Sınıf Öğretmenliğini Hakir Gören Madde

Ne kadar güzel ve doğru şeyler söylemişsiniz. İşte bütün bunlar düzelmedikçe eğitim sistemimizde ne yapılsa boş. Öğretmen kendini kıymetli hissetmeli ki gelecek nesillerde kendilerini kıymetli görsün ülkeye, insana, doğaya tüm evrene kıymet versin..

bir köy okulunda 4 sene çalıştım ve gördüğüm şu; ikinci kademeye geçen öğrenci sınavlarda başarı elde ederse, başarısı önce okul müdürüne sonra brans ogretmenlerıne sonra velısıne ve son olarakda ogrencıye mal edılıyordu.eğer öğrenci başarısız olursa ilk önce sınıf öğretmenine mal ediliyordu.yine öğrencinin 1-5 arası başarısı sırasıyla okul müdürü veli öğrenci ve sınıf öğretmenine başarısızlığı ise sadece sınıf  öğretmenine mal ediliyordu.olurmu demeyin 1.sınıftan alıp 3.sınıfa getirdiğim öğrenciler deneme sınavlarında önce ilçede sonra ilde derece yaptı okul müdürümüze teşekkür belgesi verildi.  :S:S

hocam aynen dediğiniz gibi,bizim okulda bi matematikçi vardı akla ziyan,hoca hanım yeni gelmiş okulumuzda en iyi sınıfı istiyo bi de müdürden,neyse sbs kursunda aldığı sınıfı bir övüyo bir övüyo gören de 5 yıl kendi hizmet etti diyecek o sınıfa,benim sınıfım şöyle benim sınıfım böyle..tabi müdür beyimiz de hocamızı takdirle ödüllendirip kurul toplantısında alkışlattı..ama o öğrencilere 5 sene hizmet veren hocamıza bir teşekkürü gerek somut olarak gerekse söz olarak çok gördü..yazıklar olsun böyle ayrıma...

bütün meslektaşlarıma katılıyorm.sınıf öğretmeni olduğuma pişman ettirdiler.5. senem elazığın bi ilçesinin dağ köyündeyim.malum birleştirilmiş sınıf.branşçıların hepsine değil sözüm ortalarda sınıfçılar ne iş yapıyor biz sınava hazırlıyorz çocukları diyenlere.benim sizin gibi teneffüs arası dinlenme çayımı bahçeye çıkıp içme lüksüm yok.öğrencilerimi çok seviyorm ama gerçekten bıktırdılar bi sürü amirin var mhtar gelir üstünlük kurmaya çalışır.millet gelir b çocklara yazık değil mi hepsi bi arada bişey öğrenemez derler.herkese çok yazık ama bizi düşünen biri bile yok.bakan bile bizim koşullarımızzı iyileştirme değil de daha çok nasıl yüklenebilirim die düşünüyor.kar kış  terör cabası.bizi kim koruyacak ya?ben antalyalıyım memleketime gitmem için en az 15 yıl çalışmam lazım bu ne adaletsizlik ya.kaymakam görevlendirme yok der istediğini merkeze alır.artık benim işini doğru yapan değil de  DAYISI olanın değerli oldğundan şüphem yok.

hocam sıkmayın canınızı ,inanın şimdi benim kafamın tası attı,o barnşçılardan kaçı tek başına öğretmenlik yapabilir,lafa gelince mangalda kül bırakmazlar icraate gelince hepsi sus pus,hadi gözünüz yiyosa tek öğretmenli bir yere gidin teki de geçtim 3 öğretmenli bir yere gidin,hocam sistem yanlış,sen kadrolu olacaksın doğu görevimi yapayım diye dağa taşa gideceksin ,millet de sözleşmeli merkez yazıp orda bi de seçim rüşveti ile kadroya geçip doğu affından muaf olacak..handi adalet sisteminde yazar bu hangi vicdana sığar...yazıklar olsun bu düzene,branşçısı bi hava rehber öğretmeni bi hava...sınıf öğretmenliği sanki düşük puanlı ve de 2 yıllıkmış gibi muamele görüyo..yazıklar olsun

