Sevdiğimiz Şiirler

senin gözlerin dram, oysa ağlatan benim
ben dilenci, sen sultan sevgi dağıtan benim

sen ışık ben karanlık ve aydınlatan benim
ben ölümüm sen hayat cana can katan benim

sabah sende oluyor güneşi tutan benim
soran ben sorulan sen hüznü damıtan benim
öldüren ben ölen sen kabirde yatan benim

sen, sevda yüklü bulut, göklerimin sahibi
saklıyorum içimde seni bir tufan gibi

nurullah genç..

BIRAKMIYORLAR

Yad elden yanıma çağırdım seni
Gelmek istiyorsun bırakmıyorlar
Rüyada, mektupta albümde seni
Bulmak istiyorsun bırakmıyorlar

Umutlar hayaldir acılar gerçek
Çileye mahkumsun, kim ne bilecek
Ya bir kuru selam, ya bir top çicek
Salmak istiyorsun, bırakmıyorlar.

Otuz yıl ağladın hep yana yana
Yeter, yazık diyen olmadı sana
Vefasız dostluğa kalleş zamana
Gülmek istiyorsun bırakmıyorlar

Çalış derler ayak, bağlı el bağlı
Konuş derler, dudak bağlı, dil bağlı
Kalk git derler, kapı bağlı, yol bağlı
Kalmak istiyorsun bırakmıyorlar

Aydınlık ararsın hergün her yere
Çekerler önüne yedi kat perde
Zulüm kimden gelir, adalet nerde?
Bilmek istiyorsun bırakmıyorlar

Yıllar boyu uykuların bölündü
Uçacakken kanatların yolundu
Hayat hakkın vardı elden alındı
Ölmek istiyorsun bırakmıyorlar

ABDURRAHİM KARAKOÇ

BİR İLKBAHAR ŞİİRİNE BAŞLANGIÇ

Hava ne kadar güzel öğretmenim
Yollar ağaçlar kuşlar ne kadar güzel
Yeryüzü pırıl pırıl öğretmenim
Gizlisi saklısı kalmamış dünyanın
Nesi var nesi yoksa dökmüş ortaya
Bütün bitkiler, bütün hayvanlar, bütün taşlar
Sürüngenler, konglomeralar, serhaslar
Hepsi hepsi ortada öğretmenim.
Ne olur biz de gidelim
Burda kalsın kitaplar
Burda kalsın iğneli karafatmalar
Kollarından bacaklarından gerilmiş kurbağalar
Burda kalsın hepsi
Bomboş kalsın hepsi
Bomboş kalsın evler okullar
Hapishaneler, hastaneler...
Öğretmenim, sevgili öğretmenim
Sırtımıza alırız hastaları
Kim bilir ne özlemişlerdir kırları...
Ya mahpuslar.
Ne sevinirler kimbilir
Sarılıp sarılıp öperler adamı.


        Melih Cevdet ANDAY


         

Anahtar

Konuşmak susmanın kokusudur.
Ya sus git, ya konuş gel, ortalarda kalma.
Yalan korkaklığın tortusudur.
Dürüst kaba ol, eğreti saygılı olma.

Özdemir Asaf

Ne Böyle Sevdalar Gördüm, Ne Ayrılıklar
 
Ne zaman seni düşünsem
Bir ceylan su içmeye iner
Çayırları büyürken görürüm

Her akşam seninle
Yeşil bir zeytin tanesi
Bir parça mavi deniz
Alır beni

Seni düşündükçe
Gül dikiyorum elimin değdiği yere
Atlara su veriyorum
Daha bir seviyorum dağları

İlhan Berk

Bitki Olacaksam
Çayır çimen olayım
Aman baldıran değil
Yol altında kalacaksam
Gelin arabaları geçsin üstümden
Çelik paletler değil
Üstümde çocuklar koşuşsun
Ne kaçan ne kovalayan
Askerler değil
Kerpiç yapacaksanız beni
Okullarda kullanın
Ceza evlerinde değil
Soluğum tükenmez de kalırsa
Islık öttürsünler
Aman ha düdük değil
Kalem yapın beni kalem
Şiirler yazın sevgi üstüne
Ölüm kararı değil
Ölünce yaşamalıyım defne yapraklarında
Sakın ola ki
Silahlarda değil.

AZİZ NESİN/BİTKİ OLACAKSAM

Doğa güzeldir;

Hiç çirkin doğa gördünüz mü Siz?

