Sokak Hayvanlarını Koruyalım !!!

çat pat hatırlıyorum ve allah günahımı affetsin. daha okula gitmiyordum. 4 bilemediniz 5 yaşındayken babannemin samanlığına kedi yavrulamış. ve babannem ben öldürürsem günah olur diye bizden öldürmemizi istemişti. ve ben öldürdüğümü hatırlıyorum. 5 yaşında yaptığım bu olaydan ötürü her kedi görüşümde vijdan azabı çekiyorum. ama şimdi nezaman bir hayvan yanıma yaklaşsa karnını doyurmadan ve sevmeden göndermiyorum. 3 yada 4 ay önce okula giderken bıldırcına çarpmıştım. hemen durup kanadı filan kırıldıysa alıp veterinere götüreyim diye. ama ne yazıkki ölmüştü. bu da 2 vijdan azabım oldu.

Çok üzücüymüş öğretmenim. Çocukluğunuz için kötü bir deneyim. Ama bilincinde değilmişsiniz, yönlendirilmişsiniz ve her fırsatta telafi etmeye çalışıyorsunuz. vicdan azabı çekmeyin bence artık..
Aman yaa kendimi güzin abla gibi hissettim biran, kusura bakmayın artık

hayvanları sevmeyenler mutlaka izlemeli diye düşünüyorum. aslan bile sevginin ne olduğunu biliyor.
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

eskide çok küçükken bizim oralarda 83-94 yılları arasında ben çok küçüktüm:sığırcık kuşları vardı binlercesi bir araya gelir siyah bir bulutu andırırcasına uçarlardı biz onlara;DÜĞÜN YAPIYORLAR derdik...ötüşürlerdi mayıs-temmuz arasında....sonra giderlerdi bahar ayında tekrar gelirlerdi....şimdilerde hiç gelmiyorlarmış....özledim onları

yalnız onları mı? alakargaları bile özledim...soğuk yerlerin yılmaz bekçileri olan,sesi pek beğenilmeyen kara haber getirdiği söylenen ala kargalarda gitti...onların sesini bile özledim....

birde bizim oralarda çalların arasındaki kaba yer bitkilerinin ve çıkıntı taşların dibinde bağırtlak kuşları vardı...oradan geçince ötüşerek uçuşurlar biraz uzaklaşınca geri gelip konarlardı....onlarda yok....

ibibikler den,turnalardan,yaban kazlarından,turnalardan haberim yok....

10-12 yıldır memelekete mevsiminde gitmediğim için leylek görmedim....

hele bıldırcınlar var ya bıldırcınlar eskiden ne çok...bizim oranın insanı avlanmak neydi bilmezdi...bir sürü bıldırcın vardı...tarlaların arasında yürürken pırrrrr diye bir cik cik diye adım başında bir bıldırcına rastlamak mümkündü...

yıl 1993 çok iyi hatırlıyorum bir baktım 10-15 kişilik bir avcı grubu malatya hekimhan dan gelmişler...sırasın üzerine dizlmişler uçan bıldırcınları anında yere indiriyorlar..çünkü saçma kullanıyorlar....şimdi bıldırcınlarda yok....

sadece küçükken bir çok defa karınca yuvalarını dağttım...

televizyonun siyah beyaz olduğu dönemlerde bir korku filmi izlemiştim oarada karıncalar kimyevi bir madde yedikten sonra saldırganlaşıyorlar... aniden bir çıtırtı sesiyle insanların bulunduğu evleri basıp insanları hayvanları talayıp öldürüyorlardı...hatta bu karıncalar o filmde yedikleri o madde yüzünden bir büyükçe olmuşlardı...


bende çok küçüktüm bizim oralarda hangi taşı kaldirsam karınca yuvasına raslardım....

sandım ki işte çocuk aklı bunlar o kireçli madde ya da şeker yerlerse o filmdeki gibi saldıracaklar bizi yok edecekler sandım....bu nedenle öldürmeye yuvalarına su dökmeye başladım...

sonra çok sıkıldığı kış aynı bile sevdim...kış o çocukken bende oluşan fobik bozukluğu yok etti unutturdu...

çat pat hatırlıyorum ve allah günahımı affetsin. daha okula gitmiyordum. 4 bilemediniz 5 yaşındayken babannemin samanlığına kedi yavrulamış. ve babannem ben öldürürsem günah olur diye bizden öldürmemizi istemişti. ve ben öldürdüğümü hatırlıyorum. 5 yaşında yaptığım bu olaydan ötürü her kedi görüşümde vijdan azabı çekiyorum. ama şimdi nezaman bir hayvan yanıma yaklaşsa karnını doyurmadan ve sevmeden göndermiyorum. 3 yada 4 ay önce okula giderken bıldırcına çarpmıştım. hemen durup kanadı filan kırıldıysa alıp veterinere götüreyim diye. ama ne yazıkki ölmüştü. bu da 2 vijdan azabım oldu.