Sizler yanlış düşünüyorsunuz. gerçekten çalışanlar sınıf öğretmenleri.5yıl boyunca  emek veriyoruz. Çocuklarda hiç bir problem olmuyor. 6. sınıfta problemler ortaya çıkıyor.Çünkü branş öğretmenleri çocukları sahiplenmiyor.Aile çocukları özel derslerle dershaneyle yetiştiriyor.Başarı branş öğretmenlerinin oluyor. Benim 2 tane çocuğum var. İkisininde sınıf öğretmenleri çok iyiydi.İyi temel aldılar. Tabii bende onlara yardımcı oldum.
Büyük oğlum tıp fakültesinde okuyor. Derslerden konuşurken bana şöyle dedi;anne ben senin beni ilkokulda çalıştırdığın türkçe dilbilgisi bilgileriyle sınava girdim ,orta okul ve lisede üstüne hiç bir şey koymadılar dedi.Üstelik Fen Lisesi mezunu.Hiç kimse boş yere kendine pay çıkarmasın.Gerçekler kendiliğinden ortaya çıkar.Kimse kimsedende üstün değildir. Akıllı insan bunun farkında olan insandır.

gerçekten söylenecek çok şey var ama sözcükler yetmiyor ki anlatmaya...

Bizleri kim hakir görmüyor ki .Mahalledeki 3-5 küçük esnaftan başka.

Kimin ne dediği hiç önemli değil.İyi bilselerdi iyi konuşurlardı.Birilerinin öğrenciliğinde canı yanmıştır bel ki onu genelleme yapar.

Varsa ilkokul öğretmeninin yerini tutacak bir makine üretsinler,çocuklarını yetiştirsinler...

   Merak ettim bir bakayım dedim .....Değerli arkadaşlar mesele branşçı yada sınıfçı olmak değil mesele görevini güzel yapmakta yukarıda bir arkadaşın dediği gibi vicdanen rahat olabilmekte
  Eşimin bir sözü var sık sık kullanır herkesin hayatında sınıf öğretmeni en önemli kişidir.Bütün öğretmenlerimizi unuturuz fakat sınıf öğretmenimiz yüreğimizin bir kenarından hep bizi takip eder ve başarılı oldukça gülümser bize
  Yarın okulumuzdan atatürk fen lisesini kazanan öğrencilerimizden birini ziyarete gideceğiz ikincisinide haftaya ziyaret edip ailesini ve kendisini kutlayacağız.
  Benim öğrencilerimden değil ama onları tanıyor olmak bile bana gurur veriyor hangi çocuk olursa olsun başarısını kutlamak bana büyük zevk veriyor.
    Başarı hepimizin(hepimizin derken vaktinde derse giren ve öğrenci ile ilgilenenin yoksa derse geç girip çocuklara bağırıp çağıranların değil zaten onların buralarda işi de yok)
   Vicdanının sesini dinleyen bütün kardeşlerime saygı ve sevgiler
 

 Ah be Handan ablam herkes sizin gibi düşünse herkes elini vicdanına koysa.Derse dakika geç kalmaktan bahsediyorsunuz. Saatlerini dersle değilde nelerle ziyan edenler var. Bu iş vicdan işi kimse görmüyor sanıyoruz bizi ama Allah herşeye vekil.İnsanın aldığı para helal olmalı değil mi ?

21 yıllık öğretmenim 100lerce öğretmenim yada öğretmen arkadaşım oldu tek hatırımda kalan ilkokul öğretmenim COŞKUN UÇKAN saygıyla önnde eğiliyorum

