleri inci tanelerine dönüşür
Deniz çalkanır saçar ortaya hazinesini

Anladım onlar ölmediler
Ölüm adına
Ölüm maskesini takınarak
Dönüştüler bir ışığa

 SEZAİ KARAKOÇ

Balkon

 

bir güle kapanıp kalmaktır şimdi

bir denizi kâğıtlara geçirmek

her aldanış sudan bir şey koparır

aşklar birbirine benzer giderek

 

kumsalların iliğine çekilir veda

aşklardan da göçülür, eski bahçelerden de

savruk gök …buruşuk deniz…yitik dağ…

her veda anlatılır bir vedanın içinde

 

ağır yalnızlıklardır köpüklerin örttüğü

çoktan karaya vurmuş hüzünlerin kalyonu

bir kuş alır götürür unutulmuş göğü

ayrılmak; bir limanın en yaralı balkonu

                    Can Bahadır Yüce

ŞAŞIRDIM KALDIM İŞTE   

 

şaşırdım kaldım işte! .....

sözde senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla

bazen sessiz sedasız ipekten kanatlarla

ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarlarla

karşıma çıkıyorsun en soğuk mimiklerle

adını yazıyorum bulduğum fırsatlarda

yüreğimin başına noktalarla, hatlarla

başbaşa kalıyorum sonunda hayallerle

sözde sana koşuyorum dolu dizgin atlarla

ne olur bir gün beni kapında olsun dinle

öldür bendeki beni sonra dirilt kendinle

çarpsan kara sevdayı en azından yüzbinle

nasıl bağlandığımı anlarsın kemendinle

kaç defa çıkıp geldim buralara inatla

ama her dafasında dönemedim seninle

hangi düğüm çözülür nazla, sitemle, kinle

ne olur bir gün beni kapında olsun dinle

şaşırdım kaldım işte bilmemki nemsin

bazan kızkardeşimsin bazan öpöz annemsin

sultanımsın susunca; eksilmeyen çilemsin

orada ufuk çizgim, burada yanım yöremsin

beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin

çaresizim çaremsin,

şaşırdım kaldım işte bilmemki nemsim

                         EPİGRAM
   Denizde balık adam,
   Havalarda kuş adam,
   Bu ne gidiş,nicesin
   Düş adam,buluş adam?

   Unutuldu mu yoksa
   İnsanca ama yalın
   Yaşamalar,sevmeler
   Bu ne iniş,ne yokuş adam..?

                         Özdemir ASAF

Şaşırdım Kaldım İşte

Sözde, senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla..
Bazen sessiz sedasız ipekten kanatlarla..

Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla..
Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla..

Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla..
Yüreğimin başına noktalarla.. Hatlarla..

Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla..
Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla.

Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle..
Öldür bendeki beni..
..Sonra dirilt kendinle!

Çarpsan karasevdayı en azından yüzbinle..
Nasıl bağlandığımı anlarsın kemendinle..
Kaç defa çıkıp gittim buralardan yeminle..
Ama her defasında geri döndüm SENİNLE..

Hangi düğüm çözülür.. Nazla.. Sitemle.. Kinle..
Ne olur bir gün beni, kapında olsun dinle..

Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin..?
Bazen kızkardeşimsin.. Bazen öpöz annemsin..
Sultanımsın susunca, konuşunca kölemsin..
Eksilmeyen çilemsin..
Orada ufuk çizgim, burda yanım yöremsin..
Beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin..

Çâresizim.. Çâremsin..

Şaşırdım kaldım işte bilmem ki neyimsin... 
 
Yavuz Bülent Bakiler

SUSMA

boşluğun içinde,
gözlerim sözlerini aradı,
dudaklarım;
...sus dedi kulaklarıma
sen sus, sen konuşma...
ellerim yanaklarımı serinletmeye çalıştı
var gücüyle
utancın yangınını nasıl söndüre bilirse...
boş ve karanlık bir siluet karşımda bedenin
gözlerim hala aramakta...
kör yüreğimin asası yardımıyla.
sözlerin şimşek çakması olsa,
korkudan yorgan altlarına sığındığım,
fark etmez...
sinek vızıltısı olsa
durmaksızın yemek için tenimi
tepemde dolaşan
razıyım...

sessiz sinema oyunu sanki.!

bir ses arıyor gözlerim...
bir sızlanma, bir serzeniş, bir hışırtı...
kesik ve derinden...

ellerim yanaklarımı çok sevdi ellerinden kurtulalı,
saçlarım omuzlarımın üzerinde kaygısız yayılmayı
dizlerin dense...
tenim ateşinle yanalı,
bir nefes miktarı serin rüzgar beklemekte
konuş ey sevgili
susma..!

bekleyişler dirilişlere gebedir sancılı, ürkek...
bekleyişler hiçlikler doğuruyor senle
nedensiz...
sevgisiz,
kupkuru,
ve geçiyor zaman...
sende asılı kalanlara rağmen...

Ayşe AKBULUT

GEÇİLMEZ

Bu kapıdan kol ve kanat kırılmadan geçilmez;           
Eşten, dosttan, sevgiliden ayrılmadan geçilmez.
İçeride bir has oda, yeri samur döşeli;
Bu odadan gelsin diye çağrılmadan geçilmez.
Eti zehir, yağı zehir, balı zehir dünyada,
Bütün fani lezzetlere darılmadan geçilmez.
Varlık niçin, yokluk nasıl, yaşamak ne, topyekün?
Aklı yele salıverip çıldırmadan geçilmez.
Kayalık boğazlarda yön arayan bir gemi;
Usta kaptan klavuza varılmadan geçilmez.
Ne okudun, ne öğrendin, ne bildinse berhava;
Yer çökmeden, gök iki şak yarılmadan geçilmez.
Geçitlerin, kilitlerin yalnız O'nda şifresi;
İşte, işte o eteğe sarılmadan geçilmez!

