herkese merhabalar!siteye az önce üye oldum ve bu sayfada aylardır sıkıldığım ama bi türlü çözümleyemediğim konularda yalnız olmadığımı anlayınca sevindim. ben bu mesleğe bu eylülde merhaba dedim ; ama hala yeni mezun olmanın , çaylak olmanın buhranlarını yaşıyorum. sebep kendimi sudan çıkmış balık gibi hissetmem. herşey yeni ve ben evrak , dosya , tutanak , plan , zümre vs. kağıt israflarında boğuluyorum. bir köy öğretmeniyim ama o şiirlerdeki gibi değil hiçbirşey... sevgi dolu ,bilgiye susamış öğrenciler yok. beni 4 yıllık üniversite hayatım boyunca yeni nesil öyle çok değişmiş ve laçkalaşmış ki hayretler içine kalıyorum her gün.konu uzak düştüğümüz ideallerimizdi ben yeni başlamama rağmen kendimi bir dönem içinde körelmiş ve zevk alarak geçirdiğim öğrenciliğimin her türlü güzelliğinden vermliliğinden uzak düşmüş hissediyorum..saygılarımla...
Hocam sanırım birçoğumuzun duygularını yansıttınız.Ya da geçmişteki duygularını...
Herşey zaman geçtikçe öyle sıradanlaşıyorki ve siz de bu sıradanlığa alışıyorsunuz.Artık müfettişlerin beklentileri doğrultusunda yaşayan bir öğretmen oluyorsunuz.İster istemez hayat buna zorluyor.Tabi herkes mesleğinin başında idealler taşıyor.Özellikle başlamadan önce ama mesleğe başladığınız ilk gün ideallerinizi de geride bırakıyorsunuz.Tabi bunları kabullenmek zor.Dedim ya sanırım birçoğumuzun duygularına tercüme oldunuz.