Aaaaaaah aaaaaah şu sınıf öğretmenliği.... öyle zor kiiii . İnanın yaşlanıp emekli olmayı arzuluyor insan. Ama şafak çok karanlık 35 sene sınıf öğretmenliği yapmak artık imkansız gibi. Ama içinde olmayan bilmez. Veli cehaletinden ençok çeken öğretmenlerdir sınıfçılar. Eğitimlerinde her branş var. Mat. fizik kimya biyoloji coğrafyanın fizikisi beşerisi herşeyin abartıldığı ancak hiç para harcamadan fakültesininkurulduğu sınıf öğretmenliğidir. 14 yıllık öğretmenim hiç bir sene yatmadım adamakıllı tatil hiç yapmadım. Üstelik çocukluğum hem çalışıp hem okumakla geçti. İnanın sabah simit öğle okulla 1. sınıftan 5'e kadar okudum. Ailem hemen hemen hiç harçlık vermedi veli toplantılarımın hiç birine katılmadı. Hep çalıştım 20 çeşit işte çalıştım hertürlü zorluktan geçip sınıf öğretmenliğini kazandım. Okulun derslerinin çeşitliliğinden gece gündüz çalışmama rağmen 2 dersten 5. yıla sarkıtmıştım. Sonunda öğretmen oldum. Dindardım köy möy vız gelirdi. 8 yıl köylerde çalıştım mesaime vicdanen çok dikkat ettim fazladan etütlerle de vicdanımı rahatlatıyordum. Geldiğim bir köyde (Urfanın) tek öğretmen vardı ve asıl mesleği veterinerlikti. Köylüler çok seviyordu çünkü eğitimle ilgili hiçbir fikirleri yoktu. Hoca mesleğine geçti çünkü okulun tamamı 5'ler dahi birleştirilmiş sınıftakilerin hiçbiri okuyamıyordu bile. Hemen kolları sıvadım okulun kapanmasına 2 ay var. Cümle yöntemini müfettişlerin tehditlerine aldırmayarak çöpe atıp kocaman bir hece tablosuyla 70 öğrenciye okuma yazma seferberliği başlattım. Matematiği de ihmal etmedim tabii. 6 yerine 8 ders yaptım. Hem çocuklar da çok yoruluyordu ben deçok yoruluyordum. Akşam kimse olmadığndan sesimi kaydedip kendimi dinliyordum. biryere çıkmak istesem koca koca köpekleri görüp geri dönüyordum.  çocuklar okula canı istediği saatte geliyordu mesaiyi düzene soktum bazı veliler tepki gösterdiler. kalacak yer yoktu 8 metrekarelik müdür odasinı tavsiye ettiler. lojman için köy hizmetlerinden çimento getirttik hocaya ahır yapmak için el koydular kavga ettik gene barıştık. Müfettişler geldi öğrencilerin hepsi 1,5 ayda okumaya geçmişti ama müfettiş hanım bunların 1,5 ayda olduğuna inanmadığı için okuma kalitelirine kafayı taktı notumu 75 verdi. Bidolu kavgalar destanlar yazdıktan harabe bir sınıfı onardım (gece-gündüz işçilik çoğu benden) Yeni öğretmen arkadaşlar geldi çok şeyler değiştirdik köyde. Burslu öğrenciler  çıktı.. şuanda o köyden üniversiteyi kazanan öğrencilerim var. çeşitli branşlarda çok başarılı ve maneviyatlı kişiler bunlar. Şimdi ayrıldığım o köyde efsane olmuşum öğretmenlere benden bahsederlermiş . O bize eğitimin ne olduğunu öğretti vs.. Şimdi merkez bir okuldayım ama veliler bizi birşeybilmez sanıyorlar. 5. sınıfta öğrencileriimin yüzde 10 u bursluluğu kazandı bi o kadar da kıl payı kaçıran. şimdi tekrar 1 leri aldım En yorucu en çileli bir okadar da veli eğiteceksin yoksa insan bilmediğiinin düşmanı oluyor.  evlerine gidecen falan filan. Çocuklar 1. sınıfta çok ağlıyor anne babalarını bırakamıyor. hatta bir öğrencim 1 aydır kendi yüzünü çırmaklayarak bırakın beni diye ağlıyor. kantine götürüyorum şeker meker alıyorum nafile. aile öyle yetiştirmiş. En son o kadar fedakarlığıma şahit olan babası çocuğu okula gelmek istemeyince bana düşman olmuş hakkımda iftiralar atıp dilekçe vermiş. Hayat devam ediyor. İnançlı bir insan olmasam bunlara katlanamazdım. Çocukları çok seviyorum ama veliler bıktırmadıkça.  Yazacak çok acaip anılar var ama yazamam kusura bakmayın . Bi dertleşeyim dedim umarım birşeyler anlatabilmişimdir. Tüm değerli meslektaşlarıma selamlarımla.

yureginize,emeginize saglik ogretmenim...

deniz hocam ellerinize yüreğinize emeğinize sağlık..

Her işin zorluğu var elbet...Ama öğretmenlik bambaşka,özellikle sınıf öğretmenliği..Lütfen branş öğretmenlerimiz yanlış anlamasın ellerinden gelenin daha da fazlasını yapıyorlardır muhakkak ama şöyle bir gözlem yapmanız neyin ne olduğunu anlamanız için yeterli...
Sadece 6.sınıfa başlayan bir sınıfı (eğer önceki yıllarını da biliyorsanız) bir kaç gün izleyin..Farkı anlayacaksınız...

her sınıf öğretmenin iç burkan bir öyküsü mutlaka var..
ve gene hepimizin gurur duyacağı birşeyler de mutlaka var...kul bilmezse Allah bilir...