Teftiş Anılarımız

İlk görev yerim Gaziantebin bir köyünde idim.Göreve başladığımın 10. günü falandı yıl 1996.Sabah okula gelirken kot pantolon ve bir kazak giymiştim ve o yıllarda henüz kumaş pantolon bile serbest değildi.Aman burada beni kim görecek dedim ve derse kotla girdim.Sabah ilk derste okula bir araba geldi ve içinden bir bey indi.bana öğretmen nerde dedi benim deyince önce gidin ve eteğinizi giyin sonra konuşalım demişti.Çok utanmıştım bu anımı hiç unutamam.

ilk yılımdı. okulda dört öğretmendik. müfettişin geldiğini gördüm. sınıfta bekliyorum sınıfıma gelecek diye. müfettiş çayını içmiş rehberliğini yapmış banada slm söyleyp gitmiş. gelmeyince ben gideyim bari dedim. gittim müdür yetkili arkadaş "niye gelmedin müfettiş seni bekledi, sen gelmeyince sana sl söyledi" dedi. gıyabında bi teftişti benimki.

Hisarkara ve latife öğretmenlerim eşim müfettiş merak etmeyin müfettişlerle ilgii yazıları ben ona okutuyorum ve gerçekten çok güzel anıları var

bu dosyayı açmanzı ve okumanızı çok isterim eşim öğretmenlerle yaptığı her toplantı sonunda okuyormuş belki bileniniz vardır( Teddy nin mektubutabii gönderebilirsem ilk gönderme deneyimim olacak

3 yıllık öğretmendim. 1. sınıf okutuyorum.müfettiş sınıfa girdi. planlar falan hepsi tam bir şey bulamayınca panolara yöneldi. o gün çocukların yaptıkları çalışmaları acele ile defterlerinden aldım kenarlarını düzeltmeden hemen panoya astım. zaten hergün panodaki çalışmaları değiştiriyorum. müfettiş panodaki kenarları düzelmemiş çalışmaları görünce bana dönerek öğrencilerin içinde hocahanım makas alacak durumunuz yokmu ne bu çalışmaların hali demezmi. tabi ben neye uğradıma şaşırdım bişeyde diyemedim. ama şimdi en azından saygılı olmasını söyleyebilirim. tecrübesizlik işte.

bizim burada il milli eğitim bir yarışma düzenlemiş.bilmiyorum her yerde var mı?
öğretmenlik anılarımızı yazıp göndereceğiz ve 1. olanın anıları kitap haline getirilecekmiş. okulumuza yazı geldi bununla ilgili.

Ramazan ayında sınıfımı teftiş için bayağı yaşlı bir müfettiş geldi...dersi işlemeye devam etmemi dinleyeceğini söyledi....10-15 dakika sonra öğrenciler müfettişi işaret etti..baktım ki uyuyor ...zil çalınca birden panik oldu..düşecekti.Orucun kendisini etkilediğini falan söyledi.Bu anı unutulur mu

Bir teftiş anım bile yokk      Ama buradakilerin hepsi ayrı komik ya

Bende 10 yıl önce yaşadığım olayı unutamam. Bodrum katta çalışıyordum sınıf çok küçük ortam dar pencere yok.36 öğrenci tıkış tıkış oturuyor. Kapı açıktı. Müfettiş geldi kapının neden açık olduğunu  eleştirerek sordu. Kapıyı kapadık oturdu. Biraz sonra kendi de dayanamadı kapıyı açtırdı. Dokunduğu herşeyden sonra ellerine kolanya döktürdü. Çocuklara anlayıştan bahsetti. Bağırmayağız falan filan.. Biraz sonra çocuklara sorular sormaya başladı. Çocukların cevap vermek için sabırsızlıkları parmak kaldırmadan konuşmaları adamı çileden çıkardı. Bağırmaya başladı. Anlayışlı müfettişimiz nerdeyse çocukları dövecekti. Titiz müfettişimizi hatırladıkça gülerim.

Sene 2004...Yer Çorum İli ;Bayat İlçesi Çukuröz Köyü.Müdür yetkili olarak çalışıyorum.Mevsim kış ve dondurucu bir soğuk var..Rakım aşağı yukarı 1000 civarında.Köyde dizlerimize kadar çizmeyle dolaşıyoruz. Müfettişler ilk dönem rehberliğe geliyorlar köye.Yaklaşık 10-12 kişi kadar...Okulda üç öğretmen,gelen 12 müfettiş!!! Aralarında Müfettiş yardımcısı bir de bayan var...Adı bende saklı...Hanımefendi -23 derece sıcaklıkta diz üstü deri çizme giymiş ve deri mini etek... Kullandığım müdür odası da küçük olduğu için ben de oraya soba kurmadım ve idari işleri evde hallediyorum.Genelde eve iş götürmem ama mecbur kalınca insan... Müfettişler içeri girince hemen müdür odasına alıyorum.Malüm oda küçük olduğu için içeriye sığmıyorlar.Bu arada soğuktan tir tir titreyen bayan müfettiş basıyor fırçayı bana...Vay efendim niye buraya soba kurmadın donuyorum.sen ne biçim öğretmensin gibilerden 10 dakika boyunca söylenip duruyor.O söylenip dururken diğer müfettişlerden hiçbirisi sesini çıkarmıyor...Sanki suçlu tek benmişim gibi...Aslında odada elektrikli ısıtıcı var ve oda sıcaklığında,fakat bayan müfettişlerde varolagelen süreğen polemik hastalığı beni iyice kızartıyor orada.Şimdi kadına desem ki hocam bu kadar soğukta bu kıyafet neyin nesi,haddim değil...Çaresiz o lafların hepsini yutmak zorunda kaldım..Ama aynı kadın ikinci dönem teftişe geldiğinde, galiba Nisan ayının sonlarıydı, sobayı bir yaktım ki kadın bu kez de terlemekten içeriye adımını atamadı....Saygılar...