Örneğin sizle Ağaçlardan konuşalım.



Ağaçların en güzeli kimine göre kayındır,

Kimine göre Çam’dır, Kavaktır.

Kimine göre Cevizdir, Kestanedir.



Ağaçların en güzeli ,

Yaprağı konuşan,

Çiçeği kokandır,



Toprağı tutandır,

İçindeki Can’ı yele savurandır,

Ağaçların en güzeli.



Ağaçların en güzeli,

Kollarıyla gökyüzünü kucaklayandır.

Kurda kuşa yuva olandır.



Ağaçların en güzeli,

Toprağına kökten bağlı,

Kıpırdamadan, yerinden, Dimdik ölümüne Hür olandır!

Yakınlaştıkça kaybolan
bir kente dönüşürdün
Keşfedilmezim olurdun
içinde yolculuk etsem de...
...Günahkar mevsimimdin.

Hiç umut yoktu sende
o yüzden vazgeçilmezdin,
vazgeçilmezimdin...Cezmi Ersöz

Ha senin, Ha benim
Seyret doya doya,
Güneşi ayı,
Ha senin, Ha benim,
Ne farkederki!...

Kimden esirgeriz,
Fani dünyayı,
Ha senin, Ha benim,
Ne farkederki!..

Ne hayaller kurdu bak nice canlar,
Nice padişahlar, nice sultanlar,
Mademki yolcuyuz saraylar, hanlar,
Ha senin, Ha benim,
Ne farkederki!..

Akibet belliyken bu telaş niye,
Şu kısa ömürden kim almış paye,
İki metre kefen en son sermaye,
Ha senin, Ha benim,
Ne farkederki!..

Vefadan payını almayan dünya,
Hiç kimseye yaren olmayan dünya,
Sanada banada kalmayan dünya,
Ha senin, Ha benim
Ne farkederki!..

Çağırayım Mevlam Seni


Yunus Emre

İnsanlarda ülkelere benziyor
Sınırları var,yüz ölçümleri
Yasaları var,
Bayrakları, ilkeleri
Kimi dağlık bir arazidir,
Kimi kıraç,
Kimi bereketli,
Kimi dardır.
Kimi engin; göz alabildiğince,
Kiminin sınırlarından sıkı pasaport denetimiyle girelebilir.
Elini kolunu sallayarak girersin, kiminden içeri
Sonuçta ne küçümse insanları kızım(oğlum)
Ne de önemse, gereğinden çok
Ama anlamaya çalış,
Nedir ve ne kadar genişleyebilir yüz ölçümleri..?
                                 Atatol BEHRAMOĞLU

ÇARE YOK

Anladık ölüme çare yok
Kazaya belaya çare yok
Saç dökülmesine
Yüz buruşukluğuna çare yok
Anladık çare yok
İşsizliğe de mi yok
Açlığa da mı yok
Anlamadık gitti
Çare yok.

                              Melih Cevdet ANDAY

Sevgilerle

Sevgileri  yarınlara bıraktınız,
Çekingen tutuk saygılı
Bütün yakınlarınız sizi yanlış tanıdı;
Bitmeyen işler yüzünden
( Siz böyle olsun istemezdiniz )
Bir bakış bile yeterken anlatmaya herşeyi
Kalbinizi dolduran duygular kalbinizde kaldı
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitte bir sevgiyi söylemek
Yılların telaşlarda bu kadar çabuk geçeceği, aklınıza gelmezdi.
Gizli bahçenizde açan çiçekler vardı
Gecelerde ve yalnız Verneye az buldunuz yahut
Vakit olmadı.

Behçet NECATİGİL 

Yalnızlık
I
Yalniz kaldınız sanırsınız,
Biliyorum.
Yalnız bırakılmışsınız,
Biliyorum.
Ötesi yok.

II
Ötesi var:
Yalnızlık
Müziğin bile seni dinlemesidir.
Yalnızlık
İnsanın kendine mektup yazması
Ve dönüp-dönüp onu okuması
Yalnızlığın da ötesidir.

                        Özdemir Asaf

Dudak Payı

Çay bardağında
Bırakılan dudak payı
Kadar bile
Uzak kalamam
Gözlerine

Yakın olsun isterim
Ellerime ellerin
Yanındaki beton binaya
Yaslanması gibi
Köhne bir evin

Seni bir çivi
Gibi çaktım
Çünkü beynime
Ve toplayıp
Bütün kerpetenleri
Attım denize

Sunay Akın