Necip Fazıl KISAKÜREK

DENİZİ ÖZLEYENLER İÇİN


Gemiler geçer rüyalarımda,
Allı pullu gemiler, damların üzerinden;
Ben zavallı,
Ben yıllardır denize hasret,
Bakar ağlarım.

Hatırlarım ilk görüşümü dünyayı,
Bir midye kabuğunun aralığından:
Suların yeşili, göklerin mavisi,
Lapinaların en harelisi...
Hala tuzlu akar kanım
İstiridyenin kestiği yerden.

Neydi o deli gibi gidişimiz,
Bembeyaz köpüklerle, açıklara!
Köpükler ki fena kalpli değil,
Köpükler ki dudaklara benzer;
Köpükler ki insanlarla
Zinaları ayıp değil.

Gemiler geçer rüyalarımda,
Allı pullu gemiler, damların üzerinden;
Ben zavallı,
Ben yıllardır denize hasret.
 
orhan veli

 SEVGİYLE
 
Sevgiyle yoğrulmamışsa yüreğin
Tekkede , manastırda eremezsin
Bir kez gerçekten sevdin mi dünyada
Cennetin cehennemin üstündesin

Bir sır daha var , çözdüklerimden başka
Bir ışık daha var , bu ışıklardan başka
Hiçbir yaptığınla yetinme , geç öteye !
Bir şey daha var , bütün yaptıklarından başka.

  Ömer HAYYAM

bir şiir gecesinde tiyatro salonu dolup taşmış. Dışarıda inanılmaz bir yağmur ve soğukvar.Ve konuk Özdemir Asaf...O gün şiirlerini okuyormuş.Yine bir şiirini okurken birden tiyatro salonunun kapısı hafifçe açılmış.İçeri çok güzel narin ve genç bir bayan sessizce girmiş hemen kenarda bulduğu boş koltuğa korkak bakışlarla bakarak sinmiş.Asaf şiirini bitirmiş başka bir şiirine geçmiş onu da bitirdikten sonra kızcağız yavaşça kalkarak kapıya yönelmiş; bu arada Asaf başka bir şiire geçmiş fakat gözleri o güzel kızdaymış.Kızcağız tam elini kapının koluna uzatmış açtı açacakken Asaf okumakta olduğu şiirini oracıkda derhal kesmiş.Ve o unutulmaz şiirini o güzel kıza bakarak oracık da yazmış:

                lavinia
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.

Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,
İncinirsin.

Sana gitme demeyeceğim.
Ama gitme Lavinia.
Adını gizleyeceğim,
Sen de bilme Lavinia

               H A Y I R

Dinlensin diyedir gözlerimiz
Bu önümüzde açılıp giden manzara;
Bu dünya, yoruldu mu kuşlar konsun diyedir,
Ve tanrılar boşluktan bıkınca.

Ellerimize malum olur nedense
Suların rengi balıklarıyla, çiçekleriyle,
Düşünmenin huzuru ayan olur;
Soğuğun sessizliği hakeza.

Yuvarlanan yıldızlar içinde saçlarımız,
Boylarımız büyür usul usul;
Duyulmasın diye gürültüler uykularda
Yağmurlar yağar geceleri.

                                    Can Yücel

  YÖNSÜZ ERDEMLİLİĞE  HAYIR

Hep ölüm çığlıklarıydı karşımızda sanki
yanan ozanlardı
acısız bir sabah
zindansız bir akşam ya da
insanların öldürülmediği bir Ogün, geçmiyordu
savaşmalıydık demek... demek yetmemişti...
demek susmamalıydık...
çıkarmadan mutluluğu uslarımızdan
ve yitirmeden inancımızı aydınlıklara

size benzeyemezdik, hayır
yüreğimiz, en güçlü silahımızdı bir yerde
ölülerden farksız mı olmalıydık
bırakıp ilkelerimizi
yönsüz bir erdemliliğe, hayır
iş değil, kahramanlık yoksa...
asıl olan, mutluluk mudur, öyle midir...

tiksinti, önceleri bir tutkuydu
o, yönsüz erdemliliğinize
bir yanıttı ya da

ayrıntılarında belirlenir kuralların
özgürlük ya da çelişkileri toplumumuzun
uygun ortamlarda, buyruk seven...

marşlarla değil, şarkılarla uyanacak çocuklarımız
özgürlük soluyacaklar sabahları
seviler... barışlar... kardeşlikler...
erdemli çocuklar doğuracak artık analar
bir düş mü ne?... bilmem...
içimden öyle düşünmek geldi biran
özlemişim...
                                                 Ergun Evren

Celal Sahir Erozan, Atatürk'e şiir okuyordu:

Boş, boş, boş...
Sokaklar boş,
Meydanlar boş,
Dükkanlar boş,
Her taraf boş,
Ufuk boş,
Toprak boş,

Atatürk, dayanamadı:
_ Ne o Sahir, dedi, bu şiiri nüfus sayımı gününde mi
yazdın?