Rahat olun Çocuklukta yapılanlar günah filan olmaz, kaza olana da yapacak bişey yok

hayvanları sevmeyenler mutlaka izlemeli diye düşünüyorum. aslan bile sevginin ne olduğunu biliyor.
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

çok duygulandım

hayvanları sevmeyenler mutlaka izlemeli diye düşünüyorum. aslan bile sevginin ne olduğunu biliyor.
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

ne kadar muhteşem birşey ya, anlayabilene ne çok şey anlatıyor...

hepinizden allah razı olsun..çok duygulandım.çok da sevindim bu kadar çok hayvan dostu olan arkadaşlar olduğunu görünce...tekrar tebrik ediyorum hayvan dostları olan arkadaşlarımı..

Su Her Canlı İçin Yaşamdır...

korumak kollamak her insanın ödevidir.

Her birine yetişebilmek imkansız ama insan elinden geleni yapmalı diye düşünüyorum.
Bizim balkonunn önünde site olmayı bekleyen genişçe bir arsa var,yanlış hatırlamıyorsam ramazanın son iki günü falan kalmıştı.sahurdan sonra biraz uyudum,uyku mahmurluğu ile balkona çıktım.çöp kutusunun yanında bir koli var ve içinde ağlamaklı sesler duyuluyor.
Aşağı inip kutuya baktığımda 4 tane kedi yavrusu vardı,henüz gözler kapalı karınlarının altındaki tüyler yeni yeni oluşmaya başlamışlar.Onlara iyi bakamayacığımı biliyordum.Çünkü her şeye muhtaçtılar ve sayıları dört taneydi.Hangi akıl ve hangi vicdan onları bu muhtaç hallerinde sokağa bırakmayı becerebilirdi.
Ondan sonrası benim için çok zorlu bir süreçti.Evin balkonuna koydum bunları yeni bir kolinin içine yerleştirdim.Anne ısılarını yakalayabilsinler diye sıcak su torbasının üzerine yerleştirdim.süt onlar için zararlıymış onu öğrenip süt tozu aldım,yaşayacaklarna o kadar inandım ki 4 kutu birden almışım.Biberon denedim içiremedim,daha sonra göz tedavisinde kullanılan damlalıklarla beslemeyi denedim. Her geçen gün daha iyiye gittiler.Başta gözleri açıldı,hafiften şişmanladılar, bu süreçte sık sık gözleri iltihap dolayısıyla yeniden kapanıyordu temiz bezle silip açıyordum.
Geçen akşam bunlar hep kapalı yerde duruyorlar bugün bahçede dolaşssınlar diye çıkardım.Bahçeyi sevdilerdi.Akşamında evdekilerin yoğun baskısı nedenıyle kömürlüğe götürdüm.Sabah baktığımızda hepsi kurtlanmıştı.Veterinere gidip ilaç aldım ve küçük dozlarda uyguladım.Hepsi de öldü akşamına, Annesiz kediyi büyütmek çok zordu bunu en başından biliyordum ama denemeye değerdi

çat pat hatırlıyorum ve allah günahımı affetsin. daha okula gitmiyordum. 4 bilemediniz 5 yaşındayken babannemin samanlığına kedi yavrulamış. ve babannem ben öldürürsem günah olur diye bizden öldürmemizi istemişti. ve ben öldürdüğümü hatırlıyorum. 5 yaşında yaptığım bu olaydan ötürü her kedi görüşümde vijdan azabı çekiyorum. ama şimdi nezaman bir hayvan yanıma yaklaşsa karnını doyurmadan ve sevmeden göndermiyorum. 3 yada 4 ay önce okula giderken bıldırcına çarpmıştım. hemen durup kanadı filan kırıldıysa alıp veterinere götüreyim diye. ama ne yazıkki ölmüştü. bu da 2 vijdan azabım oldu.

Azmettiricinin hiç mi günahı yok:))?

Hayvanlara eziyet edip,namaz kılanları cehennem sabırsızlıkla bekliyor.

Belediyemiz sayesinde sokakta başıboş hayvan pek kalmadı. Allah onlardan razı olsun. Ancak yerlere tüküren, çöpleri döken, her bulduğu kuytu yere ihtiyaç gideren, ağaçlara zarar veren, etrafı kirleten insan görünümündeki hayvanları ise ben korumak istemiyorum, kimse kusura bakmasın...