Merhabalar,
 köy okulunda  öğretmenlik yaparken bayan bir  müfettiş geldi. Siyah-beyaz kareli bir  ceket giymişti.  Elinde de  deri bir  çantası var. Öğrencilerime  çok güveniyorum ve 1. sınıftan itibaren benim okttuğum çocuklar. Hocamız  içeriye  girdi.Çocuklar  en basit sorulara  bile  cevap vermeyi  bırakın ,parmak bile  kaldırmıyorlar. Sınıfta  resmen  ölüm sessizliği var . Bir  gariplik var  anlamaya  çalışıyorum tabi. Hocamız çocuklarla selamlaşmadı, kendini tanıtamadı (mesleki  formasyonu eksikti bence! )  ,tepeden bakar bir hava ile  sınıfta  dolaşıyor  ama  çocuklarda  bir  ürkeklik bir  korku. Ben şaşkın.  Sonra  bir  öğrencim ''Öğretmenim bu  aşıcı mı  ''dedi.  Hoca kendini tanıtmayıp, elindeki  çanta ve  kıyafetinden dolayı onu  aşı için gelen hemşire  sanmışlar. M üfettişte krizma kalmadı.  Adı  -aşıcı- olunca! Herşeyin başlangıcı  doğru iletişim bence...

Merhabalar,
 köy okulunda  öğretmenlik yaparken bayan bir  müfettiş geldi. Siyah-beyaz kareli bir  ceket giymişti.  Elinde de  deri bir  çantası var. Öğrencilerime  çok güveniyorum ve 1. sınıftan itibaren benim okttuğum çocuklar. Hocamız  içeriye  girdi.Çocuklar  en basit sorulara  bile  cevap vermeyi  bırakın ,parmak bile  kaldırmıyorlar. Sınıfta  resmen  ölüm sessizliği var . Bir  gariplik var  anlamaya  çalışıyorum tabi. Hocamız çocuklarla selamlaşmadı, kendini tanıtamadı (mesleki  formasyonu eksikti bence! )  ,tepeden bakar bir hava ile  sınıfta  dolaşıyor  ama  çocuklarda  bir  ürkeklik bir  korku. Ben şaşkın.  Sonra  bir  öğrencim ''Öğretmenim bu  aşıcı mı  ''dedi.  Hoca kendini tanıtmayıp, elindeki  çanta ve  kıyafetinden dolayı onu  aşı için gelen hemşire  sanmışlar. M üfettişte krizma kalmadı.  Adı  -aşıcı- olunca! Herşeyin başlangıcı  doğru iletişim bence...

  gerçekten  güzelmiş

ay gerçekten çok güzelmiş....haklı çocuklar bence.....:

14 Şubat 2005 de atandım 22 Şubat 2005 de sabah 8 de göreve başladım saat 10 da müfettiş geldi.. şanssızlığım o günden başladı, her teftişte gruptaki en ince eleyen sık dokuyan müfettiş bana denk gelir.
yıl 2006 , 1. sınıf okutuyorum, 2. dönem.. müfettiş girdi sınıfa öğrenciler o sırada sessiz okuma yapıyorlar, kitapların isimlerine baktı, sınıfın en çalışkan öğrencisi hüseyin'in kitabına baktı: Örümcek Adam..
müfettişle hüseyin arasındaki diyalog:
müf: demek örümcek adam okuyorsun.
hüseyin: evet öğretmenim.
müf: peki sen örümcek adam gibi damdan dama uçabilir misin?
hüseyin: (şaşkın şaşkın müfettişe bakar, sonra bana döner) öğretmenim nasıl uçayım yaaa.. her tarafım kırılır, derken yüzünde böyle saçma soru olur mu ifadesi..
müfettiş: (ısrarla) peki örümcek adamın elbiselerini giysen uçabilir misin?
hüseyin: (bu kez net ve sert) u-ça-mam
müfettiş: allah allaaaahh peki benim oğlan niye uçabileceğini zannediyor.. derken yüzünde acı bir ifade..
ve aynı teftişte aynı hüseyin müfettiş yanından ayrıldıktan sonra ayakkabılarını ayağından çıkardı tek bacağını altına katlayarak oturdu ki daha önce sınıfta hiç böyle bişey yaşanmamıştı. oğlu hüseyinin karşısında 1-0 yenik olan müfettiş yakaladığı fırsattan yararlanıp bi güzel azarladı hüseyinciği )

allah allah zorla uçuracak çocuğu....